maandag 29 juli 2019

Belgie overgeslagen op naar de Cadzandbad

Met nog wat onweersbuien in het weerbericht gaan we toch op weg richting dover tegen de middag. Dan hebben we eerst stroom tegen maar in ieder geval bij Dungeness en Dover stroom mee. Met de onzekere veersvoospellingen vinden we dat een prettig idee.

We gaan met weinig wind onderweg en van die heerlijke engelse drizzle regen. Het regent dan niet hard maar je wordt er wel nat van. Al snel is het droog en zien we alleen nog imposante wolkenpartijen waarvan de buien voor of achter ons vallen en wij droog blijven. Voorbij Dungeness trekt de wind soms aan en valt dan weer weg. Zelfs voor Dover waar onze ervaring is dat het altijd harder waait valt de wind volledig weg. Laatste deel dus maar weer op de moter. De invaart van Dover is nog hetzelfde als vorig jaar. De nieuwe marina is nog niet gereed voor gebruik. We overnachten in het Granville dok.

Oversteken naar Duinkerken doen we de volgende ochtend vanaf hoogwater dover. We beginnen met windkracht 3 tot 4. Wederom is de zeescheepvaart route van oost naar west rustiger dan van west naar oost. Deze keren komen we ook weer aan de overzijde zonder uit te hoeven wijken. Als we in de vaargeul naar Duinkerken zitten komt de voorspelde windkracht 5 tot 6 en krijgen we steeds meer stroom tegen. Wij besluiten om Duinkerken in te duiken. De Grace zeilt door naar Nieuwpoort.

Bij het havenkantoor hebben we lekkere broodjes en stokbrood voor ontbijt besteld. Na deze opgehaald te hebben zetten we onze tocht voort naar Cadzand Bad. Dit is een nieuwe marina die sinds 2017 geopend is. We krijgen alle windrichtingen. We starten met Genaker dan de spinaker vervolgens moeten we bij de wiind vanaf Oostende. Bij Zeebrugge kan de Genaker weer omhoog. We zijn eind van de middag in Cadzand bad waar we weer de Grace en de Jakob van Karel ontmoeten.

De marina is een moderne marina die ze zo tussen het strand hebben geparkeerd. Berkend op een steigende waterspiegel zijn de betonblokken flink hoog opgestapeld. In de haven zelf zijn boxen maar zo als we zien stapelen ze ook gewoon door als de haven volloopt met passanten. Het strand is naast de haven dus zeker voor een mooie zomerdag een prima locatie.


donderdag 25 juli 2019

Nu toch echt op de terugweg

We gaan zonder wind weg bij Wight. De Cowes week komt er aan. Er varen allerlei wedstrijdboten op de Solent om te trainen. Als we de vaargeul uit zijn trekt de wind aan , kan de moter uit en zeilen we met flink wat stroom mee snel de goede kant uit. We besluiten Brighton te laten voor wat het is en door te varen naar Eastbourne. De wind valt eind van de middag weg en we krijgen zoals verwacht de stroom tegen. Het laatste deel dus wederom op de moter. We eten onderweg en alvast een kop koffie. De sluis kunnen we zo doorvaren. We krijgen een plekje toegewezen in de haven. Het is flink warm. Morgen wordt nog warmer weer en geen wind voorspeld met als afsluiter weer onweer.

Vandaag is het advies de schaduw op te zoeken. Temperaturen boven de dertig graden. Wij besluiten naar Beachy head te fietsen. Tja je kan ook puffen dat het warm is maar wij gaan wat ondernemen. Langs de boulevard heen. Voor we de barre voettocht omhoog aangaan eten we nog een broodje. De klim naar boven is goed warm met de zon flink op onze bol. We worden beloond met een prachtig uitzicht over de krijtrotsen en uitzicht op de vuurtoren. We hebben wel een drankje verdient. Daarna gaat de afdaling vlot. We nemen nog een plons in de zee ter afkoeling. Heerlijk ff in het koele zoute bad.

De ijstent bezoeken we ook nog even en dan barst er een fikse regenbui los. Binnen het ijsje maar op eten.

