Las Palmas op Cran Canaria

We krijgen bezoek vanuit Nederland. Onze zeilvrienden uit Harderwijk en Lunteren zijn een weekje op Cran Canaria. Ze nemen allerlei lekkers mee zoals drop, pepernoten en chocoladeletters. Sinterklaas is gearriveerd in Holland. Van de vrienden van de Aquavite, die niet mee zijn,  krijgen we een heus sinterklaas gedicht erbij en ook nog kerstwensen en versiering. Wat een super leuke verrassing.

Hier gaan we zeker van genieten komende weken. S- ávonds met z’n achten uit eten. Dit voelt goed en is ouderwets gezellig en vertrouwd.

We bezoeken de stad Las Palmas met de fiets. Er ligt een goed fietspad langs de kust en de oude stad is zeker de moeite waard. Daarnaast zijn er diverse moderne winkelcentra die ons minder aanspreken.

 

We maken een fietstocht naar de andere zijde naar “playa de las Canteras”. Dit strand ligt ook net onder La Isleta maar dan aan de west zijde. Het zand is hier zwart en als wij er zijn staan er flinke golven waar surfers zich uitleven.

Verder is Las Palmas een grote stad waar het heel erg druk is.

We doen wat klusjes aan de boot en John kruipt achter de naaimachine van Floor die we mogen lenen om ons zonnedoek te repareren. Bij de zeilmaker laten we er extra ogen inslaan zodat we wat extra schaduw hebben in de kuip.

De temperatuur is hier heerlijk zo rond de 25 graden met af en toe wat bewolking. De eerste week flink wat wind vanuit het zuidoosten en westen. Er staat dan ook af en toe behoorlijk wat deining in de haven. De boten op de ankerplek liggen helemaal te schudden. We wachten goede wind af om andere plekken te bezoeken.

Zeilen rond De Canarische Eilanden

Lanzarote

Na een weekje Arrecife op Lanzarote waar er veel wind stond en de golven af en toe flink in de haven stonden gaan we weer eens verderop.

We kiezen ervoor om naar Papagayo point te zeilen en daar bij het strand voor anker te gaan. De pilot geeft aan dat dit een mooie ankerplek is en vanuit meerder blogs van andere zeilers vernemen we dit ook.

We zijn benieuwd of de plek beschut genoeg is omdat er nog wel wat swell staat.

Rond de punt is het water wat rommelig maar bij het strand liggen we toch wel beschut. S’avonds steekt de wind op, weer even wennen achter het anker na een maandje in de havens gelegen te hebben.

We besluiten nog een dagje te blijven liggen om te zwemmen en John wil nog wat snorkelen bij de stenen die onder water liggen. De temperatuur van het water is goed te doen. John ziet bij het snorkelen diverse vissen in diverse kleuren. Met de rubberboot gaan we naar het strand om ook vandaar te zwemmen.

Fuerteventura

We gaan verder naar Fuerteventura, de haven Gran Tarajal aan de oostzijde van het eiland. Er worden diverse weerberichten gegeven. De Navtex heeft het over 5 tot 6 Bft en de gribfiles geven 4 bft aan. We beginnen daarom met een rif in het zeil maar die kan er al snel uit. Het is een prachtig gezicht zo zeilend langs de kust van dit Vulkanische eiland. We genieten er flink van en kunnen nog niet goed bevatten dat we hier toch echt met onze eigen boot naar toe zijn gezeild.

Als we bij de punt komen waar wordt aangegeven dat er een aceleratische zone zit, ( dit is een gebied waar de wind flink kan aantrekken doordat deze de hoge bergen tegenkomt van het eiland) minderen we toch voor de zekerheid wat zeil.

De golven zijn ook af en toe redelijk dus dat maakt het iets comfortabeler. De wind trekt uiteindelijk wel iets aan maar niet extreem. We roepen de marina aan als we binnenvaren en worden door 2 vriendelijke mannen van de security opgevangen aan een vingersteiger. Ze helpen ons vastleggen en verzoeken ons over een 15 minuten met de bootpapieren en paspoorten te melden in de office. Als we wat zijn opgefrist en we naar het gebouw lopen zit alles op slot. Na een paar minuten komen de mannen er aan en blijken ze in een soort halletje kantoor te hebben waar ze onze gegevens vastleggen. Ze doen hun best om wat engels te spreken maar dat is voor de spanjaarden blijkbaar toch een erg moeilijke taal. Ze zijn in ieder geval erg vriendelijk. Van 6:30-14:00 uur heeft de havenpolitie in een iets grotere ruimte kantoor.

Er zijn overal muurschilderingen te bewonderen in het plaatsje

We vermaken ons prima hier en beklimmen ook nog een berg, John heeft een pad ontdekt aan de zeezijde en daar eerder mensen zien lopen. We gaan als ware berggeiten via een smalpaadje naar boven. Halverwege gaan we op een steen zitten en genieten van het uitzicht over land, zee en de haven.

We klauteren verder naar boven en besluiten dan om via het zandpad via de andere zijde terug te lopen. Dat gaat een stuk handiger en nu de zon weer flink zijn best doet ook een stuk minder warm.

Smiddags doen we boodschappen bij de SuperDino die ook hier tot op de steiger bezorgt dus weer flink wat water en ander drinken ingeslagen. Dat scheelt een hoop sjouw werk. Sanne en Rik van de Incentive liggen ook in de haven en komen bij ons smiddags een drankje doen in de kuip, erg gezellig.

