Noord kust Spanje naar A Coruna

In Gijon hebben we heerlijk uitgerust en zijn we drie dagen getrakteerd op een vliegshow. We hebben een spaanse weer site gevonden “aemet.es” waarop zowel het weer en de golfhoogtes op diverse tijden van de dag worden aangegeven. Om 02:00;08:00; 14:00;18:00 en 20:00 uur. Je kan hierop de richting van de golven zien en de hoeveelheid. We gaan zien of dit ons een beter beeld geeft van wat we gaan verwachten als we onderweg gaan. Het is in ieder geval meer vanuit de eigen locatie. Passage weather en Seagrib hebben tot nu toe een te algemeen weerbeeld getoond welke tot nu toe minder wind aangaf dan we kregen onderweg.

We zijn van Gijon naar Ribadea gevaren op de motor met het voorzeil bij. Het golft nog wel maar we herkennen dit nu. Helaas krijgen we onderweg meer buien dan voorspeld dus zeilpakken aan en de boot verder afgesloten. Het is een hobbelige tochtje en komen best weer moe aan. We besluiten om in de marina na de brug te gaan liggen zodat we op de wal wat kunnen gaan eten. Het aanmelden gaat hier wel erg streng. Alles willen ze van je weten paspoort, verzekering, bootpapieren. We gaan een hapje eten bij la Buz, een soort familie restaurant, heel eenvoudig maar de gegrilde hamburger en de filetlapjes met salade en patat smaken prima. Boodschappen bij de Gadis gehaald boven op de berg in het dorpje.

 

Van Ribadea varen we de volgende dag na de koffie naar Viviero, ons oorspronkelijk plan om in Spanje aan te komen. Wederom een motortochtje maar nu met minder golven en de zon erbij. Dat gaat toch een stuk aangenamer. Als we de Ria Viviero opvaren zien we iets bijzonders drijven. We keren om te kijken wat het is. Het lijkt een mooring die is losgeslagen, te groot om op de halen voor ons. Als we voor anker bij het Strand zijn gegaan melden we de positie van het drijvend object  via de marifoon bij de marina.

Op de kant is er feest, op internet staat dat het het feest is ter ere van San Sebastiaan. Veel muziek, kermis en s-‘avonds wat vuurwerk. We hebben niet zo’n zin om te gaan kijken. Blijven lekker aan boord genieten van de rust om ons heen.

Van Viviero naar A Coruna is het nog 53 mijl. We willen nu echt daar naar  toe, we maken geen tussenstops meer. De dag begint weer grijs maar met weinig wind. De baai uit dan kunnen we tot de volgende kaap zeilen. Als de wind weer volledig tegen staat zetten we de motor weer bij. Motorzeilend tot aan de ingang van de baai naar A Coruna. Dan komt de zon er weer bij en kunnen we tot de ingang van de Ria zeilen. Er zijn 2 marina’s, we kiezen voor de haven in het centrum Marina Real. Hier liggen meer hollanders.

Het ligt hier niet echt rustig als de vissers, pilot en de rondvaart langs komen varen. De golven dansen dan flink door de haven heen. Men mag maar 2 knopen staat op het bord aan de ingang maar daar lijken de beroepsvaarders zich niet echt aan de houden. Na het eten gaan we een rondje wandelen. A Coruna is een grote stad met een oud gedeelte. Vele trappen en smalle doorgangen. Mooi om te zien. Een stad met uitstraling. Er lopen dan ook gezellig veel toeristen.

Spaanse cultuur

Gijon is een grote stad met een aantal stranden. Achter de haven zit een oud gedeelte van de stad, Cimavilla. Playa de San Lorenzo doet oost-spaans aan met flats en een flink strand bij Eb. Bij vloed staat het strand onder water en zwemmen de vissen er. Aan de andere zijde van de haven ligt het strand Bahia de Poniente. Dit strand blijft beschikbaar bij vloed is wel minder breed.
In Cimavilla zijn resten van een batterij en staat het monument "Elogio del Horizonte". Er zijn voldoende terrasjes, drank en eetgelegenheden. Vlak bij de haven zit een supermarkt met een verse groente, vlees en visafdeling. Hier kunnen we onze voorraad proviand weer goed aanvullen.

