donderdag 24 augustus 2017

Naar Portugal

Na de stad Vigo verlaten te hebben ankeren we nogmaals bij het begin van de Ria bij Praia de Barra.
Je ligt hier redelijk rustig mbt de golven zeker als de wind uit het noorden waait. Overdag is het wel erg druk met alle dagjes mensen met een boot, groot en klein. Als de wind smiddags aantrekt en de bemanning van een kleine speedboot het anker niet goed heeft vastzitten dreigt deze tegen de Maximo aan te drijven. John gaat Eric helpen om samen de boot opnieuw vast te leggen, de bemanning is namelijk ergens op het strand in ieder geval niet bij de boot. Na de derde keer dat de boot op drift raakt en dreigt schade te veroorzaken gaan Eric en John alleen de boot afhouden en blijkt de bemanning zich van geen kwaad bewust en snappen ook niet wat het probleem is. Gelukkig is er geen schade ontstaan. Inmiddels breekt de avond alweer aan en gaan alle dagjes mensen naar huis en wordt het weer rustiger in de baai.

We besluiten om nog naar Baiona te gaan voor we naar Portugal verder gaan. We zeilen, nou ja dobberen, naar de baai van Baiona. Onderweg zien we een aantal dolfijnen. Ze zijn weer snel weg dus op de foto of film vastleggen lukt wederom niet. We gaan hier in de haven liggen om weer even de benen te kunnen strekken en de volgende ochtend makkelijk boodschappen te kunnen doen.
De marina valt flink tegen. De steigers zijn erg vies en kraken aan alle kanten. Ook hier kunnen de spanjaarden geen engels. Na de papieren te hebben ingevuld, we raken er zo langzaam aan gewend, gaan we het fort bekijken en het plaatsje. Ook hier is een historisch centrum. Het is er wel flink toeristisch, allerlie souvenier winkeltjes.


Deze huisjes hebben we overal in Spanje gezien. 
Ze schijnen voor het bewaren van voedsel te zijn . Deze is niet helemaal authentiek omdat er houten latten inzitten ipv dat er ook stenen vlakjes zijn die de muizen etc. tegen moeten houden.


Na nog een ankerdagje in de baai van Biona zijn we onderweg gegaan naar Portugal. Smorgens begint met mist daarom gaan we pas om half elf varen. De baai uit op de motor daarna kunnen we zeilen. Als de wind weer wegvalt een stukje de motor bij. Het laatste uur kunnen we weer zeilen en trekt bij het aanlopen van de haven en binnen de pier de wind flink aan naar ruim 30 knopen. Het laten zakken in de smalle ingang van de haven van Viana do Castelo is nog even hard werken maar lukt. Voor de marina zit een loopbrug die openstaat en wij pas laat in de gaten krijgen dat de havenmeester druk zwaaiend wil dat we doorvaren. We worden geholpen bij het aanleggen en vriendelijk welkom geheten in Portugal.
We doeken het zeil netter op en ruimen op om ons daarna te melden in het havenkantoor. 

De volgende dag bezoeken we het plaatsje, er is vanmiddag ook weer veel wind voorspeld. Het is een historisch stadje met gezellige versiering in de straten.
Boven op de berg staat de basiliek van Santa Lucia die wilde we ook nog bezoeken en is een gebouw gebouwd in begin 20e eeuw naar voorbeeld van de Sacre Coeur in Parijs. Het is alleen erg warm en de berg is wel erg hoog. We bekijken hem dus maar van een afstandje.

De haven ligt voor de pont du Eifel die ontworpen is door Dhr Eifel, ja die van de Eifeltoren in Parijs.
Bovenop rijden de auto's en onderin de brug komt de trein voorbij. In de haven heb je niet veel last van de brug muv als de trein toetert.

We vervolgen onze tocht naar Leixoes, voor Porto om de komende dagen Porto te bekijken. Vanaf 26 augustus is hier het wereldkampioenschap 49er. Het is dus druk op de kant met boten en veel sportieve jongelui.

