Nog 1 keer……..

 

We hebben halverwege onze reis een stand van zaken gegeven die willen we nu als slot ook nog weergeven.

Een fantastische reis dat is wat we samen in de kuip als conclusie afgelopen donderdagavond en we

Denemarken  mooi vonden met prachtig zeilwater, Zweden en de scheren vonden we nog mooier. In Zweden ook prima mensen ontmoet. De denen zijn wat geslotener maar in de regel vriendelijk en behulpzaam.

Er is meer diesel verbruikt dan we hadden gehoopt, 383 liter diesel is er getankt. We gaan het maar niet uitrekenen alhoewel de prijs in Denemarken en Zweden lager lag dan hier in Nederland.

65 ligplaatsen hebben gehad en in totaal 1574 mijl gevaren, dit mede komt omdat we af en toe wel erg korte afstanden hebben gevaren. De kortste afstand was 3 mijl in nog geen uur. Daardoor  heel veel hebben gezien van Zweden.

De langste afstand was 100.9 mijl van Cuxhaven naar Borkum in 15 uur tijd hebben gevaren.

Het diepste stuk water wat de dieptemeter aangaf was 104 meter in Zweden en het ondiepste was 0.0 door ons eigen mooie friesland en door een geul onder Saeland, Denemarken.

De plaats Uddevalla is door ons omgedoopt tot “Uzalvallen”.

De eilanden Laeso, Denemarken en Vinga, Zweden vonden we erg bijzonder.

De Stromarma in Zweden die als mooiste stukje scheren wordt bestempeld is echt heel smal en voor een schip 12 meter bij 4 meter schip toch wel een risicovol stukje varen met een breedte max 10 meter en 4 knopen stroom. Wel bijzonder dat we daar hebben gevaren.

De rubberboot is 1 keer opgeblazen en 2 keer gebruikt, we maar 1,5 keer hebben gezwommen, het water nl erg koud was, en er maar 1 keer geankerd is.

Bruinvissen, Zeehonden, Dolfijnen en heel heel veel kwallen hebben gezien in het water. Jan van Gent, Zeekoet, Baltische mantelmeeuwen, Zaagbek de bijzondere vogels die we boven het water hebben mogen zien.

De schade in die 3 maanden beperkt is gebleven tot een; Radarreflector,Boiler, fototoestel( heeft de regen bij de wachtwissel in Kopenhagen niet overleefd), zinkanode, 2 zeillatten en latzakken in het voorzeil( heeft de schipper gisteren alweer zelf achter de naaimachine gerepareerd)

Jullie willen bedanken voor het lezen, meebeleven en de reacties tijdens onze reis. We de crew van de “Dutch Lady” nogmaals willen bedanken voor de gezelligheid op een groot deel van deze reis. Super.

Nu aan het nagenieten zijn en weer hard gaan sparen voor nog een keer zo’n reis, dit gaan we zeker nog een keer doen.

Laatste tochtje

Eigenlijk hebben we niet zo'n zin om op te staan en verder te zeilen. Onze trip zit er nl na vandaag op. We treuzelen daarom een beetje. Douchen, koffiedrinken, boodschapje doen. Uiteindelijk maken we ons toch maar klaar voor vertrek. Het weer is prachtig al wordt het voor ons weer een aan de winds rakje maar met windkracht 3 is dat prima en ook nog in onze korte broek en hempje. Wat willen we nog meer en kan je vakantie beter eindigen. Uiteindelijk liggen we in onze thuishaven aan de steiger en genieten in de kuip na van onze laatste tocht deze vakantie. Samen nemen we de 3 maanden door en komen tot de conclusie dat we samen een geweldige tijd hebben gehad. Prachtige dingen hebben gezien, gemiddeld genomen goed weer hebben gehad. We super blij zijn dat we deze trip hebben gemaakt en de boot nog lang niet zat zijn. Er zullen dus nog vele reisjes volgen als het aan ons ligt.

Draaiende wind

De wind is afgenomen en de zon laat zich tussen de wolken zien. We zeilen op ons gemak met de wind van achteren richting de sluis bij Enkhuizen. Het is er niet druk zodat we gelijk bij aankomst kunnen invaren. Als we de sluis uitvaren is de wind gedraaid en staat pal vanuit de richting waar wij heen willen, Volendam. We hebben de tijd dus hijssen vol goede moed de zeilen weer. Als we aan de wind liggen blijft het voorzeil klapperen. John gaat op het voordek kijken wat er loos is. Er blijken twee zeillatten te ontbreken in de fok. Dat is flink balen. Na inspectie blijkt gelukkig alleen de latzak los te zijn gegaan en geen schade aan her zeil te zijn. Als we verder zeilen draait de wind eerst ongunstig en koersen we steeds meer Lelystad aan. Als we toch nog een bui over ons heen krijgen en de zeilpakken weer aan hebben draait de wind gunstiger en sturen we steeds meer op Volendam aan. We maken nog een paar kleine klapjes richting gouwzee en varen eind van de middag Volendam binnen. Ook hier is het niet druk in de haven. We genieten in het zonnetje na van de tocht over IJsselmeer en Markermeer.

Lekker Kruisrakje

 

Vandaag geeft buienradar minder water van boven aan. We gaan na de koffie richting Medemblik. De wind is natuurlijk pal tegen met een 4-5 bft bij vertrek. Een rif in het grootzeil en we liggen goed op koers. Eerst draait de wind nog wat meer naar het noorden en lijkt Medemblik bezeild maar dan draait de wind toch steeds meer naar West,moeten we toch een paar klapjes maken om rond de Kreupel te komen. De wind trekt aan tot windkracht 6, gelukkig blijft de zon ons meest vergezellen. We zijn in 2 uurtjes aan de overzijde. Vanavond proberen we bij de pizzeria een hapje te eten. We genieten van onze laatste paar vakantiedagen.

Schoon Schip

 

Na twee dagen blubberduwen en de regenbuien die geregelt vallen hebben we ervoor gekozen te blijven liggen en de boot eens flink schoon te maken. Na 3 maanden en vooral zoutwater varen is deze wel aan een flinke poetsbeurt toe. De boot in soppen en het afspoelen gaat vanzelf. De binnenkant wordt ook gelijk onder handen genomen zodat we met een fris gevoel eind van de week kunnen afstappen.

‘s-middags als de buien wat afnemen gaan we nog wat proviand inslaan. Bij de winkel met antiek en scheepsinstrumenten zaak gaan we naar binnen om te kijken of we klokken voor aan boord kunnen aanschaffen. Zowaar slagen we voor een Barometer, Hygrometer en een klok. Deze hebben we gelijk aangeschaft want onze smaak is nogal verschillend, dus zien we iets….

Staande mastroute<1,95 meter diepgang

 

Met flink wat motorkracht en heen en weer huppen op de boot krijgen we de kiel uit de blubber. De opening van de brug om 9.00 uur halen we net. Daarna is het Leeuwarden door met zeer weinig water onder de kiel. We maken nog even een foto van de bijzondere brug voor het Harinxmakanaal op varen.

 

Op het Harixmakanaal gaat het beter. We hebben weer voldoende water onder de kiel. Als we via de nieuw aangegeven route van de staande mastroute varen lopen we net na het nieuwe aquaduct vast. hmm, is dit wel de juiste route voor ons? We varen een stukje terug en vragen aan anderen of de oude route nog een optie is. Deze geven aan dat de bruggen niet meer bedient worden op die route voor pleziervaart. We bellen ook de “Dutch Lady” op en vragen of zij op de heenweg deze route hebben genomen. Zij geven aan dat ze nieuwe route hebben gevaren met weinig maar voldoende water onder de kiel. Dan maar weer een aanloopje, de andere optie is terug en via Harlingen. We komen over de hobbel heen waarna er weer net voldoende water voor ons staat. Tot aan Grou is het weer af en toe flink blubberduwen. Uiteindelijk komen we op het Prinses Margrietkanaal uit.

Op het Sneekermeer is het gezellig druk vanwege de sneekweek. Ook op de fluessen en het Heegermeer is het zomers druk. Zoveel boten hebben we onze hele vakantie nog niet bij elkaar gezien. Vandaag is dan ook een mooie dag en het is ook nog eens zondag. Prachtig gezicht al die zeiltjes om ons heen.

In Warns tanken we nog even want dat blubberduwen heeft wel wat extra diesel gekost daarna nog even door de Prins Frisosluis en we liggen in de haven van Stavoren aan het Ijsselmeer. De thuishaven komt nu wel heel dichtbij.

De gehele dag zijn er dreigende luchten geweest maar hebben we het droog gehouden. ‘s avonds barst er dan toch een bui los waarna er een prachtige zonsondergang te zien is.

Blubber duwen in Fryslan

 

De robbegatsluis draait vanaf 7 uur maar dat vinden we wat vroeg en ook is het dan nog laagwater. We vertrekken daarom rond half 9 zodat er ook voldoende water staat om uit de box weg te varen. Het schutten gaat heel snel, we kunnen gelijk invaren.

Als we na het lauwersmeer het Dokkumerdiep invaren hebben in eerste instantie voldoende water onder de kiel. Wij steken 1,95 meter diep. De staande mastroute wordt geadviseerd voor schepen tot 2 meter diepgang.

Als we de eerste sluis door zijn gaat de dieptemeter naar 0.0 we moeten een beetje door duwen maar nemen aan dat het snel weer beter wordt. Als we de volgende brug onder door zijn loopt de dieptemeter niet meer op en voelen we ook af en toe flink de grond. Als we naar de rietkragen kijken zien we ook dat deze aantonen dat het water lager staat dan normaal.

Als we in Dokkum door de eerste brug gaan zegt de brugwachter dat het verderop beter moet gaan. Nou we hadden bijna in Dokkum moeten blijven want we lopen volledig vast in de vaart. John vaart een stukje terug en met een aanloopje komen we de bocht door. De volgende brug, Altenabrug wordt nog geopend maar dan moeten we tot na de lunchpauze van de brugwachter wachten om verder te kunnen. Omdat we in het midden al weinig water hebben onder de kiel komen we al helemaal niet aan de kant om te wachten. Voor de zekerheid leggen we 2 lijnen naar 2 motorboten en blijven zo midden in de geul wachten op brugopening.

Tot aan Leeuwarden blijven we af en toe de grond voelen en geeft de dieptemeter meer 0.0 aan dan wat anders. In Leeuwarden in de “prinsessentuin” zoeken we een plekje naast een motorsailer met gepaste afstand ivm de diepgang.We liggen met kiel in de prut goed vast voor de nacht.

Naar Nederlandse wateren

 

Het tij gaat voor onze tocht naar Louwersoog rond 12 uur de juiste kant op staan. We drinken rustig in de kuip een kopje koffie. Voor ons ligt een bijzondere boot, Columbia, uit Lauwersoog. Zij hebben plannen om naar Denemarken te varen en nemen van ons een kaart over die ze nog niet hadden. We mogen ook even bij ze binnen kijken. Het is een van der stadt die lange tijd in Griekse en Turkse wateren heeft gevaren en die de eigenaar de afgelopen jaren heeft opgeknapt. Het interieur is klassiek en voornamelijk op grote overtochten ingericht met aparte kooien en verschillende compartimenten.

Er wordt nog even brood gesmeerd en koffie gezet, de wind is nl zuidwest 4-5 afnemend 3-4 voorspeld. Dat wordt dus een kruisrakje tot de ingang bij Schiermonnikoog.

Als we de haven uit zijn komt er een flinke donkere lucht aan dus de pakken aangetrokken. We varen nog op de motor omdat de voorspelde wind er nog niet is. Er komt een flinke plensbui over ons met een enkele klap onweer. Na nog een kleinere bui komt de zon er weer bij en staat ook de wind door van 4 tot 5 met af en toe vlaag bijna 6. Met grootzeil en fok gereefd moeten we flink tegen de golven invaren. We zijn blij dat we gekozen hebben om naar Lauwersoog te gaan en anders waren de plannen wel nu bijgesteld.

De ondiepte voorbij zeilen we met een wat ruimere koers de geul in naar Lauwersoog. Als we bij de sluis aankomen gaan we eens bekijken hoe de haven aan de buitenzijde er nu uitziet. Er zijn sinds 2010 meer faciliteiten gemaakt voor pleziervaart.

De eerste boxen zijn niet breed genoeg en de andere box daar is de diepgang bij laag water te weinig. Met flink wat motorkracht komen we de box in. We zijn nu met laagwater aangekomen. Morgen vertrekken we als er al weer wat water is bijgekomen dus dat moet wel goed gaan. We liggen heel wat beter dan een paar jaar terug tussen de vissersschepen.

Dagje kuren

 

Afgelopen nacht heeft het flink geonweert en geregent. Rond 2 uur waren de klappen en lichtflitsen behoorlijk heftig boven het wad. Gelukkig liggen we goed vast in de haven. Als we de radio aanzetten horen we dat er flink wat inslagen in Groningen en Drenthe zijn geweest.

Gisteren hadden we al besloten om vandaag te blijven liggen. Er was zuidwest 4-5 met buien voorspeld. We hebben lekker uitgeslapen. Na de koffie zetten we de fietsen in elkaar en gaan een stukje Borkum verkennen.

We gaan aan de zee op het terras zitten onder een flinke parasol, af en toe vallen er nl de voorspelde regenbuien. We nemen een lekkere cappucino en een stukje gebak. Hebben we wel verdient na de fietstocht.

Als we net het heerlijke gebakje op hebben moeten we naar het midden van de parasol verhuizen, er valt een flinke bui regen. Zodra de zon er weer bij is is de temperatuur gelukkig weer helemaal goed en bekijken we Borkum verder.

Er is niet zo heel veel wat we de moeite waard vinden om te fotograferen. De Reformatorische kerk springt er met deze mooie deur en de torentjes wel uit.

Als we terug zijn bij de boot gaat John havengeld betalen. We blijken ook kuurbelasting te moeten afdragen a 3,60 euro per persoon per nacht. Dit is hoger dan het liggeld onderhand. We hebben helemaal niet het idee dat we daarvan gebruik hebben gemaakt. De faciliteiten van de haven laten ook best te wensen over. Het asfalt dat loslaat op de steiger neem je zo mee de boot op. De balken zijn ook van een kwaliteit ….. Maar de natuur op Borkum is prima. Het blijft een apart eiland.

In de haven is ook een lichtschip afgemeerd wat je kan bekijken van binnen.

Elbe deel 2

 

Rondom 12.00 uur vannacht horen we al boten vertrekken richting Nederland. Wij hebben heerlijk geslapen vanaf een uur of 8. Dat hebben we mooi meegenomen. Om 1.00 uur staan we op, zetten koffie en thee. Brood heb ik gisteravond al klaar gemaakt.

De wind is gaan liggen gisteravond en nu is het ook nog windstil. Zolang het donker is varen we op de motor. We blijven aan de linkerzijde van de groene tonnen op de Elbe. Er vaart een hele colonne  boten voor ons. Het ziet er in eerste instantie bizar uit al die lampjes voor ons maar hoe dichter we ernaar toe varen zien we onze landgenoten beter en raken we de tel kwijt van het aantal bootjes dat Cuxhaven heeft verlaten met ons richting Nederland.

Het is best apart varen weer zo in het donker. Het eerste stuk hebben we nog wat last van het licht van de kant maar als we de mondig verder uitvaren kunnen we de kardinalen en tonnen op zicht heel goed onderscheiden. Als het licht wordt zitten we voor de oversteek van de Weser en de Jade. Deze steken zonder problemen over, er is maar een zeeschip die ruim voor ons langs oversteekt de overige schepen liggen allemaal voor anker.

Na de oversteek hijssen we de zeilen, er staat inmiddels een lekker windje kracht 3 tot 4 bft. We schieten dus lekker op. Als we voor Nordeney zitten overleggen we wat we doen. Nordeney in met het risico hier een paar dagen vast te liggen vanwege zuidwesten wind of door naar Borkum. Het zeilen gaat heel relaxed dus we besluiten door te gaan.

We zeilen zo lekker dat we te vroeg bij Borkum aankomen m.b.t. tij. Deze staat nog een uurtje tegen. Als ook de wind ons in de steek laat halen we de zeilen weg en varen op de motor naar binnen een deel tegen de stroom in.

We gaan nu maar eens op de officiele ligplaats voor passanten liggen in de Burkana haven. We blazen uit van de lange maar toch relaxte tocht.

Voorbereidingen lange tocht

 

De weerberichten worden goed gevolgd. Er liggen inmiddels al aardig wat hollanders in de haven van Cuxhaven. We wilde eigenlijk vanmiddag gaan varen maar de voorspellingen geven nog zuidwest 4-6 met in de buien 7 tot 8 bft. Dat doen we dus maar niet. Voor vannacht en morgen ziet het er beter uit. We besluiten daarom om 1.00 uur vannacht te gaan varen.

We fietsen op de leenfietsen door cuxhaven heen, dit door werkzaamheden aan de weg in het centrum niet heel erg aantrekkelijk. Op de haven staat een semafoor die aangeeft welke wind er waait op Borkum en Helgoland

 

Als we terug zijn en het tij weer van Brunsbuttel onze kant op staan stromen de boten van hollanders weer binnen. In een uur tijd zijn er zo’n 20 boten binnengekomen. Zo ook de Dutch Lady, we gaan er een borrel halen, de afgelopen dagen  bijpraten en onze plannen voor de komende nachtelijke tocht bespreken.

Op de steiger wordt druk over vertrektijd gesproken. De een wil om 1 uur de ander om 4 uur. Wij hebben besloten om 1 uur te gaan en gaan dan ook na het eten ons bed opzoeken. Het is verdacht stil op de steiger. Iedereen is aan het bijslapen voor de komende tocht.

Elbe deel 1

 

Er worden vandaag stevige buien voorspeld met name op de noordzee. Het idee om vandaag naar Helgoland te varen staat in de koelkast. We varen in ieder geval naar Cuxhaven om goed weer af te wachten.

De dag begint bewolkt met af en toe zon. Het Tij bij Brunsbuttel op de ELbe begint rond half een naar zee te lopen. Rond half twaalf gooien we los en gaan richting sluis. Op de heenweg duurde het behoorlijk lang voor we geschut waren dus we gaan maar vast op weg.

We kunnen nu zo invaren, in de sluis nog even wachten of er mogelijk meer boten aankomen om mee geschut te worden. Rond 12.15 varen we uit en zetten koers naar Cuxhaven. In de verte zien we dat de lucht zich donker kleurt en niet heel veel goeds voorspeld. We varen op de motor en gaan aan de hoge wal varen. We trekken onze zeilpakken maar vast aan want we weten zeker dat we nat gaan worden.

Het begint met grote druppels regen, wind en ook nog hagelstenen. In de verte bliksemt het ook nog. De bui duurt gelukkig maar kort zodat we weer wat relaxter kunnen verder varen.  In de verte zien we nog een bui die voor ons langsgaat. Deze laat wel bijna een waterhoos groeien. Als het fototoestel is gepakt is deze natuurlijk weer net weg.

Op de Elbe is het niet druk. Als we in de jachthaven invaren worden we opgevangen door een stel nederlanders waar we naast lagen, en mee weggevaren zijn, in Brunsbuttel. We zijn blij dat we weer vastliggen. Dit is niet echt het vakantieweer waar we de afgelopen week van hebben kunnen genieten.

Als het weer droog is en de zon er weer bij is lopen we een rondje langs de haven en stadhaven. ‘s avonds eten we in het restaurant bij de vereniging. Ik een visje en John een snitzel. Het smaakt ons goed.

Laatste stuk Kielerkanaal

 

We tanken de dieseltank vol en gaan onderweg. Het regent, minder hard dan gisteren maar toch, je(John) wordt er wel nat van. Gelukkig is het het grootste deel van het kanaal verder droog. Qua Zeeschepen is het minder druk dan gisteren en we kunnen dan ook goed doorvaren. Onderweg een eitje bakken en maar doortuffen. Echt enerverend vinden we het niet. Af en toe is het zicht vandaag ook minder. Dit is toch heel anders dan op de heen weg met een zonnetje en in korte broek.

In Brunsbuttel is het rustig, we hebben een plekje aan een mooring zodat we geen boten tegen ons aan gaan liggen. De zeeschepen varen weer lustig de sluis naast de haven in en uit. Een prachtig gezicht.

Met de grote jongens mee

 

Vandaag gaan we het kielerkanaal op. Onderweg hebben we van andere hollanders vernomen dat de kleine sluis, bedoeld voor de pleziervaart, bij Holtenau stuk is. We moeten hier dus mee met de de grote zeeschepen de sluis in.

We zijn op tijd vertrokken want we verwachten wel wat drukte en vanmiddag zou het weer slechter worden. De zon schijnt en het is al vroeg warm. Als we bij de sluis aankomen is het nog niet erg druk met pleziervaart, wel liggen er drie schepen te wachten. Er wordt net met beide sluiskolken van binnen naar buiten geschut dus dat even wachten.

De eerste sluis vult zich volledig met zeeschepen, de tweede daar gaat 1 zeeschip in en 2 passagiersschepen. De pleziervaart mag daarna invaren. Het is ook nu weer op goed geluk van de boot afspringen op de lage planken bedekt met rubbermatten. Ik spring er voorzichtig af, we weten wat er met steigers kan gebeuren. Als we vastliggen komen er nog twee schepen tegen ons aan liggen en met deze lage planken op het midden van de romp is dit niet echt handig. Hopen dat dit zonder schade verloopt. John blijkt bij de boot om af te houden en ik klouter de ijzeren trap op in de muur van de sluis. De sluisdeur over en betalen voor doorvaart.

Na weer aan boord te zijn geklauterd gaat de sluisdeur open en kunnen we uitvaren. pff, zonder schade aan de romp.

De wolken worden steeds dikker en de regen gaat over van een paar druppels in flinke harde regen. Navigatieverlichting aan het zicht is ook niet al te best. Met de AIS verloopt de tocht echter probleemloos op een rammel onder de boot na. Ook tijdens het wachten had John dit al gehoord.

Als we in Rensburg een plekje hebben gevonden, de zon er weer bij is gekomen en we boodschappen hebben gehaald trekt John zijn zwembroek aan. Echt aanlokkelijk is het water niet want het ziet wat bruin-groen eruit. John verdenkt de zink anode. Bij de Melody en ook bij deze boot hebben we dit probleem al eens gehad. Ja hoor, het is de zink anode. John haalt hem er maar af want in dit water is het geen pretje om al te lang onder water te moeten zijn.

Stranddag in Laboe

 

Eigenlijk wilde we nog naar Kiel. Bij nader inzien doen we dit toch niet. Het is vandaag erg warm en je kan alleen in de jachthaven buiten Kiel liggen om dan met bus of fiets naar de stad te gaan. Daar is het vandaag veel te mooi weer voor. We blijven daarom liggen in Laboe en zien morgen verder.

Er staan prachtige villa’s langs de boulevard ook komen we  langs een huis met een prachtige voortuin.

We hebben heerlijk aan het strand gelegen waar de zeeschepen voor je langs varen.

Aan de kleuren in het water is goed te zien dat het hier tot aan de vaargeul heel ondiep is.

 

Door af en toe het water in te gaan kunnen we het prima uithouden bij deze zomerse temperaturen.

‘s avonds lopen we langs de boulevard om een ijsje te halen. Er komt ander weer aan en dat merken we al aan de lucht. Deze betrekt en het is al iets aan het afkoelen. We lopen naar het monument voor  de gesneuvelde bemanningsleden van onderzeeers.

Een duitse onderzeeer de U995 ligt er tentoongesteld. Dit is een onderzeeer gebouwd in 1943. In beslag genomen in 1945 Engeland en via Noorwegen in 1962 weer teruggegeven aan Duitsland. Hij is 67 meter lang. Boven water kon hij 17 knopen varen en onder water 7. Boven water onder aandrijving van 2 dieselmotoren en onder water 2 electromotoren. Aantal bemanningsleden  tussen de 44 en 52 .

Denemarken uit

 

We hebben heerlijk geslapen achter het anker. Het was superstil buiten alleen de vogels hoorde je zingen. Heerlijk ontbijten in de rust van de natuur. Er is vandaag iets wind dus we gaan de zeilen weer hijsen. We komen makkelijk weg van onze ankerplek omdat het anker niet heel erg vast  zit in deze zachte zandgrond.

Het ondiepe stuk uit een stukje terug waarna we de geul kunnen gaan volgen richting Marstral. Als we de zeilen aan het hijssen zijn worden we op de marifoon opgeroepen door de “Dutch Lady”. Bij toeval komen we gelijk aan bij de ingang van de geul. We wisselen onze ervaring van het ankeren uit en zeilen een tijdje gesamenlijk op. De Dutch Lady gaat in Marstral liggen, wij willen met dit windje naar Laboe de Kielerbocht in varen.

Als we Marstral voorbij zijn trekt de wind wat aan tot 5 bft en zeilen we met ruim 7 knopen de goede kant op. Als de wind 10 mijl voor de Kielerbocht inzakt zetten we de spinaker. Helaas zakt de wind er uiteindelijk helemaal uit dus de laatste 6 mijl maar op de motor.

We gaan aan het strand bij asia Restaurant “Thang Long” heerlijk uit eten.

Voor anker boven de planten

 

Wederom een prachtige dag. We hebben nog steeds niet geankerd deze vakantie. Denemarken wordt geprezen om mooie ankerplekken. Op de kaart en in het boek van Rene Vleut staat een ankerplek op onze route naar het zuiden onder het eiland Aero vlak bij Aeroskobing.