We gaan een plaatsje verderop naar Luanca, in de vaarwijzer wordt alleen een anker mogelijkheid benoemd maar op de kaartplotter staat een nieuwe marina. We gaan kijken wat het is, dit is maar 7 mijl verder dus kunnen eventueel terug als het tegenvalt. De Marina zelf blijkt vooral voor locals maar aan de kopsteiger vinden we een plekje met voldoende water. De ankerplek lijkt niet diep genoeg voor ons. De havenmeester komt ons snel tegemoet om de lijntjes aan te pakken bij het aanleggen. Hij doet zijn best om ons uit te leggen waar we ons kunnen melden, erg veel engels kan hij niet maar met handen en voeten lukt het allemaal. We gaan op het strand naast de Marina lekker luieren tot de zon achter de wolken schuil gaat. Een kort dipje in zee, deze is nog best fris zeker als je flink opgewarmd bent door de zon. Als we het plaatsje zelf gaan bezoeken blijkt dit wederom een echt spaans dorpje te zijn. Het is er gezellig druk met toeristen. We zoeken een slager en komen uit bij de slager Garcia. We kopen daar bijna dezelfde hoeveelheid vlees als in Cherbourg om vanavond te barbequen en we hoeven hier maar 6 euro 50 af te rekenen tegen in Cherbourg iets van 28 euro. Zo dat scheelt nogal wat.

John had gezien dat het volgende plaatsje Ria de Avilés ook leuk moest zijn dus gaan we daar naar toe. De kaap om is echter wel flink tegen de golven in. En het zijn weer beste golven. Het tochtje loopt een beetje verwarrend. Het is wel maar 12 mijl varen maar toch heel inspannend. Als we de rivier aanlopen komt er ook net een flink zeeschip aan dat voor ons door 2 slepers ( zonder AIS) naar binnen wordt gesleept. We sukkelen rustig achter ze aan naar binnen en moeten wachten tot ze zijn gedraaid op de rivier om het schip aan de kade af te meren. 2 mijl de rivier op liggen pontoons van de jachtclub. We zien hier verder niemand en leggen aan waar ook een franse passant ligt. Een rondje door het oude centrum wat inderdaad verrassend is ten opzichte van de vele industrie op de rivier. Je verwacht elk moment dat Zorro te voorschijn komt op zijn paard.
De pontoons liggen ook aan de drukke aanvoerroute naar de industrie dus heel rustig is het niet. Er is geprobeerd om een mooie boulevard te maken met roestvrijstalen reling.

Na een rumoerige nacht en het nog niet tot rust te zijn gekomen van de tocht over de golf van Biskaje besluiten we terug te varen naar Gijon. Een aantal van jullie zal ons dit hebben zien doen via de AIS.
In Gijon bekijken we wat we verder willen. Monique heeft even genoeg van de golven. Als we in Gijon aankomen wordt er een bizarre lucht show gegeven met diverse stuntvliegtuigen, helikopter en een Mirage. Vooral die laatste laat bizarre stunts zien, echt wel vlak boven de bebouwing.
S-avonds spreken we de bemanning van SY Augusta, Tanja en Ben, We vertellen hun ons dilemma en vernemen dat zij ook niet zo lekker zijn overgestoken. Zij blijken ervaring met dit deel te hebben en verzekeren ons dat na Coruna het steeds mooier en stabieler wordt. We slapen er nog eens een nachtje over en dit sparren doet ons goed.

We besluiten in Gijon op rustiger weer te wachten en dan verder naar het westen te gaan. Gijon is een hele leuke stad daar vermaken we ons dus nog wel even. We doen boodschappen en nemen de fietsen om naar de andere zijde van de baai te fietsen. Het is vandaag wat bewolkt maar wel prachtig fietsweer. De boulevard met fietspad is zo'n 5 kilometer. Met hoog water kletst het water op sommige plekken flink omhoog en soms zelfs over de rand. Langs het stukje strand zijn surfers op de golven bezig.





Gijon:
is een gemeente in de spaanse provincie Asturië. Het is de hoofdstad van de gelijknamige comarca. De stad staat vooral bekend om een van de grootste havens van Noord- Spanje
Bron: Wikipedia

Veilig aangekomen in Spanje

Gisteren morgen zijn we veilig aangekomen na een oversteek van 51 uur zeilen vanaf Ile Groix aan kust van Bretagne.
We liggen in de jachthaven van Gijon.

