Als de wind snachts flink is blijven doorstaan besluiten we de volgende dag verder de ria in te varen naar een meer beschutte plek. Er staan flinke golven waar we op de motor tegenin varen. Een paar keer slaat de rubberboot om die we slepen. Als we langs de haven van Cabo Cruz varen zien we dat hier ook een Marina zit. We besluiten om te kijken of het wat is. Er liggen nieuwe drijvende steigers en we mogen van de havenmeester Pablo aan de langs steiger gaan liggen.
De zon doet flink zijn best, we besteden de middag, het is zondag en dus heel rustig, met een korte wandeling en heerlijk aan het strand zitten. Af en toe even met de voetjes in het water en de wind flink door de haren heen.
Het waait de volgende dag nog steeds flink. We besluiten de fietsen te pakken en de omgeving te gaan verkennen. Er zitten hier wel 2 watersport winkels. Niet heel uitgebreid maar toch al meer dan we tot nu toe gezien hebben. Eerst fietsen we flink de bult op om dan naar beneden te gaan en de baai om te fietsen. Daar komen we bij een mooi breed strand en een prima fietspad er langs. Met de wind in de rug gaat dit allemaal zeer goed. Voor de terugweg tegen de wind in gaan we op een terrasje bij "Grimm's "een kop koffie drinken. Daarbij krijgen we 2 kleine tosti's en een bakje chips. Bij het afrekenen is John zo verrast dat dit maar 2 euro kost dat hij vergeet een fooi te geven.
We gaan nog even op het strand om de hoek van de haven zitten genieten.
Als we terug komen op de steiger ligt er een boot met een hollandse vlag. ( af en toe blijken het dan geen Hollanders maar spanjaarden, italianen of fransen die een nederlandse boot hebben gekocht en deze onder nederlandse vlag blijven varen. ) Nu zijn het wel Hollanders, Wilma en Sander, die ons vriendelijk begroeten op de steiger. Zij zijn met hun zeilboot Nimrod al een aantal jaar in het zuiden en vieren nu vakantie. S'-avonds krijgen we van hen een heleboel tips waar naar toe naar het zuiden onder het genot van een kopje koffie ( John had zich zelf daar een beetje uitgenodigd, :) )
We hebben samen een hele gezellige avond gehad en hopen elkaar nog een aantal keren tegen te komen.
Van hun krijgen we ook de tip dat je vanuit VilaGarcia makkelijk met de trein naar Santiago de Compostela kan.
We zeilen met heel weinig wind de wel 8 mijl kruisend in ruim 2,5 uur. Soms wel wind, soms geen wind dan weer wind noord dan weer oost. Ach we hebben geen haast.

Helaas is het hier ook goed spaans feest in de disco dus als de wekker afloopt zijn we nog niet echt uitgeslapen. Het kaartje kost 4 euro pp. dat is niet duur en dan gaan we ook nog met de sneltrein( MD).
Door tunnels en langs het mooie spaanse landschap zijn we in 20 minuten in Santiago de Compostela.
We gaan eerst maar een kop warme koffie drinken. Ook hier weer met een zoete croissant zijn we 4 euro kwijt. We zijn echt verbaasd over de lage prijzen. We slenteren nog wat door de diverse straatjes en warmen ons af en toe even in het schaarse zonnetje op. Bij de Cathedraal gaan we in de rij om naar binnen te mogen. De dienst is al even aan de gang en na ongeveer een half uur mogen wij naar binnen.
Bron Wikipedia:
De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (ook wel Sint Jacobsroute of Jacobsweg genoemd) (Spaans: Camino de Santiago; Galicisch: Camiño de Santiago) is de pelgrimsroute naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostella in Spanje. De belangrijkste route (hoofdroute) door Spanje was de Camino Francés, die de voortzetting was van meerdere trajecten komend uit Frankrijk. De Camino Francés was de middeleeuwse verkeersas die in Noord-Spanje loopt van de Pyreneeën naar het graf van Jakobus. Deze route loopt langs de steden Pamplona, Estella, Logroño, Burgos, León, Astorga en Ponferrada. Er zijn ook enige andere secundaire routes van de Pyreneeën naar Santiago. Vanaf alle andere Europese landen lopen eveneens Jacobswegen naar Frankrijk en Spanje (met uitzondering van de Portugese route die uiteraard Frankrijk niet aandoet). De Jacobswegen vormen dus een netwerk van wandelroutes, met Santiago de Compostella als excentrische spin.
Wij gaan ook door de gangen van de tombe van Jakobus. Het is allemaal rijk versierd met goud en veel glimmers.
We bekijken nog een paar gebouwen en gaan weer terug met de trein naar de boot. In VilaGarcia is het een stuk warmer wel waait het flink. We besluiten te blijven liggen. Door de bemanning van De Liefde worden we bij de Win2Win uitgenodigd voor een steigerborrel. Ook de bemanning van de Elisabeth ligt nog hier en ook de Thalassa ligt in deze haven. De kuip is flink gevuld, hoe meer zielen ( toepasselijk) hoe meer vreugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten