zondag 31 december 2017

Zo 31/12 UTC 1200 dag 14 oudjaarsdag

Goedemorgen deze laatste dag van het jaar. Wij hebben de muziek goed hard aan in de kuip. Dat hoort een beetje bij oudjaar. Het jaar uitluiden met goede muziek., voordeel is dat je de spullen in de kasten minder hoort rammelen door de golven. Zoals gezegd geen oliebollen dit jaar maar wel 3 in de pan. Dit zijn een soort pannenkoekjes met krenten rozijnen en appel, kaneel en suiker. Ook lekker. Monique gaat ze zo bakken en dan met de overgebleven pompoensoep van gisteren een heerlijk oudejaars maaltje.

Omdat het weer ons wat tegenvalt en de wind en stroming ons richting Barbados zet, dit een dag korter bij is. Gaan we waarschijnlijk daar naar uitwijken. We gaan nog even de pilots er over raadplegen. Houden jullie op de hoogte wat we gaan doen.

Voor jullie een hele goede jaarwisseling en alvast een gezond en ondernemend 2018 gewenst.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 13 24N 54 54W.
Koers 298
Wind ESE 22 knopen.
Afgelegd 1718 mijl

Sent from Iridium Mail & Web

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

zaterdag 30 december 2017

Za 30/12 UTC 1500 dag 13

Vr 29/12 UTC 1200 dag 12

Goede middag allemaal. Een onrustige zee vannacht en vanmorgen brachten regenbuien ons dagritme in de war.
We hadden onze koers via een gijp naar hetbzuiden verlegd om niet meer slingerend voor de wind te hoeven varen. Zijn nu weer naar het noordwesten aan het varen. Ruime wind vaart op de golven wat relaxter want de zee bllijft wat onrustig . Toch maar brood gebakken want dat was inmiddels weer op en nog geen bakker in de buurt.
Het traint je beenspieren wel enorm. Gratis fitness.
Morgen oudjaarsdag alweer. We missen wel de top 2000. Uiteraard een vorige versie op een stikkie mee maar dat is toch anders. Oliebollen bakken we ook maar niet op zee.

We hopen op een wat rustigere zee voor de nacht.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 13.26 N 52. 58 W
Koers 309
Wind E 23 tot 26 knopen.
Afgelegd 1603 mijl

Sent from Iridium Mail & Web

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

vrijdag 29 december 2017

Dag 12

Vr 29/12 UTC 1200 dag 12

Goede morgen allemaal. Rustige nacht gehad. Wel redelijk wind, kracht 5 tot 6, maar alles went blijkbaar...
In de ochtend wat buien waar meer en vlagerige wind uit kwam. Die hebben we zo goed mogelijk ontweken. Het voordeel op zee is dat je ze ziet aankomen. Ook is de richting goed voorspelbaar. Degene waar je last van zult hebben komen van achter (als je een ruimwindse of voor de wind zeilt). Het houdt ons goed bezig...
Op dit moment hebben weer volop zon.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 14 12 N 50 33 W.
Koers 272
Wind ENE 22 knopen.
Afgelegd 1454 mijl

Sent from Iridium Mail & Web

Sent from Iridium Mail & Web.

donderdag 28 december 2017

Dag 11 Donderdag 28/12 utc 14:30

Goede middag allemaal.

Dagen vliegen voorbij. Omdat we steeds westelijker komen wordt het smorgens later licht, of eigenlijk moet ik zeggen dat het hier steeds vroeger in tijd wordt tov UTC tijd. Afgelopen nacht weer een heldere nacht met prachtige sterrenhemel. we hadden popcorn gebakken, lekker voor tijdens je wacht met een kop thee. De zon schijnt vandaag weer volop afgewisseld met stapelwolken. Temperatuur loopt lekker op daardoor. Snachts kan ook de kortebroek aan blijven.wel met een truitje voor de wind.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 14. 46 N en 48 48 W.
Koers 268
Wind E 23 knopen.
Afgelegd 1343 mijl


Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

woensdag 27 december 2017

Dag 9 en 10

Zondag 27/12 UTC 1130 dag 9 en 10

Goede morgen allemaal. Gisteren 2e Kerstdag is het niet gelukt om een bericht te versturen. Te druk op de sateliet? Daarom deze update voor 2 dagen.