We sluiten de dag af met een pizza na voor de komende dagen proviand ingeslagen te hebben. Bij het palaver besluiten we om morgen te blijven liggen er zitten nog te veel onweersbuien in de voorspellingen.


dinsdag 23 juli 2019

Ilse of Wight met een fikse onweersbui

We vertrekken rond 8 uur richting Wight. Er is weinig wind en pal achter.t We zetten de spinaker. In het begin door de golven wat slingeren maar verder van het eiland gaat het prima. Van west naar oost is het best druk met zeeschepen. 1 zeeschip gaat wel erg dicht achter ons langs. We zetten het luik maar voor de zekerheid erin. De verwachte golf blijft uit. Tot onder wight kunnen we met de spinaker zeilen dan trekt de wind wat aan en draait ook iets. We zeilen verder met grootzeil en fok.

Bij de ingang van de Needles krijgen we toch wat meer stroom tegen dan verwacht. De motor moet ons naar binnen helpen. Het deel over de solent duurt daardoor naar Yarmouth wel wat langer. We krijgen van de havenmeester een mooi plekje aan de steiger.

De volgende ochtend wordt er vlees ingeslagen en van allerlei toebehoren om vanavond te kunnen barbequeen. We zoeken in Newton Creek een Mooring. Het is behoorlijk druk. Eerst met z’n tweeen aan 1 mororing. Als de buurboot vertrekt na een uurtje schuiven onze zeilvrienden een mooring op. De rubberboten worden opgeblazen en smiddags bezoeken we newton en drinken een drankhe bij de “ new old inn”. in de beergarden.

S avonds de barbeque aan. Het is flink warm er broeit van alles. We willen morgen naar Eastbourne dus de rubberboot wordt weer opgeruimd voor het slapengaan. Rond middernacht worden we wakker van flinke regen, wind en onweer. Er komen windstoten van 50 knopen even over ons heen. We slingeren flink achter de mooring heen en weer, zo ook de andere boten om ons heen. Er liggen ook veel boten voor anker. John ziet dat er boten losraken. Als de wind weer wat is geminderd en de onweer verder getrokken hoor ik veel schroefwater en ga toch maar even buiten kijken. Er is een reddingsboot druk bezig met het vlot trekken van de losgeslagen boten. We horen achteraf dat er een boot bij een andere boot binnen is gevaren na het losslaan.De Mooring heeft het gelukkig prima gehouden.

Er was wel onweer voorspeld maar het was extremer dan voorspeld. Gelukkig hebben wij geen problemen ondervonden.

zondag 21 juli 2019

Wind geen wind van alles wat en de eerste serieuze regen.

Vanuit Jersey zijn we uiteindelijk toch met wat tegenwind vertrokken. Omdat we ook wat later weg gegaan zijn hebben we flink stroming tegen wind onder jersey. Op de motor om het eiland daarna kunnen we toch heerlijk zeilen naar st peter port. De zon is er weer bijgekomen. De volgende dag is veel regen voorspeld. smorgens valt het allemaal nog flink mee. We bezoeken het fort “castle Cornet” . Als we teruglopen valt de eerste flinke bui. s’avonds is er op de pier van alles te doen, muziek en waterspelen. Door de vele regen valt dit letterlijk in het water. De festiviteiten worden met vuurwerk afgesloten. De hoeveelheid wind en regen doet ons besluiten ook de zaterdag nog op geurnsey te blijven. We gaan met de bus mee. Het is flink druk en het grijs gehalte is hoog. We rijden tot aan het laatste plaatsje voor St Peter Port mee om daar op zoek te gaan naar een lunch. Het valt wat tegen. Er zit 1 tentje, “rendezvous” wat ons wat lijkt. We krijgen een prima luncht geserveerd. Daarna nog het laatse stukje terug met de bus.

Als we zondag 21 juli richting Alderney gaan is er geen wind. Op de moter via de Swing waar we met zo’n 11 knopen doorheen gaan zijn we snel in de ankerbaai. We pakken een mooring op. De zon schijnt weer heerlijk en er is wat wind veroorzaakt door het eiland. We besluiten lekker aan boord te luieren. We hebben al een aantal dagen dat de AIS niet zendt. John gaat nog een keer kijken of hij deze weer aan de praat krijgt. Zeker met de oversteek van de shippinglane naar Wight is het wel een fijn idee dat zeeschepen ons ook zien.