We gaan weer een stukje verder en besluiten om naar Morro Jable te zeilen. Vandaag is er heel weinig wind maar tot de punt lukt het om wat voortgang te houden. Het laatste stuk op de motor. De ankerplek ziet er niet comfortabel uit. De boten die er liggen rollen flink op de Swell die er staat. We besluiten om de haven in te gaan.

Morro Jable is mn een resort met een haven die was bedoeld om er een moderne marina van te maken maar die plannen zijn bevroren. Erg veel plek is er dus niet.

Er is wel veel leven in de brouwerij want vanuit hier worden veel toeristische trips op land en op het water gestart op het schiereiland Jandia. Ook de vissers varen hier smorgens uit en komen met hun vangst in de middag weer terug om deze in de vishal te verkopen.

Cran Canaria

Na 2 dagen besluiten we om over te steken naar Las Palmas op Cran Canaria. Dit is de dag voor de uittocht van de ARC(Atlantic Race for Cruisers). We willen dat wel meemaken als er tegen de 300 boten vertrekken naar de overzijde, de Carieb. Het wordt helaas wel een motortocht met nog bij het eiland wat hobbelige golven. Als de zee dieper wordt gaat het wel wat beter en met het voorzeil erbij rollen we iets minder. Toch zijn we blij als de ankerplek inzicht komt. We gaan voor anker want de haven komen we vandaag nog niet in met alle boten die met de ARC meevaren. Als we voor anker liggen gaat John met de bijboot naar het havenkantoor om ons te melden met de bootpapieren en ons op de wachtlijst voor morgen te zetten om een ligplaats te krijgen.

Vertrek van de ARC op zondag 19 november, we gaan met rubberboot de haven in. John heeft de bemanning van de Mar-Jolie gesproken. Die hebben we ook bij Faro ontmoet. Hij heeft beloofd wat foto’s te maken van hun vertrek. Het is een flink feest in de haven met een drumband en muziek en iedereen die uitvaart wordt veel plezier gewenst en uitgezwaaid. Er staan ook vele toeschouwers op de kant. Het is een prachtig gezicht zoveel schepen bij elkaar.

We varen tot de buitenste pier met de rubberboot mee uit. Dan keren we om en zetten ook de Quiset nog even op de foto.

We keren terug naar onze eigen boot en wachten af tot we worden opgeroepen om de haven in te mogen. Net voor het donker kunnen we naar binnen en worden door een ploeg van de haven opgevangen bij het aanleggen. In deze haven moet je met de punt of de kont naar de steiger en dan de andere twee lijnen zitten aan een mooring onderwater vast. Omdat we de windvaan achterop hebben gaan wij met de punt naar de steiger.

Oversteek van Rabat naar Lanzarote

Na 18 dagen Marokko besluiten we dat het tijd wordt om verder te gaan. We zien een mooi weerwindow om over te steken naar Lanzarote. Het is erg spannend maar we gaan ervoor. Na proviand en Diesel te hebben ingeslagen weer via de Douane voor uitklaring uit Marokko.

De Douane en Politie komt wederom aan boord voor inspectie en de vraag of je wapens en/ of een drone hebt. We hebben geen van beide. Er wordt ook gechecked of je bent wie je zegt wie je bent.

Formulieren moeten weer ingevuld worden en dan krijgen we fiat om Marokko te verlaten. Onder begeleiding van de pilots van de marina varen we de rivier af waar we vriendelijk worden uitgezwaaid door de vissers op de rivier.

We verlaten deze bijzondere wereld 

De overtocht gaat gepaard met  zeer weinig wind waarbij we na 28 uur motoren en nog maar een kwart tank diesel alleen maar op wind kunnen wachten. Er wordt zelfs een halve dag echt gedobberd. We worden daarbij wel door een groot aantal dolfijnen getrakteerd op een show met een hoop gespartel en flinke sprongen. We spotten tijdens onze tocht ook nog walvissen en een paar zeeschildpadden.

Op de 2^e dag komt er een vogeltje aangevlogen die bij ons komt uitrusten.  Voor degene die de Volvo ocean race volgen hebben we zelfs een volvo ocean race momentje als de vogel het zo gezellig vind en op ons hoof d en schouders gaat zitten.

De 3e dag komt er wederom een vogel bij ons zitten in de kuip. Hij pikt wat vliegjes weg en kruimels. We geven hem wat water wat hij gretig opdrinkt.
We zoeken op wat voor soort het is. Het blijkt een “zwartkop” te zijn. S’nachts slaapt hij onder de buiskap gezeten op de lijnen om bij zonsopkomst nog even rond te hippen in de kuip en dan weer zijn weg al vliegend te vervolgen.

Als eindelijk de mijlen tot Arecife beginnen af te nemen en we Lanzarote zien liggen in het vroege ochtendgloren zijn we blij als we tegen het middag uur de haven binnen varen. Zeilen naar beneden halen en een plekje krijgen toegewezen aan de steiger.

Uiteindelijk doen we er 5dagen en 5 nachten over om in Arecife op Lanzerote aan te komen.

We gaan nu eerst maar eens bijkomen en ons realiseren dat we toch echt wel tot aan de Canarische eilanden zijn gezeild.

Een jaar of 8 geleden zijn we in Puerto del Carmen op Lanzarote geweest. Hebben toen al een en ander gezien van het eiland maar willen hier nog wel eens rondkijken. Misschien nog een dagje met een auto rondtoeren en uiteraard op het strand ergens gaan liggen.