Wifi en het bereik van internet was in de Ria's van Spanje niet best. We gaan zien hoe dit in Portugal gaat.

donderdag 17 augustus 2017

Natuur en een klein beetje cultuur in de Ria’s

We zeilen van Ria de Aurousa naar Ria de Aldun. Dit is de kleinste Ria van de Ria Baixas. Tussen het eiland Ons en het vaste land trekt de wind flink aan. Het rif in het grootzeil hebben we niet voor niets gezet. We zoeken de Win2win op in de Ria de Aldun en gaan samen voor anker voor het strand van areabrava. De locals gaan tegen de avond weg en de badgasten op het strand gaan ook naar huis, camping of hotel zodat we met 2 boten achter blijven voor het strand. De wind komt nog uit het noorden dus het hobbelt wel wat achter het anker, toch slapen we prima. De volgende ochtend schijnt de zon volop en komt de bemanning van de Win2win bij ons aan boord een kop koffie drinken. De eerste ankeraars komen ook weer aan en ook het strand begint al weer aardig vol te lopen. Met de bijboot gaan we naar het strand maar zwemmen blijft een dingetje. De water temperatuur is echt nog niet veel. Pootje baden koelt al wel af, John gaat nog wel even kopje onder. Verder gaan we aan boord met de voetjes in het water. S-avonds gaan we op het strand zitten met een kop koffie. Bij het landen op het strand en weer wegvaren wel even goed oppassen. De golven in de branding doen hun best om je nat te spatten.


We gaan ook nog een nachtje de Ria de Pontevedra verder op om achter het eiland Tomba voor anker te gaan. Dit is nu tot natuurgebied verheven maar was eerder van de Marine. Zij komen eind van de dag ook nog even een kijkje nemen. Om ons heen liggen speedboten en spaanse zeilboten voor anker die wederom bij zonsondergang allen zijn verdwenen. De rondvaartboot met veel muziek vaart geregeld tussen de geankerde boten door en als op een speedboot gedanst wordt op de muziek draait de rondvaart boot een rondje om hen heen. We aanschouwen dit met verbazing. Dit was toch als natuurgebied aangemerkt en daarbij is verzocht geen herrie te maken en voor de natuur in acht te nemen??
De Thalassa ligt hier ook voor anker. We zijn uitgenodigd om savonds een kop koffie aan boord te komen drinken. Als we gezellig de ervaringen delen trekt de wind toch verder aan dan voorspeld. Na de koffie en nog een drankje is het dan ook een hele kunst om weer veilig in de rubberboot te stappen met de deining. Maar het lukt ons droog over te komen. Het roeien lukt ook want we hebben gelukkig wel wind mee.


Er is een Regatta op de Ria’s aan de gang, gisteravond kwamen wel 50 schepen achter ons langs om naar Combarro te varen en als we smorgens de Ria verlaten komen zij achter ons aan om naar het noorden af te buigen. Met weinig wind dobberen en klotsen we langs Cies de Ria Vigo in.
We gaan voor anker bij Praia de Barra. Het is weekend dus best druk. We gaan voor de rotswand liggen. Prachtige natuur. Als de meesten ankeraars savonds zijn verdwenen schuiven wij een stuk op richting strand.

15 augustus is een feestdag in Spanje, volgens ons hebben ze elke dag feest want kermissen, muziek en vuurwerk zien we bijna dagelijks. We kiezen ervoor om bij Moana in de marina te gaan liggen na een aantal dagen achter het anker te hebben gelegen. Hier maken we het schip weer een beetje zoet en schoon. Doen een wasje en hopen op 16 augustus met de pont naar Vigo te gaan om deze stad te bekijken. Moana is een klein plaatsje met een flink strand en een lange boulevard.


Helaas met een aantal andere wachtende blijkt ook vandaag de pont niet uit te varen. We besluiten om naar Cangas te vertrekken. Volgens andere bloggers kan je hier je gastanks laten vullen. We gaan voor anker en komen de Maximo en de Vagebond weer tegen. 
De gasfles hebben we gevuld gekregen in Cangas, wel wat duurder dan in nederland maar we zijn er weer blij mee.

