Projecten en weerzien Fiskebacksil

 

We hebben een sms ontvangen dat het onderdeel, overdrukventiel, voor de boiler is binnengekomen in Lysekil. We gaan daarom via de marina van lysekil naar Fiskebackskil.

Als we weer een plekje aan de steiger hebben gevonden douche ik de boiler leeg. John gaat aan het klussen. Al snel blijkt dat het niet de juiste maat is voor onze boiler. John maakt het orginele ventiel wat schoon en we moeten het er maar mee doen. Met een parker in de veer doet hij het wel. In Nederland maar verder prutsen.

In Malmon hebben we een internet modem gekocht die het echter nog steeds niet doet. Ook na navraag hoe Ina en Luuk het aan de praat hebben gekregen lukt het nog steeds niet. John conludeert dat we waarschijnlijk een modem hebben die kapot is of dat de simkaart niet juist is geprogrammeerd. Bij de plaatselijke supermarkt “ Tempo” proberen we een andere modem te bemachtigen maar helaas, ze hebben ze niet.

‘s avonds zetten we onze blogverhalen via de modem van Ina en Luuk op internet zodat het thuisfront ons weer enigzins kan blijven volgen.

Internet perikelen bij windkracht 8

 

Het weerbericht laat stevige wind in de middag zien. We vertrekken daarom op tijd, achter de scheren langs, op de motor door het Sotenkanaal, naar Malmon.

Het is droog en de afstand is niet zo groot. Als we in de haven gaan aanleggen worden we door twee jongens geholpen. Dit is voor het eerst dat we hulp van de havenmeester krijgen bij het aanleggen. Als we gaan afrekenen weten we ook waarom. Het is tot nu toe de duurste haven.

smiddags trekt de wind serieus aan en geeft de windmeter in de vlagen kracht 8 aan. We liggen flink te hobbelen aan de steiger. Gelukkig liggen we met de kop in de wind, en niet zo als een aantal motorboten achter ons, dwars op de wind. Een daarvan loopt ook nog schade op.

Als er een Noor aankomt die in de deze wind wil afmeren staat er gelijk hulp op de steiger. Dit heeft ook wel weer wat. Watersporters onder elkaar, altijd goed. We helpen nog 3 boten bij aanleggen dan gaan we toch echt een stukje lopen om op een punt van het eiland naar de golven te kijken. Prachtig, als je weet dat je goed vastligt in de haven, hoe de natuur tekeer kan gaan.

In de supermarkt bemachtigen we een prepaid mobiel kaartje waarmee we zouden kunnen internetten. Luuk en Ina hebben op deze wijze al ruim een week internet. We installeren het programma, maar wat we ook proberen we krijgen internet niet aan de praat.

Toch nog iets noordelijker

 

We hebben weer contact gehad met de crew van de Dutch Lady. Zij hebben besloten weer naar het zuiden te komen. Het is vandaag een prachtige dag daarom besluiten we ze tegemoet te zeilen om vanavond hun ervaringen te horen over het hoger gelegen zeilgebied. Eerst was de Hamburgsund het trefpunt maar als we ze op de AIS al zuidelijker zien zitten roepen we op via de Marifoon. We spreken af in Bovalstrand. Een plaatsje aan een fjord wat het nu volgens de boeken van het toerisme moet hebben. Het is er gezellig druk aan de steiger. Achter ons is een mooie rots te zien met daaraan een trap naar het bovenste puntje.

Na het avondeten en de koffie wagen we de klim naar boven. De trap zit niet heel erg betrouwbaar vast maar we komen veilig boven. Nu hebben we een prachtig uitzicht over de scheren voor de zweedse kust. Het is helder weer zodat we heel ver kunnen kijken.

Gewoon lekker zeilen

 

We liggen in Fiskebackskil waar we gisteren heen zijn gezeild vanaf Ellos. Alleen op de fok ging dat best lekker. We wilde eigenlijk naar Grundsund maar voor we het wisten zaten we al op de Gulmarnfjord zitten voor we er erg in hebben. We besluiten daarom een plekje in Fiskebackskil te zoeken. De haven invaren is weer heel  bijzonder, aan beide zijde staan typische zweedse huisjes die naar ons lijkt als vakantiehuisjes worden gebruikt.

Als we een broodje hebben gegeten gaan we eens rondkijken. Leuke smalle straatjes met mooie doorkijkjes.

We lopen naar de molen die bovenop de rots staat en mooi uitzicht over de fjord geeft. Heerlijk genieten van de zon die vandaag zich weer eens laat zien. Dit geeft ons ons vakantiegevoel weer terug.

We proberen ook ergens contant geld te bemachtigen. In Ellos was dit al niet gelukt en bij navraag lukt het hier ook niet. We kunnen wel in de winkel met de pin betalen en ook het liggeld kan met de pin worden afgerekend. Een ijsje kunnen we nog net wel contant afrekenen maar dan zijn de zweedse kronen toch echt bijna op.

Vandaag gaan we de Gulmarnfjord opzeilen en weer terug. In Lysekil aan de overzijde zou voor ons een onderdeel voor de boiler binnenkomen. Dit willen we daar gaan ophalen maar om met dit mooie weer nu alleen over te steken vinden we ook zonde. De fjord op hebben we zeer weinig wind dus we dobberen een beetje met de wind die variabel is mee tot halverwege.

Als we omdraaien trekt de wind aan tot kracht 4 en kunnen we aan de wind naar Lysekil terug zeilen. We hebben sinds lang het grootzeil en de fok weer eens staan.