Het Ankeren gaat niet zo simpel als we denken. Na 3 pogingen en een middag verder ligt het anker nog steeds niet goed vast om gerust te kunnen gaan slapen. Er blijkt een flinke fauna onderwater te zitten waardoor het anker op de planten komt te liggen en niet goed vastgrijpt. Voor de middag liggen we prima er staat geen wind en het is lekker warm. We gaan af en toe het water in om wat af te koelen. Er zitten hier gelukkig niet zoveel kwallen dus even goed kijken en dan het water in.

We willen toch blijven liggen dus gaat John met snorkel en zwemvliezen te water en legt het anker op een plek met zand. Eindelijk we liggen vast achter het anker in de prachtige natuur. Er komt een heus vikingschip langs.

Een prachtige avond met een zeer mooie zonsondergang. We proberen ons nieuwe toestel uit wat mooie plaatjes oplevert.

Via Langeland naar Fyn

 

Gistermiddag zijn we vanuit Omo naar Lohals gezeild. We konden aan de wind oversteken en het laatste stukje op de motor varen om een plekje in de oude haven te zoeken. In de havengids stond dat het gehele havengebied was gerenoveerd dit blijkt alleen de kade en het sanitair te zijn. We liggen echter prima langszij een andere boot. Op de steiger heb je mooi uitzicht over de grote Belt. De zon geeft een mooie show weg bij het ondergaan met mooie kleuren.

Vandaag op de motor naar Svendborg door een mooi stukje landschap tussen de eilanden Fyn en Tasinge door. In de stad gelegen aan een mooie steiger in de box. De temperatuur stijgt naar voor ons nieuwe hoogte deze vakantie. John gaat maar eens zijn hangmat uitproberen. Het ligt best lekker.

We gaan de stad verkennen. Ons fototoestel heeft het op Omo begeven en met je telefoon foto’s maken lukt wel maar is toch een beetje behelpen. We slagen voor een een nieuw fototoestel en gaan dus weer naar hartelust foto’s maken van ons laatste stuk vakantie.

Zomer in Denemarken

 

We hebben een heerlijk zeilwindje en het eiland Omo waar we vandaag naar toe gaan is prima bezeild. De zon is erbij en we hebben het echte vakantie gevoel weer te pakken. Als we om het eiland heen zijn gezeild aan de noordzijde kunnen we  bij de tweede groene boei naar de haven sturen. Het is hier diep genoeg om een stukje af te steken. Als we naast de boot kijken zien we hoe schoon het water is, je kan de zandbodem hier zien.

Het haventje is niet zo groot er liggen echter op dit tijdstip, 13.00 uur, nog weinig boten. de crew van de Dutch Lady vangt ons op. De korte broek kan aan en we kunnen weer een beetje bijkleuren.

We zetten de fietsen in elkaar en gaan het eiland eens wat beter bekijken. We fietsen langs een prachtig houtsnijwerk. Het houtsnijwerk is uit een Olm gemaakt en stelt een boer voor die op Omo heeft gewoond.

Als we de weg verder af fietsen komen we bij een vuurtoren uit. Deze is in 1892/93 gebouwd en is 23 meter hoog.

Het water om het eiland kleurt prachtig blauw. Het lijkt wel de middelandse zee. Vanaf het hoogste punt op het eiland, 24 meter, kan je mooi over de Sund en Belt uitkijken.

Een prachtige dag, zo willen we er wel meer.

Wind en stroom tegen

 

Vanmiddag zou de wind afnemen we gaan daarom wat later op weg richting het westen. We gaan via de Masnedsund klapbrug. Hier moeten we een kwartier wachten voor opening maar dit is een kortere route dan door de Storstrom, de hogere brug verderop  van 26 meter.

We krijgen flink de stroom tegen en de wind tegen wat een behoorlijke golf veroorzaakt. Soms duiken we met de punt van de boot flink door de golven heen. Het lijkt een beetje op het Veluwemeer bij windkracht 6 tegen. Als we de geul uit zijn zetten we de fok om kruizend tegen de golven in te gaan, dat gaat een stuk relaxter en we lopen net zo hard de goede kant op.

Onze bestemming was Karrebaeksminde maar als we nog een regenbui over ons heen krijgen en het eiland Femo bezeild is besluiten we daar heen te varen. Dit gaat heel wat rustiger dan er nog een paar uur tegenin.

Femo is een klein eiland met een klein haventje. De wind is nog niet heel erg afgenomen en naast de zon dreigen er nog steeds buien. We gaan daarom maar voor een kort moment rondkijken. De mensen leven hier voornamelijk van akkerbouw. De korenvelden staan er prachtig bij in de zon.

Spektakel in de haven

 

Vanmorgen zijn we naar een plek in een box gegaan. De weersvoorspellingen geven veel wind en uit de verkeerde richting zodat we een extra dagje Vordingborg doen. Voor de ligplaats die we innemen zitten twee rode bordjes. ‘smiddags komen we er achter waarom deze er zitten. Er komt een vrachtwagen met een motorboot erop die te water wordt gelaten op de plek van de twee rode bordjes. Er staat een stevige bries dus even kijken of dit allemaal goed gaat zo dicht voor onze boot.