woensdag 17 juli 2019

Links fietsen en wandelen op Jersey

Na boodschappen te hebben gedaan halen we de fietsen te voorschijn. We willen niet de heuvel op zoals een paar jaar geleden. Toen zijn we naar het noorden van het eiland gefietst. We kiezen er nu voor om langs de baai naar het westen te fietsen. Eerst even bij de pier kijken en dan om de nieuwe gebouwen heen naar de boulevard. Wel op letten dat we links blijven fietsen. Er komen veel electrische fietsen voorbij die een stuk sneller gaan dan wij. Bij St aubin gaan we op de kade een broodje eten met uitzicht op het fort. Daarna blijkt de kustweg niet zo vlak als we dachten. Een aantal fikse haarspeldbochten omhoog. Daarna weer naar beneden richting Portelet Bay. We zetten de fietsen bovenaan een pad naar het strand neer. Het strand is een beetje roodachtig zand. We steken onze grote teen in het water. Dit is nog erg koud, brrr. Geen zwemtemperatuur. Bij de strandtent een drankje na onze klim. We volgen verder een fietsroute die ook nog een paar stevige klimmen in zich heeft. Bij Catherine Best worden we door een ijsje gelokt. Nog een paar klimmen en dan krijgen we de beloning naar beneden.We suisen snel richting waterkant. Het was een betere fietstocht dan we van de vorige keer konden herinneren maar nog steeds wel een fikse workout.

We blijven nog een dagje op Jersey omdat er geen wind wordt voorspeld. We verkennen de stad van St Helier en doen het verder een beetje relaxed vandaag.

maandag 15 juli 2019

Quatorze Juillet

We zijn speciaal op franse bodem gebleven voor de viering van de 14e juli. We zijn gewend dat het vuurwerk op de 13e wordt afgestoken maar in St Malo gebeurt dit op de 14e. We maken een wandeling over de stadsmuur en eigenlijk merken we overdag niet echt iets van de feestdag. Alle kraampjes staan er net zo als eerdere dagen. Er was een muziektent geplaatst maar ook daar is het rustig. We komen er wel achter dat het vuurwerk vanavond om 23:10 uur wordt ontstoken op de pier.

Smiddags gaan we ook nog even heerlijk aan het strand zitten. HEt water komt snel op en dan blijft er nog maar een klein stukje strand over. We wandelen rustig terug en gaan nog wat bootjes kijken. Rond etenstijd lijkt er wat muziek te komen maar dit is nog steeds een bandje en een DJ die soms een stukje muziek draait en dan weer stopt.

Rond 22:00 uur gaan we richting de plek waar we denken dat het vuurwerk het best te zien is. Er heeft zich al een aardige mensenmassa verzameld op de kade muren.

Er wordt 20 minuten lang vuurwerk op muziek ontstoken in diverse kleuren en uiteraard ook in de franse kleuren rood wit en blauw. Doordat er aardig wat wind staat waait het ook wel snel weg. Het blijft altijd een mooi gezicht.

De muziek wordt nog even kort ingezet maar wij ziin gaan slapen. Morgen willen we om 8 uur door de sluis om naar Jersey te zeilen.We zijn met 3 boten onderweg en nog even overleg wie gaat welke kant om de ondiepte. Wij besluiten west uit te gaan de andere gaan via de oostelijke route. Na een heerlijke zeildag komen we gezamenlijk aan in St Helier. We wachten tot er voldoende water op de drempel staat aan de wachtsteiger. Het is best druk. Van de havenmeester krijgen we door waar we kunnen gaan liggen. Het past er met gemak allemaal in.We zijn weer op engelse bodem.


zaterdag 13 juli 2019

De toerist uithangen Mont saint Michel

We hebben uitgezocht dat we om 9:15 op de bus kunnen stappen richting mont sint michel. Deze brengt ons heen en vanmiddag weer terug. De busrit gaat grotendeels langs de kust met mooie vergezichten. Rond half 11 zijn we op bestemming. Dan kan er gekozen worden voor een free shuttle bus, een paard en wagen tegen betaling of wandelen. Het is prachtig wandelweer, niet te warm. Het is al flink druk  en we lopen met de stoet mee naar de rots.