We hadden de Gribfiles van Weatherpassage en Sailgribb al een flink aantal dagen in de gaten gehouden en het zag er naar uit dat we zaterdag of zondag met een rustig weerbeeld over konden gaan steken naar Spanje.
Vrijdag avond nogmaals de gegevens opgehaald en bestudeerd en besloten om zaterdag ochtend te gaan. Zou wat meer motoren betekenen maar liever te weinig dan teveel wind.
We zijn zaterdagochtend rustig begonnen op de motor waarna we eind van de middag konden gaan zeilen. Bij het ondergaan van de zon is de wind gaan aantrekken en hebben we een hobbelige nacht gehad. Smorgens na zonsopgang bleef de zee onrustig. We hebben het voorzeil weggedraaid omdat we voor de windse koers moesten gaan varen richting ons doel in Spanje. Toen het wel erg begon te rollen door de golven hebben we grootzeil verkleind en fok er gereefd bijgezet. Dat ging een stuk beter. De wind werd echter niet heel veel minder. We wilde eigenlijk naar Ria de Viveiro maar de koers was niet heel fijn om zo nog een nacht in te gaan. Om deze reden hebben we ons doel meer naar het oosten aangepast zodat de koers op de wind minder rollend werd. Grootzeil opgeruimd en alleen op een gereefde fok verder. Om 2300 uur ontvingen we een marifoon weerbericht dat de wind in de vroege ochtend zou gaan afnemen. De stuurautomaat stuurde ons prima door de golven en met alleen de Fok ging de voortgang nog steeds voorspoedig ruim 5 soms 6 knopen.
Bij zonsopgang minderde de wind en de golven en konden we de Fok weer uitrollen. Bij het oplopen van de diepgang naar het continentaal plat was de wind er bijna helemaal uit zodat we de motor hebben gestart. Thee zetten, broodjes bakken ff een beetje rustig ontbijten. Toen we in water van een diepte weer naar ongeveer 60 meter was opgelopen viel de wind ineens helemaal weg. Er kwam nu een lichte zeedeining voor terug. Op de Marifoon werd op het weerbericht aangegeven kans op mist. Dat was de reden waarom we nog steeds weinig land inzicht hadden en even later zaten we dan ook dik in de mist. Radar aan en moesten we ineens weer meer allert zijn op wat om ons heen zat.
Het aanlopen van de haven was een apart gevoel. Nu zitten we in Spanje. De haven van Gijon is een vrij open baai waarin de industrie haven zit. De marina zit achter een breakwater. Tussen de groene boei en de breakwater naar binnen. We worden opgevangen door een havenjongen. We leggen vast, ruimen het hoognodige op, douchen  en gaan eerst even flink bijslapen.
Monique zegt dat ze na dit tochtje nu ook wel in een achtbaan zal durven, John vindt dit wel een korte en bondige omschrijving van de tocht.

In de middag worden we wakker, buiten is het 30 graden en de zon doet flink zijn best. We Ruimen verder op de zeilhuik erop. Afval uit de vakjes etc. We gaan ons melden bij het havenkantoor. Het blijkt dat waar we liggen het bij laagwater wel wat erg ondiep wordt. We verleggen de boot naar het pontoon bij het havenkantoor. Dan gaan we op zoek naar een ijsje en kijken waar we nu eigenlijk zijn.
Gijon is een grote stad. Er zijn diverse parken en pleinen met prachtige gebouwen. Er is een Flink strand dat doet denken aan de Costa del Sol. We wanen ons nu echt in een andere omgeving.
Als we weer aan boord zijn blijkt het al 20:00 uur te zijn en het is nog steeds warm.
Morgen blijven we hier nog liggen om de stad verder te bekijken en even te relaxen van de tocht.

Quatorze Julliet

Vanuit het havenkantoor lenen we fietsen en gaan naar "Lorient la Basse" hier zijn een aantal musea gevestigd en staan loodsen van franse top zeil ploegen. Het zeiljacht Dong Feng van de Volvo Ocenrace ligt aan de steiger en de verschillende Pen Duick boten liggen voor het museum.
John wil naar Cite de la Voile wat is gewijd aan de franse zeilheld Eric Tabarly. We fietsen wat rond en besluiten alleen daar heen te gaan. Dit museum is helaas meer voor niet zeilers om te ervaren wat het zeilen allemaal inhoudt. je kan zeilen hijsen, bekijken wat de wind doet met je koers. Je kan met kleine zeilbootjes radiografisch in een basin zeilen. Aan het einde gaan we nog in een simulator waar je ervaart hoe het zeilen op een 60 voet zeil racemonster er aan toe gaat. Dit is wel leuk gedaan. Je wordt ook natgesproeid als er een golf over komt. Echt nat wordt je niet maar je krijgt zo wel een goed idee. We fietsen nog naar Lorient zelf. Het deel dat wij doorkomen is vrij somber en deprimerend. Niet echt een mooie stad. Omdat de duitsers in de tweede wereldoorlog hier een onderzeeboot basis gebouwd hebben is deze stad door de geallieerden bijna volledig in de as gelegd. Er is daarom bijna niets overgebleven van het oude Lorient.