Als dit zonder problemen is afgerond moet er ook nog een zeilboot uit het water worden getild. Ondertussen valt er een man tegenover de ligplaats van de trap van het restaurant en moet er nog een ambulance aan te pas komen. Kortom, er was vandaag genoeg spektakel in de haven.

‘s avonds maken we nog een wandeling langs de ruine van het slot en door de Botanische tuin.

0.0 water onder de kiel

 

We kunnen nu om het eiland Mon met nog hogere kliffen of door een smal en ondiep geultje naar Vordingsborg. De crew van de Dutch Lady is al eens door dit geultje gegaan en volgens hun moet het kunnen. Om Mon heen is op dit moment met de huidige weersvoorspelling ook geen echt goede optie. We kiezen dus voor de geul naar Vordingborg. Dit is ongeveer 30 mijl varen, via boeien en stukken die op de kaart 2 meter diepgang aangeven. ( Wij steken met de kiel 1,95 meter) Ook de brug voor Vordingsborg is nog een uitdaging. Er staat dat deze 20 meter hoog is maar afhankelijk van de waterstand is dit meer of minder en wij weten niet precies hoe hoog we zijn, iets van rond de 19 meter.

De Dutch Lady vaart voorop en we hebben de marifoon op kanaal 77 afgestemd. Het eerste stukje is volgens de kaart het ondiepst. Het gaat door het geultje helemaal goed. Af en toe nog 20cm onder de kiel volgens de dieptemeter. Het volgende ondiepe stukje laat de dieptemeter dan toch af en toe 0.0 onder de kiel zien. Voorzichtig doorvaren en het gaat prima. Het lijkt een beetje als varen op de randmeren.

De wolken boven ons hoofd pakken zich steeds meer samen. Als de regen toch echt stevig losbarst en de temperatuur nog niet boven de 14 graden is gekomen kunnen we niet echt van de omgeving genieten. We slingeren door de aangegeven geul en komen na een wat dieper stuk eerst onder een brug van 24 meter en dan later bij de brug van 20 meter. John vaart heel voorzichtig naar de brug, het blijft lastig inschatten hoeveel ruimte we hebben, we komen er mooi onder door met nog wat ruimte boven de mast. Gelukkig want we hebben met dit weer geen zin 25 mijl terug te varen.

Nog een klein stukje door ondiep water, nu blijft de dieptemeter wat langer op 0.0 staan, we gaan echter nog steeds vooruit. John denkt dat dit meer door planten wordt veroorzaakt dan dat we echt geen water meer onder de kiel hebben. Als we de geul naar de haven invaren krijgen we weer wat meer water onder de kiel. De haven zelf is ook niet heel diep maar met wat doorduwen door de modder vinden een plekje naast de “Blizzard” eveneens een boot uit Nederland.

In Vordingborg staat bij de winkelstraat aan beide zijden een beeldje met de wester en oosterpoort.

Langs de kliffen van Denemarken

 

Vandaag een wat langere zeiltocht verder naar het zuiden. In eerste instantie hebben we een rommelig zeetje en met alleen de Fok lopen we niet zo goed dus wordt het grootzeil erbij gezet. Nu lopen we weer lekker door de golven heen en schieten lekker op. Als we de “Koge bugt” zijn overgestoken zeilen we langs de witte kliffen van “ Stevins Klint”.

De wind is inmiddels wat meer naar zuidwest gedraaid en zodra we de landpunt voorbij varen staat de wind pal tegen. We kruizen nog een stukje en gaan dan op de motor verder om de haven van Rodvig binnen te varen. Er staat een mooi baken op de kant. We vinden nog een lege box in de fiskerhaven.

Rodvig is een vissersdorpje dat met name bekendheid heeft om de kliffen en de kalkgroeve die niet meer in bedrijf is. Er zit ook een scheepsmotoren museum. John geniet van het bezoek hieraan. Er worden twee Jonker motoren voor ons gestart. Een uit eind dertiger jaren en een uit de veertiger jaren. Ze lopen beiden nog als een zonnetje.

Er zit ook een oud stationnetje, met moderne kaartmachine, waarvandaan je naar Kogge kan gaan met de trein.

Onder Kopenhagen door

 

We kunnen wederom zeilen. Nu alleen op de fok, we lopen dan soms al ruim 8 knopen. Er staat ongeveer 1,5 knoop stroom mee dus dat schiet lekker op.  We zien de brug tussen Denemarken en Zweden liggen, prachtig gezicht.

In record tijd zijn we dan ook bij de haven die we hadden bedacht om in te overnachten, Dragor. John wil verder, we overleggen met de Dutch Lady, morgen ziet het er ook goed uit volgens  het weerbericht. We staan in dubio, wat doen we. Uiteindelijk besluiten we te blijven liggen. We hebben geen haast dus moeten niet perse al verder.

We genieten van het zonnetje, doen wat boodschappen en hebben dus eigenlijk een soort van rustdag. smiddags kijk ik nog even of de kapper wat is. Dit blijkt 500dkk te kosten voor alleen wassen, knippen en fohnen. Dat is omgerekend 70 eurie. Dat vind ik veel te veel dus ergens anders maar proberen.

‘s avonds wandelen we nog even door de 17e eeuwse straatjes die er goed onderhouden uitzien met de stokrozen prachtig in bloei.