De haven valt qua faciliteiten zeer tegen. Sanitair is voor iedereen toegankelijk en niet schoon. De supermarkt zit ook nog wel een stukje lopen van de haven dus grote voorraden slaan we ook nog maar even niet in. Alleen avondeten en brood voor morgen. We kunnen hier wel weer zweedse kronen pinnen en er is een leuk uitzichtpunt achter de kerk waar vanuit je over de Scheren kan uitkijken.

Voor de statistieken

 

We zijn nu 6 weken onderweg, even een tussenstand voor degene die van statistieken houden.

Aantal mijlen gevaren         776

Aantal motoruren                61 uur

Diesel getankt                     134 liter

Aantal landen                      3, Duitsland, Denemarken, Zweden

Aantal plaatsen                    6 in Duitsland, 12 in Denemarken, 8 in Zweden

Aantal eilanden                    12, Vlieland, Borkum, Nordeney, Helgoland, Aero, Fynn, Als, Laeso, 
                                           Marstrand, Astol, Tjorn, Orust,

Aantal hotelovernachtingen  1

Aantal regendagen               5 hele dagen ( de avonden of een losse bui niet meegeteld)

De rode lijn op de kaart zoals John had bedacht en De daadwerkelijke route tot nu toe is de oranjelijn

Kwallen in overvloed

 

Het wordt weer een beetje saai maar we staan wederom op met regen. De zomer is in Zweden nog niet echt van start gegaan. We bekijken de weerberichten op de Navtex en besluiten niet te laat onderweg te gaan naar Ellos. Vanmiddag wordt niet alleen regen maar ook meer wind voorspeld.

Als John de wc doorpompt pompt hij een kwal naar binnen en een heleboel planten. Wat de WC goed verstopt. Zodra we buiten staan zien we dat het niet zo verwonderlijk is dat er een kwal in de wc is terecht gekomen er drijven er nl honderden rondom de boot. We drinken eerst maar even koffie in de hoop dat het aantal kwallen verminderd. We willen ze niet in de motor hebben.

We moeten nog een smal stukje door de Vagerodranna wat wel goed met rode en groene tonnen is aangegeven. We hebben steeds meer dan 2 meter onder de kiel, wel goed in de geul blijven. Het water loopt slingerend tussen de rotsen door maar minder heftig als gisteren. Ik ben toch blij als we de Ellosfjord opvaren en dat hele smalle gedoe is afgelopen.

We zijn de enige passanten in de haven en oefenen met het hekanker. Dit werkt wel heel bijzonder. Je pakt van de steiger de lijn die je naar achteren brengt en belegt deze op de achterste kikker. Voor leg je de boot met 2 lijnen op de steiger vast. Als we liggen is dit eigenlijk prima zo.

 

We vermaken ons met het eten van een pizza in de plaatselijke “Krog” voor maar 79 kronen incl drinken, salade en koffie na. Daarna gaan we kijken of we de planten uit de inlaat van de WC kunnen purken. Een heel gedoe maar uiteindelijk met een stuk elektriciteitsdraad lukt het om weer water in de WC te kunnen pompen.

‘s avonds komt de zon er toch nog even bij.

Door de Strommarna

 

We slapen vandaag flink uit. We hebben het waarschijnlijk nodig na alle perikelen de afgelopen week, en daarbij regent het ook nog flink.

Na het ontbijt wordt het wat droger buiten en John stelt voor om weer een klein stukje op de motor te gaan varen naar de “Strommarna” het mooiste stukje fjord van Zweden volgens de boeken.

Halverwege de Kaljofjord moeten we stuurboord uit door een gaatje dat wordt gemarkeerd met 1 rode boei.

Als we door het eerste stukje heen zijn denken we dat we het smalste stukje hebben gehad maar dan moeten we door nog een smal gaatje vlak langs de rotsen.

vervolgens komen we op een zeer onduidelijk stukje met een zwart-wit bord en daarachter een rode boei. Hoe moeten we om deze boeien heen. Snel wordt er ingezoomd op de plotter en legt John de boot even stil om snel de weg weer te vervolgen. Er staat heel wat stroming hier. Eigenlijk hebben we er wel een beetje spijt van om met een 40 voeter met 4 meter breedte door vaarwater van nog geen 6 meter te gaan.

Heel bijzonder dit stukje varen. Ik vind het alleen maar griezelig. John vindt het wel kikken maar had toch iets breder water verwacht. Voor vandaag vinden we het genoeg. We zoeken een plekje voor de brug in de Geteviksund. Het begint weer te regenen.

Voortzetting van onze reis

 

Vandaag is het redelijk weer en we besluiten om afscheid te nemen van Uddevalla. Ik probeer zoveel mogelijk taken van John over te nemen want hij moet nog heel voorzichtig doen. De pijnstillers worden nog trouw ingenomen. We varen daarom ook maar een heel klein stukje om te kijken of dit wil. We varen op de motor naar Henan, dit ligt 12 mijl verderop. Als we aan gaan leggen worden we goed geholpen door de reeds aanwezige passanten. Ik zet nu het trapje voor John neer ipv andersom. Ik ben al super blij dat hij weer mobieler is en we onze reis kunnen voortzetten al blijft het oppassen.

Henan is een klein dorpje en omdat het het weekend van midsomerfest is is er niet veel open ook al is het zaterdag.