Als we terug in de haven zijn besluiten we om naar de overkant te zeilen naar Ile la Groix. In de vaargids staat dat bij drukte je met meerdere aan een mooring ligt. We gaan zien wat het is. Als we er aankomen na een kort zeiltochtje ( 6 mijl) is het al best druk in de haven. We worden door een havenmeisje in een dinghy geholpen bij het aanleggen voor met een lijn naar een mooring en aan de achterzijde. Aan stuurboord komen er nog 3 boten bij ons naast te liggen. Allen liggen ook met een lijn naar de boei aan de voor en achterzijde. We krijgen geen boten aan bakboord. Als snel zien we waarom niet. De Ferry komt binnen en parkeert aan de kade naast ons op zo'n 10 meter van ons af. Het lijkt wel een beetje Brunsbuttel in het Kielerkanaal.
Op de breakwater zien we vuurwerk opgesteld. Dat is ook de reden van alle drukte. Vanavond wordt dit afgestoken voor de viering van de 14e juli. Dit hadden we ons niet gerealiseerd dat dat op de 13e al gebeurt. John pompt de rubberboot op waarna we de kant op gaan. Het is een mooi eiland met ruige rotsen. Het wordt vergeleken met Alderney één van de Kanaaleilanden. Dat klopt wel een beetje maar het is hier wel drukker met auto's. Bij de supermarkt doen we wat inkopen voor het geval we morgen of overmorgen gaan oversteken naar Spanje.
Een drankje op een terras aan de haven en dan weer aan boord. We wachten af wat voor spektakel het vuurwerk vanavond gaat brengen.
Als het bijna 12 uur is wordt het vuurwerk ontstoken. Het is prachtig en flink lang ook. De ene vuurpijl nog mooier dan de andere in allerlei kleuren. Paars, Wit, Groen, Blauw, Geel. De kade staat afgeladen met mensen en wij zitten recht onder alle mooie kleuren. Er is in ieder geval niet op bespaard.

We blijven nog een dagje aan de mooring liggen. Met de bestudering van de gribbfiles denken we morgen te gaan oversteken naar Spanje. We gaan met de rubberboot en 2 jerrycans naar de kant. In het dorp zo'n 2 km lopen zit een tankstation waar we diesel tanken. Gelukkig is het bult op met lege Jerrycans en bult af met de volle. Verder proberen we vandaag een beetje te relaxen om uitgerust aan de oversteek morgen te beginnen. Dit gaat wel wat lastig omdat het vandaag een stuk chaotischer er aan toe gaat in de haven. Ook wil men toch nog een boot bij ons aan bakboord maar de medewerkers van de Ferry zijn het hier niet mee eens. Wat ons heel duidelijk lijkt. Wordt wel heel krap voor ze met aanleggen.

Zuid Bretonse kust

We hebben in Loctudy overnacht in de Marina. S’morgens hebben fietsen geleend bij het havenkantoor om bij de Carefour op ongeveer 2 km van de haven boodschappen te doen. We vertrekken daarna snel om de rivier Odet op te varen met bijna stilstaand water. Deze rivier heeft volgens de beschrijving een flinke ebstroom.

Rivier Odet:

Dit is een rivier in Bretagne. Hij ontspringt in de Montagne Noire Saint-Goazec bij Leuhan en mondt uit in de Atlantische Oceaan in Bénodet, wat in het bretoens “monding van de Odet”betekent.( Wikipedia)

Lengte: 63 km; stroomgebied 715km²;Bruggen Pont de cornouaille.

 De rivier is mooi groen langs de oevers en er zijn volgens de vaargids, Ravissant en de Reeds een heleboel Ankerplekken. We kiezen ervoor om SW bij Lanroz te ankeren. Ervoor zit nog een "Hidden Creek" echter die lijkt wel erg smal bij laagwater en op de kaartplotter is er geen diepte aangegeven.