Het is eb en de rots ligt dan ook helemaal droog. Zover als je kan kijken is er zand en kleine kronkelende kreekjes waar het terugtrekkende water nog te zien is. Sinds een aantal jaar is er een brug van het vaste land naar de rots zodat je ook bij hoog water naar de rots kan lopen met droge voeten. We maken heel wat foto’s van het indrukwekkende bouwwerk. De Abdij ligt bovenop de rots en onderaan is een soort van dorpje met allerlei eettentjes en souvenierwinkeltjes gebouwd.

Na een kop koffie klimmen we naar boven en bezoeken de abdij, Het is een flink bouwwerk met diverse zalen. In de kerk is een dienst bezig waar we even kort bij aansluiten. Als we weer beneden zijn maken we over het zand nog een wandeling rond de rots. Het water begint alweer iets op te komen dus hier en daar even kijken hoe te lopen zonder natte voeten te krijgen.

Om 15:45 uur worden we weer bij de bus verwacht. Ook terug besluiten we te lopen. onderweg strijken we nog neer voor een drankje op een terras. De busreis terug gaat deels over de snelweg.

S’avonds zoeken we een terras uit in de intra murros (ommuurde stad) zodat wij dames niet hoeven te kokkerellen. De mannen nemen een dame blanche als toetje. Dit is een flinke hoeveelheid ijs en chocolade.

vrijdag 12 juli 2019

Onder Genaker naar Bretagne


We vertrekken rond 8 uur richting het zuiden. We willen naar St Malo. Er staat weinig wind maar net voldoende om de zeilen vol te houden. Onder het eiland Geurnsey zetten we de genaker. De dag begint somber en best fris zodat we rond het middag uur maar een soepje eten. In de middag komt de zon er steeds meer bij. Voor de ingang van St Malo is het even goed opletten. De Genaker moet er af en langzaam varen we tussen de ondiepe plekken door. De sluit naar het basin Vaubin draait pas weer vannacht zodat we besluiten in de buitenhaven te gaan liggen. We waren al gewaarschuwd dat dit geen rustige haven was. Inderdaad s’avonds meert de ferry er af en laat diverse motoren draaien en ook de invarende boten maken het water onrustig. s’avonds lopen we een rondje en zien de zon prachtig ondergaan.

We besluiten na een heel onrustige nacht de eerstvolgende opening van de sluis te nemen om naar het basin geschut te worden. Er is hier een verval van 7 meter. Vanaf de sluiskade krijgen we een lijn toegeworpen waaraan we onze landvast kunnen vastmaken en deze wordt bovenop aan een bolder bevestigd. Het is een flinke sluis samen met een aantal andere zeileboten en een zeeschip, sleper en vissersschip worden we geschut. Het gaat allemaal mooi rustig. In de marina krijgen we een box toegewezen. We willen hier een paar dagen blijven.

Bij onze zeilvrienden moet er wat geklust worden aan de boot. Hier gaan de mannen mee aan de slag. Wij dames gaan de ommuurde stad eens bekijken. Mooie straatjes en leuke winkeltjes. Heel veel eettentjes en terrasjes. Met dit mooie weer is het hier prima uit te houden. Als we terugkeren op de boot zijn de mannen net klaar.

woensdag 10 juli 2019

Voor anker bij Geurnsey



We blijven nog een dagje op Sark. Er is wind en het is prachtig weer. John gaat de ingangen langs de baai bekijken. Je kan er best een eind invaren en bij 1 naar de andere zijde maar er staat veel stroom en voor je het weet moet je een heel eind om varen tegen stroom om bij de baai terug te keren. Dus maar weer vol gas naar buiten. Als we richting het strand in de andere baai varen zien we nog een ingang. Hier is geen uitgang aan de andere zijde. We kunnen er een flink stuk invaren. Er schijnt wel zon van bovenaf in wat een beetje mistiek licht veroorzaakt. We gaan op het strand onder de brug naar little sark in de zon zitten. John waagt het om te gaan zwemmen maar het is koud. We doen een beejte aan pootje baden en zoeken naar bijzondere stenen en schelpen. Eind van de middag keren we weer terug naar de boot.

Als we bij Geurnsey in de buitenhaven willen liggen lukt dit niet omdat er een vloot van honderd boten wordt verwacht. We gaan achter het slot voor anker liggen. We treffen nog een bevriend zeilkoppel. In de kuip genieten we van een drankje. Tegen de avond gaan we met twee rubberboten naar de kant om ergens een hapje te eten. Met z’n zessen ploeteren we de glibberige slipway op die vol ligt met zout en spekglad is. We moeten nog even om een hek heen klimmen omdat de slipway officieel is gesloten. Het eten laten we ons goes smaken waarna we de glibberige terugtocht weer aangaan.