Midsomerfest met Skumraket

 

Vandaag is het midsomerfest dat rond 12.00 uur zal gaan beginnen in Uddevalla. We zien rond elf uur nog niet veel gebeuren aan de overzijde. We zijn heel nieuwsgierig. Rond 12 uur wordt er wat neergezet en loopt het veld vol met mensen. We horen een zangeres zweedse liedjes ten gehore brengen. We gaan maar eens kijken. Een dame in klederdracht en 2 heren op accordeon doen hun best om het feest op gang te brengen. Vrouwen en kinderen maken van bloemen kransen en dragen deze op hun hoofd. We lopen langzaam terug naar de boot. De liedjes worden kinderliedjes en er wordt op het veld gedanst. Er wordt ook een soort van een boom met bloemen gemaakt die wordt neergezet en dan loopt het veld leeg en is het feest blijkbaar afgelopen. Rond 15.00 uur is het volledig stil op straat. Wij zijn zeer verbaasd. We verwachten nog meer feest maar zien dit niet gebeuren. ‘s avonds blijft het ook rustig en wij genieten van de “ skumraketten” die we smiddags hebben gekocht. mmmmmm, heerlijk. Je moet toch een beetje een feestje bouwen als je de horlepiep niet mee kan dansen.

 

Iets meer dagen dan gepland in Uddevalla

 

We vertrekken richting Henan, tenminste dat is het plan.  Bij het wegvaren glijdt John uit op de steiger en komt heel hard op zijn rug terecht. Dit resulteert in een nachtje ziekenhuis, waar gelukkig blijkt dat het geen breuken of blijvend letsel is, en een wat langer verblijf in Uddevalla.

We logeren 1 nachtje in het “Riverside hotel” aan de overzijde van de haven. De crew van de Dutch Lady zijn tot en met dinsdagavond bij ons gebleven. Zij zijn een super geweldige steun voor ons en vooral mij geweest. Super!!!

Na het riverside avontuur zijn we weer aan boord gaan slapen. De eerste nacht wat onzeker de tweede nacht gaat het al beter. We bouwen de medicatie af en breiden de wandelrondjes steeds verder uit.

We brengen donderdagmiddag een bezoek aan het Bohuslans Museum. Het museum is gratis. Gelukkig maar want als we net 20 minuten binnen zijn wordt omgeroepen dat ze over 10 minuten gaan sluiten.

Morgen is het midsomerfest, dit wordt in heel zweden gevierd. Het touristenburo verteld dat er muziek en spellen zijn op het veld tegenover de haven.

Uddevalla—> Trolhattan

 

We blijven een dagje ligje en gaan met de Crew van de Dutch Lady met de bus naar Trolhattan. Zij zijn er 3 jaar geleden met de boot geweest. Je vaart dan door het Gotakanaal. Bij Trolhattan zijn verschillende  sluizen te zien uit verschillende jaartallen. Tussen 1700 en 20e eeuw.

 

Er is een flink verval waardoor per sluis de schepen een flink eind dalen of stijgen om in of uit het dal te komen. Een prachtig gezicht. We hoorden dat door het kanaal heen varen nu ruim 1100 euro moet kosten. Alle liggelden en gebruik van faciliteiten zijn dan gratis.Daar moet je dan niet in een paar dagen doorheen willen maar zeker een week of 4 voor uittrekken. Wie weet een andere keer.

3 locaties in 1 dag

 

Vandaag word er regen verwacht en aardig wat wind. We gaan daarom weer een klein stukje achter Orust langs. We zeilen weer heerlijk relaxed achter de fok aan en genieten van de prachtige zweedse natuur. Bij Ljingskille moeten we even goed opletten en tussen de rotsen door varen. Als we bij het haventje komen ligt dit heel ongunstig op de wind met geen enkele beschutting. Dit zou lekker klotsen worden. De crew van de Dutch Lady stelt voor om door te varen naar Uddevalla. Als we ongeveer een uurtje later onder de 47 meter hoge brug doorvaren worden we opgeroepen door de Dutch Lady of het plaatsje Gustavsberg ons iets lijkt. Wij vinden het prima.

Gustavsberg is het oudste badplaatsje van Zweden en het oude badhuis is vroeger door de koninklijke familie van Zweden bezocht. Tegenwoordig is het badhuis een Jeugdherberg. Het aanleggen is even oppassen want om de 15 meter lopen er vanaf de langssteiger kabels en kettingen onder water.

We kunnen heerlijk wandelen langs de oever. Monique ontdekt een waterval en Ina en Monique gaan erheen om foto’s te maken.

 

Er loopt ook nog een pad het bos verder in wat we later gaan volgen. In de Beschrijving van Gustavsberg staat ook nog dat er rariteiten met “waldseggen” zijn te zien. Dit staat in de duitse beschrijving dus wij maakte hier “woudeiken” van. Als we na een flinke klim en geglibber over een modderig pad een bordje in het zweeds bij een Eik vinden zien wij niets vreemd maar dat is dan voor onze begrippen.

Zodra we op de boot terug zijn wordt de lucht wel erg donker en barst en een flinke bui los. De wind draait en nu liggen wij niet op zo’n plekje als we eerst dachten. De mannen overleggen met elkaar en Luuk komt met een niet zo’n gunstig weerbericht voor morgen. De lijnen worden losgegooid en varen naar Uddevalla. Dit is de de proviciale hoofdstad van Bohuslan. We verwachten daar voldoende plek te vinden. Er zijn echter 10 ligplaatsen die heel smal zijn en een klein kommetje waar we gelukkig wel net inpassen.

Zo laat de buien nu maar komen wij liggen goed.

Achter het eiland Tjorn langs

 

De zon schijnt en de wind is wat afgenomen. Het beloofd een mooie dag te worden. We zeilen op de fok achter het eiland Tjorn langs en bekijken de fraaie scheren. Op de kaart is te zien dat nagenoeg alle rotsen een naam hebben gekregen. Wij vragen ons af waar de namen vandaan komen. Karrson,Dyron,Krakan,Knipplarna,Flaholmama,Klovjan…… teveel om ze allemaal hier te noemen. De pracht van de natuur is moeilijk op de foto vast te leggen. We maken wel heel veel foto’s waar we op een later tijdstip de mooiste van moeten uitzoeken.