We ankeren nog in het smalle gedeelte  voor de rivier zich verbreed en verder stroomt maar ondieper naar Quimper.

Als het anker goed vast zit blaast John met de electrische pomp de rubberboot op. Monique doet een handwasje nu met wind en zon zal deze snel drogen en niemand heeft hier last van de waslijn. 

We nemen een duik in de rivier nu deze nog niet hard stroomt. Daarna gaan we met de rubberboot de Hidden Creek bekijken. Nu er wat meer water staat lijkt deze breder. Er liggen 2 boten voor anker. Er varen ook kanoërs langs en op de kant staat een man te vliegvissen.

Het is hier puur natuur en mooi groen allemaal.

Er komen geen andere boten bij ons ankeren, af en toe vaart er een zeilbootje of een speedboot langs en de vedette vanuit Benedot vaart een keer langs.

We genieten met z’n tweeen van de mooie natuur om ons heen. De kleine zilverreigers doen zich tegoed aan wat er op de kant boven waterkomt bij eb. Aalscholvers duiken naar vis en een paar eenden zitten elkaar achterna.

Helaas wordt er de komende dagen wat minder weer voorspeld. We kiezen er daarom voor de volgende ochtend voor om de rivier weer af te varen en mooring bij Benedot op te pikken.

Ook hier is het onduidelijk wat visitor moorings zijn. We pikken er 1 op in de buurt van 2 engelse boten. Wel vinden we dat ze wederom wat dicht op elkaar liggen, daar kunnen we niet echt aan wennen. 

We gaan met de rubberboot naar de kant en melden ons bij het havenkantoor. We wandelen door het plaatsje, er is een rommelmarkt in het dorpje. Er staan wel wat leuke dingen waar we hebberig van worden maar besluiten om dit toch niet te kopen. Moeten we nog lang meenemen op onze reis. Geen goed idee.

We weten niet zo goed waar nu heen, weersvoorspelling geeft wat meer wind komende dagen. Concarneau werd door Kees van de Ravissant als erg leuk aangegeven. We besluiten daar heen te zeilen. Het is maar 11 mijl verder de baai over. En richting het zuiden.

Er is voldoende plek in de marina. We zoeken een plekje voor de komende nacht. Halen de fietsen te voorschijn en gaan ons melden bij het havenkantoor. Het is behoorlijk druk op de kant. Het is dan ook heerlijk weer waar veel toeristen op af komen. Er is een hele lange boulevard die we volgen dan gaan we op de bonnefooi ergens rechts. Wel erg de bult op maar dan komen we bij een fietspad wat ons weer terug brengt in het centrum en vooral naar beneden gaat. Nog een broodje halen voor morgenochtend en dan weer terug aan boord. Na het eten gaan we nog in “La villeClose”kijken. Dit ommuurde eiland bevat allemaal huisjes met restaurants en souvenierwinkels. Erg knus en gezellig allemaal.

Jammer de regen is nu toch echt weer gekomen. Een beetje van die drizzle. Koud is het niet. We doen wat klusjes aan boord en gaan na de lunch naar de watersportwinkel. We zoeken nog een doorvoer voor de douche achterop maar ook hier hebben ze hem wederom niet. Er is een busje gebroken waar de plank boven het fornuis op rust gebroken ook deze hebben ze niet maar de jongen in de winkel wil proberen om hem te repareren met de smelter voor het afsmelten van de touwen. Het lukt hem om op deze wijze te lijmen. Top. We schroeven hem er weer op en zien wel hoelang het heel blijft. 

                                                                                     

                                                                                                              Omdat het toch regent bezoeken we het “Musee de la Peche”. Voor 5 euro entree pp heel veel te zien. Allerlei manquettes over de historie van de visserij erg mooi gemaakt allemaal.




We bezoeken ook het visserschip dat buiten ligt.  We vonden het de moeite waard.

Prehoristorische vis bij Madagascar gevangen en in Formaldehyde hier tentoongesteld. 1 van de ongeveer 56 exemplaren die er bekend zijn.

Bij de intermarket aan de andere kant van de haven naast “la poste” provianderen we. Een flinke supermarkt waar je alles wat nodig is kan inslaan.