De volgende dag gaan we toch nog maar aan de buitenpontoons liggen. De vloot is weer vertrokken naar hun volgende doel.We halen wat proviand en lunchen bij hotel Moores. Wat een uitzonderlijk weer tot nu toe tijdens deze vakantie. Tijdens een drankje op het terras ontmoeten we twee hollandse jongens die naar Portugal gaan en naar de Azoren en weer terug. Ze hebben tot oktober van dit jaar. Een bijzondere ontmoeting.


tot nu toe geen foto’s die volgen later. De wifi op de havens laten dat tot nu toe niet toe helaas.

zondag 7 juli 2019

Fietsen en wederom vroeg op

Na onze avonturen van gisteren gaan we vandaag fietsen. Er is nul wind voorspeld . Bij de receptie fietskaarten gehaald. De mevrouw zegt dat Barfleur ongeveer anderhalf uur fietsen is. We kunnen daar door onze diepgang niet naar toe met de boot dus lijkt het ons leuk om met de fiets deze plek te gaan ontdekken. Vol goede moed gaan we op weg naar het oosten. Eerst een mooi fietspad langs het water. Dan even zoeken maar we vinden weer een vervolg. DAn blijkt dat de hellingen ook hier aan de kust flink zijn. Gelukkig is het niet te warm, een beetje bewolkt maar daardoor is de work-out er niet minder om. Als we de berg weer zijn afgedaald zit er een bar waar wat te drinken en eten te krijgen is. Dat hebben we wel verdiend en we willen nog een stukje. Uiteindelijk belanden we bij Cap Levi na wat off-road paadjes met onze vouwfietsen. Deze doen het nog steeds prima ondanks dat we deze uitdagingen al vaker zijn aangegaan. Ook Fort Levi bezoeken we. Barfleur laten we toch maar voor wat het is. Dat zou nog 15 km verder zijn en de dag vordert alweer vlot. Op de terugweg nog langs de supermarkt om eea in te slaan. We willen morgen naar de kanaaleilanden.

Als we verder dan Alderney willen dan moeten we weer om half 5 de wekker zeten en dus de touwen los om 5 uur. We gebruiken onze vakantiedagen zo wel optimaal. We verslapen niet heel veel van onze tijd. Helaas blijft de voorspelde wind uit. Op de moter langs Cap la Hague. De stroom sleurt ons goed de goede kant op. Sleurt want we gaan wel 12 knopen op het log. We zijn dan ook snel een eind richting Sark. Het laatse stukje tegen de stroom in. We  pakken een mooring op aan de west kant. Na lunch en opfrissen wordt de rubberboot opgeblazen, moter er achter. Samen met onze zeilvrienden gaan we Sark verkennen. Er komt ineens flink mist opzetten. Op sark zelf blijft het heerlijk zonnig en we maken een flinke wandeling. Ook bekijken we de brug naar little sark met uitkijk op de ankerbaai. Wat een prachtige natuur en niet eens zover bij Nederland vandaan.

Als we terug bij de trap komen waar we de rubberboot hebben vastgknoopt blijkt deze eigenwijs achter een rots te zijn gehaakt. De peddel heeft gelukkig de buitenboord moter beschermd. We hadden de boot dus beter iets lager kunnen vastknopen. Nou ja alles doet het nog dus we kunnen weer veilig naar de boot terug.