We besluiten om zelf naar Vigo te varen en daar in de marina liggen om de stad te bezoeken. Iedereen benoemd de hoge prijs van de haven maar als je Dieppe of Falmouth hebt bezocht dan valt dit reuze mee en je ligt in de stad.
We bezoeken  de parque de castuelos, prachtig park met uitzicht over de stad en de Ria. We komen hier na een wandeling door de oude stad. Flinke gebouwen uit de renaicance tijd. Vigo heeft een warm hard. Aan de boulevard bij de haven is een heel nieuw winkelcentrum gebouwd met een media markt. Dit is een flink contrast. Helaas is dit ook te zeg maar. Er lopen wel mensen maar je ziet eigenlijk niemand in de winkels zelf het is over de top en past niet bij de rest van de stad. Er hangen ook panfletten dat de haven wordt opgeknapt. We hopen dat het wel een karakter houdt en niet alleen maar voor de elite wordt.
We eten bij het restaurant op de haven. Erg gezellig en lekker. Vooral de cheesecake, home made, is om te smullen.

We blijven nog even op deze ria om komende week richting Portugal te vertrekken.










woensdag 9 augustus 2017

Op Pelgrimstocht

Van Muros zijn we naar de volgende ria "Ria Aurosa"gezeild. We zijn via een het Canal de Sagres. Dit stond in een verhaal over de Ria's zeilen 2007 als mogelijkheid. Wel de kaart goed volgen en als je scandinavie kent dan kan dit ook. We hadden gisteravond onze bedenkingen omdat er nog swell zou staan en ook best wat wind is voorspeld maar John ziet een schip op de motor onze kant op komen tegen de wind in die niet al te veel schommelt. De kaartplotter raadplegend zien we ook mogelijkheden om nog stuurboord uit te gaan als de golven er toch te groot zijn. We zeilen ruime wind het kanaal in tussen de rotsen door. Goed de kaart op de plotter volgend. Het gaat prima, wel trekt de wind verder aan dus uiteindelijk gaan we het laatste stukje van het kanaal onder zeil met ruim 8 knopen door. Na het kanaal toch even een rif in het grootzeil gezet om daarna met soms 30 knopen wind op de meter aan de wind naar de baai van Ribeira. Hier zien we de Elisabeth en de Win2Win liggen, ook Nederlanders. Na ons komen de nog de De Liefde, Maximo en de Vagebond naar deze baai. Het wordt een gezellige boel. We maken kennis met de bemanning van de Elisabeth die we hier na de vertrekkersdag in het najaar  voor het eerst ontmoeten.

Als de wind snachts flink is blijven doorstaan besluiten we de volgende dag verder de ria in te varen naar een meer beschutte plek. Er staan flinke golven waar we op de motor tegenin varen. Een paar keer slaat de rubberboot om die we slepen. Als we langs de haven van Cabo Cruz varen zien we dat hier ook een Marina zit. We besluiten om te kijken of het wat is. Er liggen nieuwe drijvende steigers en we mogen van de havenmeester Pablo aan de langs steiger gaan liggen.
De zon doet flink zijn best, we besteden de middag, het is zondag en dus heel rustig, met een korte wandeling en heerlijk aan het strand zitten. Af en toe even met de voetjes in het water en de wind  flink door de haren heen.

Het waait de volgende dag nog steeds flink. We besluiten de fietsen te pakken en de omgeving te gaan verkennen. Er zitten hier wel 2 watersport winkels. Niet heel uitgebreid maar toch al meer dan we tot nu toe gezien hebben. Eerst fietsen we flink de bult op om dan naar beneden te gaan en  de baai om te fietsen. Daar komen we bij een mooi breed strand en een prima fietspad er langs. Met de wind in de rug gaat dit allemaal zeer goed. Voor de terugweg tegen de wind in gaan we op een terrasje bij "Grimm's "een kop koffie drinken. Daarbij krijgen we 2 kleine tosti's en een bakje chips. Bij het afrekenen is John zo verrast dat dit maar 2 euro kost dat hij vergeet een fooi te geven.