Oversteken naar spanje blijft nog even wachten. Het lijkt gunstig qua wind vanaf morgen maar er ligt weer flink wat wind te wachten voor de westkust van spanje wat hierheen komt dus toch maar niet. We gaan gewoon nog wat verder zuid en wachten op het juiste moment. Het blijft toch ook wel spannend.

De wind is vandaag ( woensdag 12 juli)  weer wat afgenomen. Het is wel grijs als we op staan. We pakken de fietsen in en maken de boot gereed voor vertrek. Toch maar de zeilpakken aan. Af en toe is de lucht flink grijs en hoeveel golven we buiten moeten verwachten weten we niet. De haven uit gaat prima en met de wind mee naar het zuiden hebben we een mooie koers vandaag. Als we voorbij de Isle Glenan zeilen staan er iets meer golven( nog van de wind gisteren)  maar nu met weinig wind. Het is dus wel een beetje hobbel te bobbel over de zee. John zet de boom in het voorzeil zodat we iets minder zeilgeklapper hebben. We gaan voorspoedig de goede richting op eind van de middag varen we via passe de l'ouest richting Lorient. We ruimen de zeilen op en kiezen ervoor om in de haven van Kernével te gaan liggen. We worden vriendelijk begroet door 2 mannen in een rubberboot en zij wijzen ons de weg in deze hele grote haven naar de steiger voor de Visiteurs. 

Naar Zuid Bretagne, eindelijk weer zomer

We gaan vandaag door de Channel de Four, dit is een stuk waar je geen stroom en wind tegen moet hebben. Zowaar staat er vandaag oosten wind. Dan wel weer heel weinig maar toch eindelijk wind uit de goede richting. We gaan tot de knik naar het zuiden achter de Genaker aan. Omdat we bij het begin van het Beboeide deel sleck ( geen stroom) willen gaan we het eerste deel tegen de stroom in. Als de wind wegvalt en er teveel stroom tegen staat om met Sleck op dat punt te zijn gaan we motorzeilend verder. Bij de eerste boeien gaan we weer zeilen en krijgen al snel de stroom mee. We waren hier dus mooi op tijd. Bij de Bai Brest willen we weer oosterlijk naar Camaret. Hier moeten we weer aan de wind zeilen. Met dit einddoel voor vandaag in zicht en de zon die aan de hemel staat is dit prima. We zoeken een plekje in de haven. Later schuiven we toch door naar een Mooring. Het is onrustig in de haven met dit heerlijke zomerse weer is een mooring net zo prima.

We zijn inmiddels precies een maand onderweg en hebben ook een feestje aan boord. De schipper is vandaag jarig. We halen gebak en genieten ervan achter de mooring heerlijk bij de koffie.

John raakt in gesprek met de bemanning van de Ravissant, zij zijn op de terugweg naar Nederland na 2 jaar met de boot in Portugal te hebben gelegen en daar overwintert te hebben. We worden uitgenodigd om bij hun aan boord een drankje te komen doen en krijgen dan een hele lijst aan tips voor plekken om in Spanje en Portugal vooral naar toe te gaan. We zijn heel nieuwsgiering geworden en een super leuke ontmoeting.

Na de koffie en nog een aantal ankertips van Kees aan de franse kust gaan we onderweg naar Audierne. Er is weinig wind en de zon schijnt volop. We vertrekken in korte broek en T-shirt.

De baai van Brest uit naar de laatste stroomkaap van west Frankrijk Il de Seine. Ook hier kan het flink stromen. En moet je goed plannen met wind en stroom. Er is echter zeer weinig wind en we dobberen dan ook met 1,8 knopen voortgang door de stroom langs de kaap heen. Er staan wel diverse stromingen die je nu heel goed in het water ziet.

Als we op de motor varen naar Audierne want de wind is er nu helemaal uit zie ik een vin boven het water. Er zijn namelijk heel veel visbollen langs de gehele franse kust dus we zijn steeds gefocust om ons heen. John herkent er een een maanvis in. Als we dichterbij komen zien we inderdaad een niet echt knap exemplaar net onder het wateroppervlak. We proberen hem vast te leggen maar dit lukt helaas niet dus even een plaatje van het internet geleend.
De vis wordt door de engelsen ook wel Sunfish genoemd omdat het lijkt of ze liggen te zonnen aan het wateroppervlak.