Als we de Hakefjord doorvaren komt een zeetanker onze kant op. Die blijft mooi aan de stuurboordzijde van het water, en wij aan de bakvboordzijde, dus daar hebben we geen last van. We gaan vlak voor Almosund, onze eindbestemming van vandaag onder een 43 meter hoge brug door.

Het plaatjes Almosund is niet spectaculair, we liggen echter wel prachting midden in de natuur.

Eiland Astol

 

Er staat een stevige bries vanmorgen. Dat begon vannacht al. John heeft nog een extra lijn geplaatst zodat we wat minder lagen te klotsen. We gaan op tijd op pad om wel 3 mijl te  varen naar het eerstvolgende eiland Astol. We moeten een stukje buitenom door de Marstrandfjord en verwachten veel golven, dus pakken aan en binnen alles zeevast. Als we om het eiland Marstrandson zijn staan er inderdaad beste golven. De fok wordt uitgerold en de motor uitgezet.

Zo lopen we uiteindelijk mooi over de golven heen. We gaan er even tegenin maar dan kunnen we om de kardinaal en afvallen met de wind mee varen. We zien de huisjes op de rots liggen, wat een mooi gezicht. We zijn al zijn bij de ingang van de haven dus rollen het zeil weer in en zoeken een plekje. Zo nu eerst een kopje koffie.

Als de zon er goed bijkomt in de middag gaan we het eiland eens goed bekijken. Heel groot is het niet maar de natuur laat hier wel iets moois zien. De rotsen hebben allerlei verschillende kleuren van kalksteen, graniet, marmer,bassalt etc. Een pracht van kleuren in de verschillende lagen steen.

Dagje niks en toch van alles in Marstrand

 

Het is prachtig weer als we op staan. Maar eens het weerbericht kijken of de was aan de lijn kan. Voorspellingen zijn goed dus na een relaxed ontbijtje met een lekker eitje worden de t-shirts in het sop gezet.

John gaat de mast wederom in, nu om de leren hoes om de zaling te inspecteren. Wat ermee te doen, schoonmaken,eraf laten,vervangen. Dit laatste is een duur grapje. De hoezen worden eraf gehaald en schoongemaakt. Dit lukt met wat groene zeep best redelijk.

De was wordt aan de reling te drogen gehangen en dan eerst maar eens zien of we zweedse kronen kunnen bemachtigen. Hiervoor moeten we met de kabelpond naar de overzijde.

Op de heenweg is dit gratis. Bij de watesportwinkel vinden we een haak om op een eenvoudige wijze een lijn te bevestigen aan een moring. Het is best prijzig maar na gisteren bij het aanleggen toch wat problemen te hebben gehad, schaffen we deze haak toch aan.

Bij het teruggaan met de pond moeten we toch betalen, 20 kronen pp. Er staat een strenge dame bij het oplopen van de pond die controleert of je wel een kaartje hebt.

John gaat weer de mast in de het leer om de zaling te bevestigen.

 

De crew van de Dutch Lady heeft geprobeert hier de wasmachine aan de praat te krijgen maar dit lukte niet een, twee drie. Ook weer wijze mannen erbij die er ook niet uikwamen. Om 16.30 uur zou er iemand naar de machine komen kijken. We gaan eerst met z’n vieren maar eens het fort bovenop het eiland bekijken. Eerst komen langs het zuidfort, hierin zijn ze net een expositie aan het opbouwen van de beroemde zweedse fotograaf, helaas geen naam, die over de hele wereld reist om foto’s te maken.

We lopen langs een pad met prachtig uitzicht over het Marstrandfjord, mooie natuur met stilte en alleen fluitende vogels om je heen. Na het fort bekeken te hebben lopen we terug naar het plaatsje waar we door de crew van de Dutch Lady worden getrakteerd op een heerlijke cappucino. We zien een aalsgolver die zijn maaltje voor deze dag naar binnen werkt. Ina weet dit haarfijn op de foto vast te leggen.

Als we terugkomen van de wandeling blijkt de was van de Dutch Lady ineens klaar te zijn. We horen dat het gratis wassen is dus ik haal de waszak ook nog verder leeg en doe dit in de machine. Samen met Ina proberen we de wasmachines weer aan de praat te krijgen. Dit lijkt niet te lukken. Luuk doet een aantal maal de stroom erop en eraf en ineens ja hoor de wasmachine start het programma. Na het eten hebben wij net als de dutch Lady heerlijk onze wasjes gedraaid.

John wordt nog even kortgewiekt met de Tondeuse, vastgelegd op de foto door Luuk.

Dit was een heerlijk dagje niks en toch van alles.

Marstrand

 

Toen we de hoek om gevaren waren zagen we alleen maar steigers aan bakboord met daaraan maar een paar boten, plek genoeg dus. Het is nu nog ruim buiten het seizoen in Zweden dus er zijn nog weinig passanten te vinden in de havens.

Als we vastgelegd hebben gaan we Marstrand bekijken en eens kijken of we zweedse kronen kunnen bemachtigen. Dit blijkt moet aan de overzijde van het water daar ligt nl Marstrand het plaatsje en wij hebben de boot vastgelegd op Marstrand eiland.

We wandelen een eind op het eiland rond en hebben mooi uitzicht over de Marstrand Fjord.

Laeso—> Zweden

 

We zijn de vierde week van onze vakantie ingegaan en overgestoken naar Zweden. Er is vandaag geen tot weinig wind voorspeld. Omdat het ongeveer 40 mijl varen is vertrekken we op tijd; 8:00 uur op de motor. Onderweg ontbijten koffie zetten en koers zetten naar Marstrand. Het zeilmekka van westelijk Zweden. Volgens de deskundigen moet je hier als zeiler een keer zijn geweest. We zijn benieuwd.