We gaan nog even op het strand om de hoek van de haven zitten genieten.
Als we terug komen op de steiger ligt er een boot met een hollandse vlag. ( af en toe blijken het dan  geen Hollanders maar spanjaarden, italianen of fransen die een nederlandse boot hebben gekocht en deze onder nederlandse vlag blijven varen. ) Nu zijn het wel Hollanders, Wilma en Sander, die ons vriendelijk begroeten op de steiger. Zij zijn met hun zeilboot Nimrod al een aantal jaar in het zuiden en vieren nu vakantie. S'-avonds krijgen we van hen een heleboel tips waar naar toe naar het zuiden onder het genot van een kopje koffie ( John had zich zelf daar een beetje uitgenodigd, :) )
We hebben samen een hele gezellige avond gehad en hopen elkaar nog een aantal keren tegen te komen.

Van hun krijgen we ook de tip dat je vanuit VilaGarcia makkelijk met de trein naar Santiago de Compostela kan.


We zeilen met heel weinig wind de wel 8 mijl kruisend in ruim 2,5 uur. Soms wel wind, soms geen wind dan weer wind noord dan weer oost. Ach we hebben geen haast.
VilaGarcia de Aurosa is een flinke stad met ook nog een oud gedeelte. Als we wat hebben rondgekeken gaan we op zoek naar het station en kijken hoe laat de trein gaat. 9:20 uur is de meest logische dus de wekker wordt s'avonds gezet.

Helaas is het hier ook goed spaans feest in de disco dus als de wekker afloopt zijn we nog niet echt uitgeslapen. Het kaartje kost 4 euro pp. dat is niet duur en dan gaan we ook nog met de sneltrein( MD).

Door tunnels en langs het mooie spaanse landschap zijn we in 20 minuten in Santiago de Compostela.
We hadden in VilaGarcia al een kaartje bij de toeristeninfo vlak bij de haven mee gekregen dus we lopen zo het centrum in met de renaissance gebouwen. Vanmorgen heeft het blijkbaar geregend want het is niet heel warm en de straten zijn nog nat. Best frisjes. We lopen een beetje de route van het kaartje en komen langs diverse universiteitsgebouwen, Markthal met vis, vlees en groente en gaan een kerk binnen waar net een dienst aan de gang is. Stilletjes gaan we zitten en bekijken de glas in lood ramen en de diverse beelden.









We gaan eerst maar een kop warme koffie drinken. Ook hier weer met een zoete croissant zijn we 4 euro kwijt. We zijn echt verbaasd over de lage prijzen. We slenteren nog wat door de diverse straatjes en warmen ons af en toe even in het schaarse zonnetje op. Bij de Cathedraal gaan we in de rij om naar binnen te mogen. De dienst is al even aan de gang en na ongeveer een half uur mogen wij naar binnen.

Bron Wikipedia:
De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (ook wel Sint Jacobsroute of Jacobsweg genoemd) (Spaans: Camino de Santiago; Galicisch: Camiño de Santiago) is de pelgrimsroute naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostella in Spanje. De belangrijkste route (hoofdroute) door Spanje was de Camino Francés, die de voortzetting was van meerdere trajecten komend uit Frankrijk. De Camino Francés was de middeleeuwse verkeersas die in Noord-Spanje loopt van de Pyreneeën naar het graf van Jakobus. Deze route loopt langs de steden Pamplona, Estella, Logroño, Burgos, León, Astorga en Ponferrada. Er zijn ook enige andere secundaire routes van de Pyreneeën naar Santiago. Vanaf alle andere Europese landen lopen eveneens Jacobswegen naar Frankrijk en Spanje (met uitzondering van de Portugese route die uiteraard Frankrijk niet aandoet). De Jacobswegen vormen dus een netwerk van wandelroutes, met Santiago de Compostella als excentrische spin.

