Zeilen rond De Canarische Eilanden

Lanzarote

Na een weekje Arrecife op Lanzarote waar er veel wind stond en de golven af en toe flink in de haven stonden gaan we weer eens verderop.

We kiezen ervoor om naar Papagayo point te zeilen en daar bij het strand voor anker te gaan. De pilot geeft aan dat dit een mooie ankerplek is en vanuit meerder blogs van andere zeilers vernemen we dit ook.

We zijn benieuwd of de plek beschut genoeg is omdat er nog wel wat swell staat.

Rond de punt is het water wat rommelig maar bij het strand liggen we toch wel beschut. S’avonds steekt de wind op, weer even wennen achter het anker na een maandje in de havens gelegen te hebben.

We besluiten nog een dagje te blijven liggen om te zwemmen en John wil nog wat snorkelen bij de stenen die onder water liggen. De temperatuur van het water is goed te doen. John ziet bij het snorkelen diverse vissen in diverse kleuren. Met de rubberboot gaan we naar het strand om ook vandaar te zwemmen.

Fuerteventura

We gaan verder naar Fuerteventura, de haven Gran Tarajal aan de oostzijde van het eiland. Er worden diverse weerberichten gegeven. De Navtex heeft het over 5 tot 6 Bft en de gribfiles geven 4 bft aan. We beginnen daarom met een rif in het zeil maar die kan er al snel uit. Het is een prachtig gezicht zo zeilend langs de kust van dit Vulkanische eiland. We genieten er flink van en kunnen nog niet goed bevatten dat we hier toch echt met onze eigen boot naar toe zijn gezeild.

Als we bij de punt komen waar wordt aangegeven dat er een aceleratische zone zit, ( dit is een gebied waar de wind flink kan aantrekken doordat deze de hoge bergen tegenkomt van het eiland) minderen we toch voor de zekerheid wat zeil.

De golven zijn ook af en toe redelijk dus dat maakt het iets comfortabeler. De wind trekt uiteindelijk wel iets aan maar niet extreem. We roepen de marina aan als we binnenvaren en worden door 2 vriendelijke mannen van de security opgevangen aan een vingersteiger. Ze helpen ons vastleggen en verzoeken ons over een 15 minuten met de bootpapieren en paspoorten te melden in de office. Als we wat zijn opgefrist en we naar het gebouw lopen zit alles op slot. Na een paar minuten komen de mannen er aan en blijken ze in een soort halletje kantoor te hebben waar ze onze gegevens vastleggen. Ze doen hun best om wat engels te spreken maar dat is voor de spanjaarden blijkbaar toch een erg moeilijke taal. Ze zijn in ieder geval erg vriendelijk. Van 6:30-14:00 uur heeft de havenpolitie in een iets grotere ruimte kantoor.

Er zijn overal muurschilderingen te bewonderen in het plaatsje

We vermaken ons prima hier en beklimmen ook nog een berg, John heeft een pad ontdekt aan de zeezijde en daar eerder mensen zien lopen. We gaan als ware berggeiten via een smalpaadje naar boven. Halverwege gaan we op een steen zitten en genieten van het uitzicht over land, zee en de haven.

We klauteren verder naar boven en besluiten dan om via het zandpad via de andere zijde terug te lopen. Dat gaat een stuk handiger en nu de zon weer flink zijn best doet ook een stuk minder warm.

Smiddags doen we boodschappen bij de SuperDino die ook hier tot op de steiger bezorgt dus weer flink wat water en ander drinken ingeslagen. Dat scheelt een hoop sjouw werk. Sanne en Rik van de Incentive liggen ook in de haven en komen bij ons smiddags een drankje doen in de kuip, erg gezellig.

We gaan weer een stukje verder en besluiten om naar Morro Jable te zeilen. Vandaag is er heel weinig wind maar tot de punt lukt het om wat voortgang te houden. Het laatste stuk op de motor. De ankerplek ziet er niet comfortabel uit. De boten die er liggen rollen flink op de Swell die er staat. We besluiten om de haven in te gaan.

Morro Jable is mn een resort met een haven die was bedoeld om er een moderne marina van te maken maar die plannen zijn bevroren. Erg veel plek is er dus niet.

Er is wel veel leven in de brouwerij want vanuit hier worden veel toeristische trips op land en op het water gestart op het schiereiland Jandia. Ook de vissers varen hier smorgens uit en komen met hun vangst in de middag weer terug om deze in de vishal te verkopen.

Cran Canaria

Na 2 dagen besluiten we om over te steken naar Las Palmas op Cran Canaria. Dit is de dag voor de uittocht van de ARC(Atlantic Race for Cruisers). We willen dat wel meemaken als er tegen de 300 boten vertrekken naar de overzijde, de Carieb. Het wordt helaas wel een motortocht met nog bij het eiland wat hobbelige golven. Als de zee dieper wordt gaat het wel wat beter en met het voorzeil erbij rollen we iets minder. Toch zijn we blij als de ankerplek inzicht komt. We gaan voor anker want de haven komen we vandaag nog niet in met alle boten die met de ARC meevaren. Als we voor anker liggen gaat John met de bijboot naar het havenkantoor om ons te melden met de bootpapieren en ons op de wachtlijst voor morgen te zetten om een ligplaats te krijgen.

Vertrek van de ARC op zondag 19 november, we gaan met rubberboot de haven in. John heeft de bemanning van de Mar-Jolie gesproken. Die hebben we ook bij Faro ontmoet. Hij heeft beloofd wat foto’s te maken van hun vertrek. Het is een flink feest in de haven met een drumband en muziek en iedereen die uitvaart wordt veel plezier gewenst en uitgezwaaid. Er staan ook vele toeschouwers op de kant. Het is een prachtig gezicht zoveel schepen bij elkaar.

We varen tot de buitenste pier met de rubberboot mee uit. Dan keren we om en zetten ook de Quiset nog even op de foto.

We keren terug naar onze eigen boot en wachten af tot we worden opgeroepen om de haven in te mogen. Net voor het donker kunnen we naar binnen en worden door een ploeg van de haven opgevangen bij het aanleggen. In deze haven moet je met de punt of de kont naar de steiger en dan de andere twee lijnen zitten aan een mooring onderwater vast. Omdat we de windvaan achterop hebben gaan wij met de punt naar de steiger.