Terug op Nederlandse bodem

Vanuit Dover gaan we eerst naar Duinkerken. Met te weinig wind wordt dit een motortochtje. De oversteek van de shippinglane is op de noordzuid gaande route rustig maar de Zuid noord gaande route is behoorlijk druk. Ook komen er een paar flinke schepen vanuit Duinkerken samen met nog twee ferries van en naar Dover is het dus even goed opletten. Uitwijken hoeven we uiteindelijk niet. 

We hebben achter de zandbanken flink de stroom mee dus schieten heerlijk op. Als we de Grote haven voorbij zijn begint de stroom te kenteren en hebben we het laatste stukje stroom tegen. In Duinkerken is het nog niet heel druk dus we krijgen een box toegewezen. We denken een lekker patatje te halen maar de patatkraam achter het winkelcentrum is helaas verdwenen. Het is hier flink opgeknapt maar daarvoor in de plaats zijn hele luxe tenten gekomen en we hebben eigenlijk gewoon zin in een snelle hap. Uiteindelijk komen we bij een hippe hamburgertent terecht. Als we in ons Logboek terugkijken zien we dat we exact een jaar geleden op exact dezelfde dag in Duinkerken lagen. Wat een timing.

We blijven een dagje in Duinkerken ivm de hoeveelheid wind die er staat. En ja hoor, de dag erna heel weinig wind voorspeld. Toch maar even aan de overzijde in de andere marina dieseltanken. We varen het eerste stukje tegen de stroom in op de motor naar de Trapegeer. Het geultje wat hier ooit supersmal was, lijkt wel elk jaar dieper en dus breder te worden. 

Als we voorbij Nieuwpoort zijn kan het zeil gezet worden er is nu voldoende wind. Bij Blankenbergen zijn ze met duikwerkzaamheden bezig dus even opletten. 

Zeebrugge is druk met zeevaart. Het trafficcentrum maar even oproepen of we nog voorlangs het aanstomende zeeschip langs kunnen. 

We halen de zeilen weg omdat de stroom flink doorzet en de wind afneemt. Het laatste stuk tot de hoek bij Breskens op de motor om te voorkomen dat we daar flink stroom tegen gaan krijgen. Het laatste stukje in de kentering naar binnen. 

We leggen aan bij de meldsteiger in de Nederlandse haven Breskens. De havenmeester is inmiddels al naar huis. Onze lijnen worden door de vertrekkers Marleen en Han van de Ben.nl  aangepakt. We hebben geen gastenvlaggetje meer in het want sinds een jaar. We zijn weer in ons thuisland Holland aangekomen. 

Met Marleen en Han wisselen in het kort  we onze ervaring uit van het afgelopen jaar onder het genot van een drankje. John heeft nog stevige vislijn met flinke haken die hij niet heeft durven gebruiken. We geven deze aan hen mee, zij moeten nog heerlijke vis gaan vangen op hun reis.

In de Yachtclub gaan we een hapje eten om te vieren dat we op nederlandse bodem veilig zijn teruggekeerd.