Het is droog en we hebben geen zeilpakken aan. Het Kattegat is rustig dus we varen met een gangetje van rond de 7 knopen de goede kant op. Bij de vaarweg T moeten we even goed uitkijken er komen net een paar grote jongens aan. Voor een nemen we even wat gas terug zodat we er mooi achter langs kunnen.

Na ongeveer 6,5 uur varen komen de contouren van de zweedse kust in zicht. Nog even een coaster voor langs laten en dan op naar ons Waypoint Hatteberget. We zien de Pater Noster ook mooi liggen in lijn.

Het is een prachtig gezicht, wat een natuur ontvouwt zich voor ons. Grillige rotsen. De kaartplotter geeft goed aan waar we de vaargeul naar Marstrand kunnen gaan volgen. Dan komen de rotspartijen nog mooier in zicht. We varen op ruim 20 meter diep water met ernaast enorme rotsen. Ik krijg het gevoel dat we in Oosterijk op 2000 meter varen op een bergmeer maar we zitten toch echt op zeeniveau.

Laeso( vestero havn)

Een half jaar geleden zaten we Denemarken en Zweden op Googlemaps te bekijken en zagen de beelden van Laeso. Wat zou het gaaf zijn daar naar toe te gaan. De vraag was wel wat we precies mochten bezoeken en of het allemaal natuurgebied zou zijn.

Vandaag is windkracht 4 tot variabel voorspeld in de weerberichten. We gaan vroeg onderweg om tijdig op Laeso aan te komen en zo het eiland zelf met eigen ogen te kunnen bekijken.

Na een heerlijke zeiltocht met een lekker lopend windje komen we in de haven aan op Laeso.        Op de fiets gaan we onderweg samen met de crew van de Dutch Lady. We fietsen richting de Saltsyden. Er wordt  na een tussenposen van zeker 250 jaar sinds 1991 weer zout gewonnen op Laeso.

Onderweg zien we de typische bouw op Laeso

Als we een tijdje later op de zoutwin boerderij zijn zien we hoe er zout wordt gewonnen in baden van max 70 graden Celsius. Het zoute water wordt in baden verwarmd waarna het zout uitkristalliseerd. Het zout van Laeso schijnt een heel specifieke samenstelling te hebben van 95%NACL;5%andere zouten en mineralen;3-5 mg iodine/l.

We krijgen ondanks dat we eigenlijk na sluitingstijd aankomen toch een korte uitleg over het procedee.

Hals

 

De plaats Hals ligt aan de Limfjord aan het noorden van de geul. Vandaag is slecht weer voorspeld en na twee dagen intensief varen met ook al geen mooi weer besluiten we een dag te blijven liggen. Als we na de koffie wat gaan rondwandelen blijkt dat Hals nog een aardig dorp is. Tijdens onze wandeling begint het weer te regenen daarom brengen we een bezoek aan het museum “Skans Museet”.

Er is een weergave van de historie van Hals en de limfjord. We zien dat de Barre in 1911, de opstand aan het begin van de geul, is gebouwd.

De historie van de plaatselijke visservereniging is uitgebeeld in materiaal en foto’s. Het is wat kleinschalig maar ach op een regenachtige dag is het prima vermaak. Het museum staat in een verdedigingswal. Wat daar precies het doel van is geweest hebben we niet ontdekt.

Prima plek om een dagje te verblijven.

Ruim 10 knopen op het log

 

De zon schijnt als we wakker worden. Er was heel veel wind en regen voor vandaag voorspeld. Vandaag geven de weerberichten windkracht 4 tot 5 aan met in de middag kans op een regenbui.

De crew van de Dutch Lady geven aan plan te hebben om naar Hals, ingang van de Limfjord, te varen. De wind komt uit het zuiden dus dat is een prima koers. John en ik zien dat ook wel zitten. Er staat nu wind kracht 4 bft en met de zon erbij prima zeilweer. We ruimen snel de ontbijtspullen op en volgen de Dutch Lady op een half uurtje.

We zetten eerst alleen de fok, we lopen best lekker maar het is wel een slingerkoers. Als we na 1,5 uur ook nog 1 knoop stroom tegen krijgen zetten we het grootzeil gereefd bij. Er beginnen zich nu wel wat bedenkelijke wolken te ontwikkelen. John gaat knutselen met zijn actioncam en maakt wat filmpjes vanaf de railing. Ook hijst hij de cam op aan de pikhaak in de mast, wat later blijkt, hilarische beelden oplevert.

De lucht aan de horizon begint wel erg donker te worden. De zeilbroeken aan en de jas goed dicht. Ja hoor, we worden weer nat en er zit in deze bui aardig wat wind. De fok gereefd, met windkracht 7, lopen we 10,5 knopen de goede kant op. Na de bui zijn we ineens 5 mijl de goede kant opgegaan. Best wel heftig. John geniet van al dit spektakel.

De Dutch Lady roept ons op via kanaal 16 en vraagt ons hoe het gaat. John is inmiddels aan het proberen op de ontstane golven te surfen om zo een hogere snelheid te krijgen. We hebben het prima naar ons zin en we schieten lekker op zo. Jammer dat we weer nat worden.

We krijgen nog een paar kleine buitjes en lopen rond 17.00 uur de limfjord aan. Goed de geul volgen. Er staan een rood en groen licht met daar in het midden een wit sector licht. Het witte licht tussen de rode en groene houden en je loopt keurig de geul in.