Bij Audierne gaan we niet de rivier op maar gaan aan een Mooring buiten liggen. Hier lig je achter een breekwater en met de noordwesten wind weinig zoals nu lig je daar prima. Een jongen komt mooring geld halen en vraagt of we morgen ochtend broodjes willen. We doen de bestelling. Als je naar de kant wilt kan je hem ook oproepen via de marifoon op kanaal 9. Dat scheelt de rubberboot oppompen. We nemen een duik in het water. Best koud nog wel. Zeker nu we lekker opgewarmd zijn door de zon. Beiden hebben we niet zo zin om naar de kant te gaan. We luieren nog wat in de kuip en genieten van de mooie avond.

Snachts is het nog best hobbelig geweest achter de mooring. Een zeedeining kwam de ankerplek wel in. Daar moeten we nog wel aan wennen. Ook liggen de moorings niet zo heel ver uit elkaar dus John heeft nog wel een paar keer snachts gekeken of we niet tegen een andere boot aan draaide. Maar het is allemaal goed gegaan. Rond half 9 werden onze broodjes bezorgd. Super service en niet duurder dan bij de bakker zelf. Bij mooi weer dus zeker een aanrader.

Na de koffie gaan we onderweg naar Loctudy, om de hoek bij Penmanach. Als we weg gaan is nog bijna geen wind maar na een uurtje kan het zeil en de Genaker omhoog en zeilen we de volledige 30 mijl heerlijk verder naar het zuiden. Het is om de hoek wel even goed de Kardinalen in de gaten houden en dan de rivier op gelijk aan bakboord zit de marina. We willen eigenlijk wel weer aan een mooring maar de havenmeester geeft aan dat we daar te groot voor zijn. We worden dus gewezen naar een plek in de haven. Wederom een dure ligplaats maar na een paar nachten mooring voor nu prima. Morgen willen we boodschappen doen en dan de rivier de Odet op om daar te ankeren.
Het blijft nog even zomer zegt het weerbericht.



 

Kruisen tegen de westenwind

In Lezardrieux zijn we tot zondag 2 juli gebleven. We zijn wel aan het pontoon gaan liggen om de kosten van het liggeld te drukken. Met de rubberboot naar de kant dat gaat prima. We zijn donderdags met de fietsen in de rubberboot naar de kant gevaren en hebben in de ochtend heerlijk gefietst naar Paimpol. Het is wel af en toe flink bult op maar het is een mooi landschap. Paimpol is een oud plaatsje met een moderne marina achter een sluis.

We zijn net op tijd terug aan boord als het flink begint te regenen. Smiddags klussen we nog wat. Vrijdag is een regendag. We lezen wat en bezoeken de watersport winkel. We hebben smorgens even diesel getankt en zijn ivm de harde wind aan de andere zijde van het pontoon gaan liggen.










Vuurtoren bij i'l de Brehat

Zaterdags proberen we of het lukt om bij Il de Brehat te ankeren of een mooring op te pikken. Helaas liggen de moorings op te ondiep water en de ankerplekken liggen open voor de stevige westen wind ( 6 tot 7 Bft) We varen weer terug naar het bekende pontoon.










We Bakken popcorn je moet toch wat doen om je te vermaken.




Zondags neemt de wind af en gaan we verder naar het westen.

Het eerste deel kunnen we wel zeilen maar aan de wind en er staat nog een windkracht 5 dus alleen op het voorzeil. We kiezen de geul tussen de ondieptes door naar het westen. We hebben ook nog tegenstroom. Volgens de kaart plotter zou deze al vrij snel moeten kenteren als de wind wat afneemt en de stroom nog wat toe zetten we de motor bij. Als de stroom eindelijk rond 4 uur mee gaat staan zeilen we weer naar Roscoff. Het laatste stuk gaat behoorlijk snel.
We worden vriendelijk ontvangen door de havenmeester die ons een plekje in de Marina geeft.

Inmiddels is het juli en hopen we dat de zomer nu echt toch wel gaat beginnen.
Naast de Marina is een Botanische tuin die we bezoeken voor we begin van de middag weer verder gaan.

 











We bezoeken ook nog de oude haven. Deze valt grotendeels droog.









Wederom moeten we kruisen we naar de volgende plaats, L'abberwac'h . Het laatste deel doen we weer op de motor omdat de wind wegvalt. Tussen de rotsen door de rode boeienlijn volgen tot voor de Marina. Hier pikken we een mooring op heerlijk genieten van de avond. De jongen die mooring geld de volgende ochtend komt halen vraagt wel heel veel. Bijna hetzelfde als wat in de marina betaald moet worden.