Wij gaan ook door de gangen van de tombe van Jakobus. Het is allemaal rijk versierd met goud en veel glimmers.



















We bekijken nog een paar gebouwen en gaan weer terug met de trein naar de boot. In VilaGarcia is het een stuk warmer wel waait het flink. We besluiten te blijven liggen. Door de bemanning van De Liefde worden we bij de Win2Win uitgenodigd voor een steigerborrel. Ook de bemanning van de Elisabeth ligt nog hier en ook de Thalassa ligt in deze haven. De kuip is flink gevuld, hoe meer zielen ( toepasselijk) hoe meer vreugd.

woensdag 2 augustus 2017

Naar de Spaanse Ria's

Het weer blijft ons qua wind een beetje tegenzitten. We zijn dan ook nog wat langer in de baai van Caruna gebleven. We hebben het Aquarium Finisterre bezocht in Coruna, ongeveer 20 minuutjes fietsen. Heen flink klimmen maar terug heerlijk bult af, via het fietspad dat langs de baai loopt.
We hebben geankerd in de baai bij Coruna, voor het strand. Hier lagen we wat onrustig doordat de wind vanaf de weg stond en ook de vissers kwamen hier in grote getalen de vissershaven binnen.

We hebben gezeild naar de “Ria Ares” waar we ivm de deining in de marina zijn gaan liggen. We dachten een heerlijk rustig dorpje. Hier was er echter een surf festijn met een kermis op de kade die tot diep in de nacht flink muziek bleef maken. Het dorpje zelf was echt een klein dorpje. Prachtig uitzicht vanaf de kade over de Ria.

De volgende dag op weg naar Laxe ging de wind en golven ons wederom tegenstaan en zijn we na 2 uur omgedraaid om nog een nachtje in de marina Coruna door te brengen. Hier lig je een heel stuk rustiger dan de haven in de stad. De loopafstand naar de stad valt ook reuze mee.

We besluiten om direct naar Ria de Camarina’s te varen. Er staan nog wel golven maar de wind is nu Noord dus halve wind en ook nog minder hard. We gaan motor zeilend met voldoende voortgang. Af en toe proberen we of er voldoende wind staat om te zeilen maar de golven werken dit tegen. De diesel moet er dus maar aan geloven. We zijn met een hele groep uit Coruna vertrokken en bijna allen zien we terug in de haven of voor Anker. Omdat het al best laat op de dag is gaan we voor anker in de baai. Met de rubberboot naar de kant om bij de supermarkt vlees te halen voor de barbeque. Het is vandaag prachtig weer.
SY de Liefde ligt ook in de baai en vraagt of we mosselen lusten. Zij hebben een flinke emmer vers geoogst. De volgende ochtend haal ik die roeiend met de rubberboot bij ze op. Lekker voor vanavond. John krijgt dan de kip die nog over is van gisteravond.
 

Van Camarina’s naar Ria de Muro is het een kleine 40 mijl varen. Omdat de golven zich vandaag ook gedeisd zouden houden gaan we gelijk door. We kunnen vandaag de Genaker zetten. Tot aan Kaap Finisterre kunnen we heerlijk zeilen. De baai over moet de motor er weer even bij om voortgang te hebben. Bij de kaap om de Ria Muro in te zeilen komt de wind er weer goed bij en gaan we vlinderend de Ria onder zeil in. We Scheuren naar de ankerbaai bij Muro. In de Marina is geen plek meer dit wordt ons resoluut door de havenjongen op de kant mee gedeeld. We gooien het anker uit in de baai.
Ik maak de mosselen schoon en kook ze met wat groente, knoflook en ui gaar. Samen met wat sla en gebakken piepertjes ( we blijven hollanders) heerlijk eten.
 

John proeft wel 1 mossel maar vindt het niet echt lekker. Hij houdt het bij zijn gebakken kip.