De Dutch Lady roept ons op via de marifoon. Zij hebben een plekje in de haven gevonden en melden waar er voor ons een plekje is. Luuk vangt ons in de regen op. Super deze service.

Bubbeltjesregen op het kattengat

 

Er is soms wat regen voorspeld vandaag en weinig wind. Gisteren was eigenlijk dezelfde voorspelling en kregen we toch nog zon dus gaan we vol goede moed onderweg. We moeten in de Arhusbocht rekening houden met de speedferrie. We varen op de motor en zien inderdaad in de verte een snelle ferrie aan komen. De AIS geeft aan dat deze 38,5 knopen vaart. Er komt ook een flinke vector voor te staan. Gelukkig is hij een heel eind bij ons vandaan en hebben we er geen last van. Als we een uur aan het varen zijn begint het zachtjes te regenen en bij weinig wind geeft dit bubbeltjesregen op het water. Eerst zijn het kleine bubbeltjes maar gaandeweg worden dit steeds grotere bubbels. We varen langs de vuurtoren van Sletterhage. Ondanks de regen een mooi gezicht. Als we de bocht uitvaren wordt het zicht steeds minder. John gaat zich vermaken met de radar. Een goed moment om toch nog wat van de omgeving te zien. Het land tekent zich alleen nog af en toe in contouren af. Een andere snelferrie die we al wel op de AIS hadden waargenomen zien we fysiek pas als deze vlak langs ons heen gaat. We dachten dat het nu wel hard genoeg regende maar dan wordt het zicht minder dan 0,5 mijl en gaat het nog harder regenen. Dit is wat je bedoelt met “de regen komt met bakken uit de lucht” . We moeten nog een uur varen. Uiteindelijk wordt het wat droger, zijn wij doorweekt en komt Grenaa in zicht.

Als we een ligplaats zoeken worden we opgevangen door de crew van de Dutch Lady. We zijn goed nat en koud maar de zon lijkt erbij te komen. Pakken uithangen, Kachel aan, Onder een warme douche en de maag vullen met een gebakken ei. Dat is bijkomen na deze toch wel barre tocht.

Over naar kaarten serie 3

 

We willen vandaag verder richting het noorden. We zullen vandaag de kaarten serie 2 afvaren. In eerste instantie is onze koers op Hou(odder) gericht. We starten op de motor om wat op te schieten de wind is nl niet zo heel veel. Als we ruime koers kunnen gaan we op alleen de fok, we moeten zo door een nauw stukje water over ondiep water, precies via de kardinalen. Als de wind deze kracht (3 bft) blijft zetten we toch ook het grootzeil erbij. De zon probeert er ook bij te komen. Als we over het ondiepe gedeelte zijn gaat het eigenlijk heel lekker zonde om nu al de haven in de gaan en van Hou verwachten we niet zo veel. We besluiten verder te gaan. John stippelt snel op de kaartplotter een route uit. We gaan op Arhus aan.We krijgen er echt plezier in met supertramp op de achtergrond komen we in Arhus aan.

Ook hier is het weer een zoektocht naar een box waar we tussen de palen kunnen. Er staat op de groene bordjes hoe breed de box is. Dat is heel handig en scheelt klemvaren tussen de palen. We vinden een plekje op het uiterste puntje van de haven. We liggen hier wel mooi met uitzicht op de Arhusbocht maar verder overal ver vandaan. De fietsen worden daarom in elkaar gezet.

Arhus zelf is een grote stad en tweede havenplaats van Denemarken. Het is flink heuvelop fietsen naar het centrum. Daar zien we enige oude gebouwen en eten we een ijsje. ‘s avonds is het gezellig druk in de haven. De kayakclub oefent driftig. Jongelui zijn in optimisten en Ynglings aan het zeilen. Naast de haven is een circus. Helaas zijn we te laat om aan te schuiven bij de voorstelling.

Het gedoe met de wasmachine

 

Vandaag wordt er niet heel veel wind voorspeld en ook nog uit variabele richting. John plaatst de spinakerschoten en de neerhouder en het voorzeil wordt gewisseld. Als we wegvaren ervaren we dat schuine lijnen achter niet handig zijn bij het wegvaren. Gelukkig hebben  we alleen van de enige andere passant bekijks en gaat het wegvaren verder goed. We zetten de fok en het grootzeil. Dan varen we aan bakboordzijde langs een schietgebied. We zien een knipperend licht op de wal. Tja, moeten we nu uitwijken of kunnen we erdoor heen. Voor de zekerheid maar zoveel mogelijk aan de stuurboordzijde van het gebied.De wind zakt steeds verder weg. Dit heeft wel als gevolg dat we bruinvissen om de boot krijgen. Ze duiken net te snel weg om ze vast te leggen op film of foto.

Als de wind weer terug komt staat hij pal tegen. We moeten gaan kruisen. Ons plan was om naar Hou te varen echter met deze koers wordt dat een lange trip. De zon is ook achter de wolken schuilgegaan. We hebben de zeiljas weer aan en de muts inmiddels ook weer op. We kiezen er daarom voor om naar Juelsminde te varen. In de havengids staat dat het een ruime haven is met moderne faciliteiten en men meegaat met de tijd. Dit hebben we eerder gelezen maar hier klopt het ook.