vrijdag 5 juli 2019

De nacht doorvaren naar Cherbourg, iets met diesel en wind

Vanmorgen vroeg vertrokken.,5 uur gaan de touwen los. Met de stroom mee zeilen we richting Calais. Het is niet erg druk in de geul en ook bij Calais is het rustig met Ferry’s. Bij Cap gris Nez overleggen we gaan we door naar Diepe of toch naar Boulogne sur Mer. De wind neemt af dus tja wat is wijs. We besluiten door te gaan. De spinaker wordt gezet om meer voortgang te hebben. Als ik aankomst tijd bereken dan betekent het dat we laat in de avond pas aankomen met de huidige wind en we dan morgen weer vroeg op moeten om verder op te geraken. In overleg met onze zeilvrienden bekijken we of Cherbourg haalbaar is. Het is belangrijk om daar geen tegenstroom te hebben. er kan daar 5 knopen stroom staan. Met een gemiddelde snelheid op de moter van 6,5 knopen ga je dan niet echt vooruit. Het is 120 mijl vanaf waar we nu zijn. Het is prachtig weer en de koers is ideaal. We gaan ervoor, een nachtje door met de huidige wind zo’n 15 knopen prima zeilweer. De zon er goed bij en de nacht zou ook rustig blijven volgens de weersvoorspellingen.

We houden koers net onder de shippinglane. Als we s’avonds gegeten hebben en het begint te schemeren halen we de spinaker weg. De wind neemt helaas ook steeds verder af. We gaan op de moter verder. Om beurten houden we wacht. Het tolletje schema hanteren we weer. Dat voelt vertrouwd. Eerst John bij nog redelijk licht slapen en ik de eerste wacht. Daarna John en dan neem ik het weer over het daglicht tegemoet. Het is hier drukker dan op de oceaan dus wel alert blijven. Allerlei vissers om ons heen en ook visbolletjes die soms extreem ver onder water verdwijnen. Oppassen geblazen. Voor je het weet heb je er een in je schroef zitten. We moeten een keer inhouden voor een passagiersschip welke voorlangs gaat. Als John rond 6 uur weer wakker wordt kijkt hij op de meter van de diesel. O nee he. Deze staat wel erg laag. Hover moeten we nog. Nou nog zeker een mijl of 20. Dat is niet zo mooi en met de stroming hier geen fijn idee. Zeilen zonder wind lukt niet en op de moter zonder diesel is het ook niet.

We roepen onze zeilvrienden aan en melden wat het probleem is. Ze blijven nog iets dichter bij. Als john het idde heeft dat we echt nog maar een paar druppels hebben om in de haven aan te leggen laten we ons slepen. Dan is 15 mijl best een eind en ook als de stroom inmiddels is gaan tegenstaan. Op een bepaald stuk krijgen we  zelfs 5 knopen stroom tegen. Dit is niet grappig. Uiteindelijk leggen we rond half 12 aan bij de dieseltank,  want nu lusten beide boten wel een flinke druppel diesel. Wat zijn we blij dat we weer veilig de haven hebben bereikt. John tankt de boot volledig af en in reserve hebben we ook nog wat in de jerrycan. Dit laten we ons niet nog een keer gebeuren.



woensdag 3 juli 2019

Met tij mee naar het zuiden.

We doen onze eerste trip van Ijmuiden naar Oostende, bijna 90 mijl, in 1,5 keer tj mee en 1,5 tij tegen. We vertrekken bij het ochtendgloren om 5 uur. Er staat niet veel wind, de spinaker wordt gezet. Bij de maasmond halen we deze weg om veilig over te steken. Twee uitgaande zeeschepen moeten we voor laten gaan een derde binnenkomend schip stuurt achter ons langs de maasmond in. De spinaker hierna hijssen gaat wat lastiger. Hij zit wat om zichzelf heen gedraaid. Na een paar keer op en neer en ook nog helemaal eraf om opnieuw in de tas te doen staat hij weer prima en stevenen we snel op de westerschelde af. Richting Breskens wordt flink stroom tegen. We besluiten door te gaan naar Oostende met de stroom mee. Wel de spinaker eraf de wind is toegenomen en met de zeeschepen voor de Westerschelde en Zeebrugge willen we kunnen uitwijken indien nodig. In Oostende worden we door onze zeilvriienden om 21:30 uur opgevangen. De havenmeester weet al van onze komst en wijst ons een plekje toe voor de nacht.

Na een goede  nachtrust vertrekken we rond 9 uur naar Duinkerken. Een korst stukje zeilen  met de stroom mee. Bij Duinkerken kentert de stroom en met een beetje tegenstroom draaien we de haveningang in. We bezoeken de watersportwinkel en genieten van een drankje op het terras. Het vakantiegevoel is er met deze zomerse temperaturen.

s’avonds bekijken we de stroom verder naar het zuiden. Helaas we moeten wederom vroeg om bij Cap Gris nez de stroom mee te hebben.