Wisseling van de Natte wacht

 

Vandaag gaan we Kopenhagen verder bekijken. Om 12.00 uur precies is er de wisseling van de wacht bij  “slot Amalienborg”.

We zijn precies op tijd op het “Amalienborgplein” als het begint te regenen. Eerst even schuilen tegen de muren van het Paleis. Als het iets minder hard regent en de wachten het plein op marcheren gaan we wat dichter bij staan. Vervolgens komt de regen met bakken uit de lucht en is het plein bijna leeg met uitzondering van de Wachten.

Deze gaan door met hun verplichte ceremonie. We zijn doorweekt binnen enkele minuten en zij ook.

Zodra de ceremonie voorbij is klaart te lucht op en komt de zon er weer  bij.

We wandelen langs de “Lille Havfrue”  in de haven,

We bezichtigen nog een aantal gebouwen van buiten, eten een heerlijke Bagel bij “Bagel en Co” en bezoeken het Rariteiten museum, “Ripleys believe it or not”. Dit laatste valt wat tegen.

Zeilend richting de hoofdstad

 

Vandaag zeilen we naar Skovshoved een voorstad van Kopenhagen. De Koers is bezeild dus een keer relaxed zeilen. Eerst voor de veerpont langs tussen Denemarken en Zweden en dan het zeil omhoog. Een Rif in het grootzeil en gaan. Al snel zien we Kopenhage en liggen we voor de haven waar we willen overnachten. De Zeilen kunnen weer geborgen en we zoeken een box uit om in te liggen. Het zijn flinke boxen waardoor we weer met lange lijnen moeten werken en het even duurt voor we goed vastliggen.

Omdat we mooi op tijd in de haven liggen gaan we ‘s middags met Luuk en Ina met de bus naar Kopenhage. Dit gaat niet helemaal van een lije dakje of eigenlijk ook wel. mmm……

De buschauffeur wil geen kaartje verkopen we moeten maar een kaart in Kopenhagen zelf kopen dat is voordeliger. Bij het eerste station verteld hij ons de bus te verlaten en daar een kaart te kopen. Hier blijkt weer dat alleen machines voor de toerist niet echt handig zijn. Er worden  diverse kaarten weergegeven met verschillende zones en niet echt goedkoop. We willen dus wel de juiste kopen. Er loopt een meneer in een uniform van de vervoersmaatschappij. Hij probeert ons zo goed mogelijk te helpen. Echt duidelijk is het niet voor ons maar we hebben een 10 strippen kaart waar we met z’n vieren op mogen reizen, met volgens meneer de juiste strippen. pfff op de volgende bus. Luuk wil ons de haven in Kopenhage laten zien. We blijken ook nog met de metro een stukje te moeten. Ik vind het niet echt leuk. Ben er eigenlijk wel zat van, maar uiteindelijk komen we op bestemming.

Luuk neemt ons ook nog mee naar “Chrisianie” een vrijstaat binnen Kopenhagen. Luuk zegt dat je dit gezien moet hebben. John vindt het wel wat maar ik voel me er totaal niet op mijn gemak en ben blij als we weer in de gewone straten van Kopenhage zijn. We lopen ook nog door de Nyhaven waar we nog net een staartje van het Jazzfestival meepikken. Een gezellige boel.

We eten om de hoek bij “café Oscar” een heerlijke Hamburger en een Wrap. Waarna we de onderneming met de bus weer aangaan. Dit gaat een stuk beter dan de heenweg.

Afscheid van Zweden

 

Nagenoeg geen wind en motregen daar begint deze dag mee en zo nemen we vandaag afscheid van Zweden. Na tien mijl varen we om “Kullen” heen. Op Vinga hebben hiervan een tekening van Evert Taube, de volkszanger van Zweden, gezien.

De lucht klaart wat op de zeilpakken kunnen uit. Als we de landsgrens van Denemarken over varen moeten we ook de vaarroute overvaren. In de havengids stond nogmaals dat ze hier ook streng controleren dat je je daaraan voldoet. We hebben onze route er dan ook netjes haaks overheen gepland. Er varen niet echt veel zeeschepen. Er zijn ons een aantal richting noorden voorlangs gegaan en in de verte komt een zeeschip op grote afstand onze kant op. Daar kunnen we dus ruim voorlangs varen naar de stuurboordzijde van de vaarroute. Appeltje, Eitje.

John hijst netjes de Deense gastenvlag als we onze koers netjes naast de hoofdroute hebben ingenomen.

We zoeken een plekje in de haven van Helsingor aan de westzijde van de Sund. De haven ligt redelijk vol. De plekken die nog vrij zijn, zijn te smal dus we gaan langszij bij een motorboot. Het “Kronborg slot” dat we al van verre zagen liggen gaan we natuurlijk even van dichtbij bekijken. Heel wat grootser dan het muiderslot. Omdat het wat laat in de middag is gaan we niet echt binnenkijken. We wandelen nog wel door de tuinen en om het slot heen.

Het slot is ooit een Tolhuis geweest in de 16e eeuw werd het een slot. In 1629 is het slot afgebrand en weer opgebouwd. Van medio 1700 tot 1991 is het Deense Garnizoen in het slot gevestigd geweest.