De sanitaire voorziening in het nieuwe gedeelte van de haven waar wij liggen is super nieuw. Er is ook een goed uitziende wasmachine. mmm, misschien die waszak maar eens te lijf. Moet hier goed lukken lijkt het……

Met de was die bij elkaar kan in 1 wasmachine, wasmiddel en een kaartje als betaalmiddel maar eens proberen. Er is alleen de gebruiksaanwijzing dat als er geen licht op display wasmachine zichtbaar is moet de zwarte knop en de oranjeknop van de deur ingedrukt worden dan kan programma gestart worden. Tja en dan staat in het deens de programma’s op de machine. Welke is het veiligst voor de diverse was? We kiezen er 1 en drukken op start. De machine geeft aan dat het programma 2 uur en 6 minuten zou duren. Op de betaalautomaat staat echter 2 uur duur aangegeven. Dit is wel lang maar het zal wel.

2 uur later: Na het avondeten, heerlijke spinaziestampot, heerlijk hollands, maar eens kijken of de was gereed is in de droger gestopt te worden. Inmiddels miezerregent het dus buiten drogen is geen optie. Wat ik ook probeer de deur van de wasmachine wil niet open. Terug naar de boot en John halen voor hulp. Op de steiger fietst net de havenmeester langs. Die belooft eraan te komen. Alle knoppen geprobeert. Stroom eraf. Nogmaals alle knopjes ingedrukt. Havenmeester op de knieen voor de wasmachine,Electricien voicemail ingesproken. Nee, ook de havenmeester heeft geen oplossing. Morgen om 7.00 uur wordt ernaar gekeken.

Terug op de boot, John heeft afgewassen en koffiegezet, maakt hij de opmerking van het timerverschil tussen wasmachine en betaalautomaat. Op het display stond ook nog 6min. centrifugeren. Wij weer terug. 6 minuten de knop ingedrukt gehouden voor stroomtoevoer, en  ja hoor nu schiet de deur vanzelf open. mmm….. Nu nog de droger. Na een uur is de was nog kletsnat. John de Techneut zegt is het waterreservoir wel leeg. De droger blijkt vol water te staan. Tja daar wordt het niet droger van.

Uiteindelijk is het allemaal gelukt en hebben we ons deze avond goed vermaakt met…… de was voor 20 kronen. Dat is toch een goedkoop tijdverdrijf.

Windkracht 7 voorspeld

 

De havenmeesteres maakt ons met een flinke klop op de reling wakker. John mag zich eigenlijk niet eerst aankleden. Ze wil dat hij er gelijk aankomt maar het is nog maar 12 graden. Er worden dus echt wel eerst kleren aangeschoten. Dan is het 180dkk afrekenen en weg is ze. mmm, mooie begroeting. Ach ja, we ontbijten op ons gemakje en bekijken wat we vandaag gaan doen.De weerberichten spreken elkaar vandaag weer tegen de een zegt 5 bft de andere 6 en luuk heeft het  over windkracht 7. Op onze windmeter staat in ieder geval al 6 bft als we opstaan. John gaat nog even op internet kijken wat daar wordt aangegeven. We besluiten naar de overzijde te varen naar Fredericia. Volgens de havengids een goede haven met voldoende voorzieningen…….

Gisteren middag hebben we het voorzeil gewisseld voor een werkfok die we nog nooit hebben gebruikt en waar John van wil weten wat en of het wat is. Zodra we de haven uit zijn zetten we alleen de fok. Het is wel een goed zeil maar erg klein. We krijgen op het kleine stukje “2 mijl” even een bui met windkracht 7 over ons heen. Het zeil werkt prima. We lopen alleen op het kleine driehoekje 8,7 knopen. Voor de ingang van de jachthaven zijn optimisten en europe bezig met een training. We kruizen even voor de haven heen en weer tot de bui over is.

Als we de haven invaren is het weer bijzonder wat we aantreffen. Niet al te grote boxen. Bij de eerste poging zitten we klem tussen de palen. Een paar boxen verder lukt het beter. Er wordt rond de haven gewerkt aan nieuwe bestrating. We maken een wandeling naar Fredericia zelf wat best een leuke stad is met een aantal mooie gebouwen. Omdat het vandaag feestdag is “ dag van de grondwet” zijn de winkels dicht. Wel  vinden we een hamburgertentje die open is en eten een heerlijk versbereid broodje. Vervolgens lopen we langs de water over de verdedigingswallen terug naar de haven.

Middelfart

 

We gaan met de zeilpakken wederom aan en de muts op na de koffie onderweg. De geul volgend vanaf Assens vanwege de ondieptes langs het eiland Bago daarna de Bredningen op. Hier trekt de wind flink aan tot ruime 6 Bft. Het grootzeil en de fok gereefd lopen we tegen de stroom in bijna 9 knopen de goede kant op. Volgens de gps hadden we gemiddeld 8,5 gevaren. De snoeveringen in moeten we flink tegen de stroom in er staat op sommige plekken 3 knopen stroom tegen. Het is een bijzonder gebied met volop bos rondom ons heen. Als we bij het eilandje Faeno kalv zijn staat de wind en de stroom tegen dus maar even de motor aan om rond het eilandje te komen en de wind weer juist in de zeilen te krijgen. Er komt nog even een militaire helikopter laag over het water langs. Heel bijzonder hier te varen. We gaan de spoorbrug onderdoor. Langs de pijlers op zie je hoeveel stroom er staat op dit deel. Na de brug bergen we de zeilen op en varen de haven in. We denken dat we in de marina zijn gekomen die er totaal anders uitziet dan de informatie die we hebben. We zien al snel dat hier nog een hollander ligt die we ook in Sonderborg hebben zien liggen. Luuk en Ina zijn de eigenaren van de Dutch Lady. We nodigen ze uit voor een borrel later op de avond. We horen dat zij dezelfde plannen hebben als wij. We zullen elkaar dus nog wel vaker tegen komen deze reis.

We blijken niet in de marina te liggen maar in de haven van het waterfront van Middelfort wat vorig jaar is opgeleverd. We moeten even denken aan Harderwijk. Zou het er daar als het er ooit van komt ook zo uitzien. Wij vinden het nogal yupperig uitzien. Ruim opgezet maar er is verder niet zo heel veel te beleven. Ook de voorzieningen die er volop zouden moeten zijn hebben wij niet gezien. Wel kunnen we in de bibliotheek die in het gebouw is gevestigd gratis internetten.

Assens

 

We slapen heerlijk uit. Buiten is het 15 graden en bewolkt als we op staan. Wat zullen we doen? Blijven liggen en de fietsen pakken om te zien of er toch nog meer te beleven is in Abenraa of toch maar verder? Omdat het nog niet erg warm is kiezen we ervoor kleine afstanden te varen. We besluiten dus weg te gaan en richting noorden te varen met westen wind een relaxte koers. Alleen het voorzeil ervoor en wind kracht 4 tot 5 en stroom mee varen we soms ruim 7 knopen de goede kant op.

Onze koers loopt precies over een schietoefengebied. Volgens de kaart moet op de kant met ballen aangegeven worden of je wel of niet door het gebied mag varen. Met de verrekijker zijn “geen ballen” te zien. Hoe we ook kijken “geen ballen” dus we varen door het gebied zonder onze koers te verleggen.  Opeens horen we naast de boot geluid van een dolfijn. En ja hoor er zwemt er een met ons een tijdje mee. Hij komt te weinig naar boven om op de foto vastgelegd te worden. Dit keer geen bruinvis maar een echte dolfijn. Prachtig.

Voor Assens is het weer even opletten. Je moet via de geul en om een noordkardinaal om de ondiepte van het “Assens Rev”  heen de haven aanlopen. Ook de geul in is het niet heel erg diep en in de haven hebben we maar 20 cm onder de kiel. De fjorden zijn goed diep soms 30, 40 of zelfs 80 meter diep maar de havens zijn dit niet.

We zoeken een plek met een groen bordje zoals in elke haven tot nu toe kan je daar zelf je plek in zoeken. Ook in deze haven staan de palen wat vreemd. Soms heel dicht bij elkaar dan weer heel ver uit elkaar. We liggen in een veel te ruime box maar die ernaast is weer veel te smal tussen de palen. De lengte van de box kan wel een 50 voeter bevatten. Het betalen is wederom via een kaarten automaat. In de havengidsen wordt ook hier weer gemeld dat de havenmeester je een hartelijk welkom geeft en blij is je te zien. Dit is echter al de 4e haven waar we geen havenmeester zien. Je mag wel overal voor betalen. Ook “moderne faciliteiten” is een ruim begrip. WC’s en douches zitten in portecabines waar wel een houten wand omheen is gezet zodat het van buiten op een een deens huisje lijkt.

Na een drankje in de kuip lopen we richting centrum van Assens. Dit zit op 10 minuten lopen van de haven. Er is op het strand een handbalwedstrijd aan de gang en overal zijn mensen met hun boot bezig. In ieder geval meer leven dan in Abenraa. We lopen langs het geboortehuis van Peder Willemoes, de zeeheld van Denemarken.

Zijn standbeeld staat ook op de haveningang. Hij staat echter met zijn rug naar de haven toe. Hoe kan hij dan zo waken over de schippers?             

Vandaag was weliswaar weer een koude en winderige dag maar met zon en geen regen.

Als sund—> Aabenraa

 

Het weer wordt er niet beter op. Gisteren zijn we in Sonderborg blijven liggen en hebben ‘s-morgens  te voet de plaats verkend. Het waaide flink kracht 7 en soms gaf de meter 8 aan. De zon bleef ons wel trouw waardoor we achter de buiskap uit de wind en in de zon heerlijk zaten. ‘savonds de kachel weer flink aan. Buitentemperatuur is gezakt tot 6 graden.

Vanmorgen besluiten we toch maar verder te varen. We varen tegen de wind in op de moter door de Alssund,de Alsfjord en de Aabenraafjord. De zon laat zich af en toe zien maar er zijn ook flinke donkere wolken. We kleden ons dik aan en gaan op pad. De openingstijden van de “Christiaan X” klapbrug zijn wat onduidelijk. Als we aankomen varen staat er geen openingstijd op het display. Na een paar minuten zien we een tijd verschijnen. We moeten 10 minuten wachten op de opening. Als we door de brug zijn onder de hoge verkeersbrug(33m) door zijn begint het te hagelen. Gelukkig hebben we een afstandsbediening op de stuurautomaat dus schuilend onder de buiskap varen we verder. De zon wisselt af met een stevige hagelbui met dan aantrekkende wind naar windkracht 7. We varen volgens de informatiebronnen door een heel mooi stukje natuurschoon van Denemarken. Wij zien er echter door het slechte weer niet zoveel van. Op de Aabenraafjord proberen we nog een stukje op het voorzeil te zeilen, de wind draait echter tegen.

In Aabenraa leggen we aan en gaan rondkijken waar we nu zijn. In Denemarken zijn de winkels op zaterdagmiddag dicht zodat het een uitgestorven aanblik geeft. We eten een broodje bij “Fresh” (een soort van subway). Doen nog wat boodschappen bij een supermarkt en lopen terug naar de haven. De zon is er nu weer goed bij en we gaan weer achter de buiskap in de zon zitten genieten. ‘savonds gaan we nog kijken of we het slot kunnen vinden wat hier moet zitten. Dit is niet het type slot wat wij gewend zijn. Het is een wit geschilderd gebouw wat er niet bijster interessant uitziet. Er zit een museum in maar dat is tussen 29-5 en 6-6 gesloten.

We lopen terug door wat oude straatjes van Aabenraa.