1e Kerstdag s avonds gesmuld van custardpudding met krenten en rozijnen.
Helaas in de nacht meer bewolking, daardoor geen licht en geen ster te zien.
Afgelopen nacht was weer helderder. De maan was inmiddels ook weer groter en dat geeft veel licht.
2e Kerstdag zijn we verwend met een dolfijnenshow. Het dolfinarium was er niets bij!
We zijn inmiddels oevr de helft van onze deze trip, dus vanaf nu aftellen.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 14 50 N 46 45 W.
Koers 284
Wind ENE 20 knopen.
Afgelegd 1196 mijl

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

maandag 25 december 2017

Dag 8

Zondag 25/12 UTC 1200 dag 8

Goede morgen allemaal. Korte update op deze eerste Kerstdag 2017.
Gisteravond een squal over ons heen gehad. Dit is een korte hevige bui met aardig wat wind. Nu weten we ook wat dat is.
Vanmorgen van ons kerstontbijt genoten in de zon. Krentenbrood, gekookt eitje en een kop koffie. We doen het nog wel een keer dunnetjes over!
We hebben nu ongeveer 950 mijl afgelegd, dus bijna op de helft.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 15 27 N 41 36 W.
Koers 268
Wind ENE 18 knopen.
Afgelegd 950 mijl

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

zondag 24 december 2017

Dag 7

Zondag 24/12 UTC 1200 dag 7

Goede morgen allemaal.
Afgelopen dag en nacht meer van hetzelfde. Het begint routine te worden.
Vandaag gaat Monique de voorbereidingen voor de Kerst treffen. Boot is al versierd met de attributen die we van onze zeilvrienden hebben gekregen op de Canaries. Monique gaat ook nog een brood en cake bakken. En daar bovenop ook nog een custardpudding!
Vanavond gaan we proberen met de satteliettelefoon via sms kerstgroeten te verzenden. Voor iedereen die we niet bereiken via deze weg alsvast fijne Kerstdagen gewenst!

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 15 16 N 39 37 W.
Koers 275
Wind E 24 knopen.
Afgelegd 830 mijl

Sent from Iridium Mail & Web.

Sent from Iridium Mail & Web.

zaterdag 23 december 2017

Dag 6

Zaterdag Dag 6 UTC 1100

Rustige nacht gehad, beide goed geslapen.
Weer een aantal vliegende vissen aan dek. Ze kunnen wel vliegen, maar weer opstijgen is blijkbaar een probleem.
We genieten tijdens onze wacht van de mooie sterrenhemel. Met de sterrenkaart van blad zeilen erbij leren we zo ook nog een beetje astronavigatie. Mooi om zo de hele hemel van oost naar west voorbij te zien gaan.
We hebben er nu bijna 700 mijl op zitten. Nog maar 1300 te gaan😁
Gisteren het eerste brood gebakken op de oceaan. Moet nog een beetje geoptimaliseerd worden. Maar tijd genoeg om daarmee te experimenteren.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 15 05 N 37 01 W.
Koers 275
Wind E 22 knopen.
Afgelegd 700 mijl

Sent from Iridium Mail & Web.

vrijdag 22 december 2017

Dag 5

Dag 5 UTC 1200

Afgelopen nacht tussen de buien gezeild met de bijbehorende wind en regen. Onrustige nacht dus. We hebben beide toch best goed geslapen. Blijkbaar zijn we nu goed ingeslingerd.
Monique is al twee keer door een vliegende vis geraakt. Blijkbaar trekt ze het aan. Ook vinden we ze steeds opgedroogd aan dek. Rare beesten.

Weer goede voortgang gemaakt.

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 14 58 N 34 12 W.
Koers 270
Wind E 22 knopen.
Afgelegd 540

donderdag 21 december 2017

Dag 4

Dag 4 UTC 10:30

Alles goed aan boord. Afgelopen nacht wel een knobbelige zee. De Fastus is dan af en toe net een kermisattractie. Krijg je er gratis bij😁

Voortgang is goed. We leggen per dag gemiddeld 130 mijl af. Zou sneller kunnen, maar we proberen zo comfortabel als mogelijk te varen. Dus gereefd, zodat de zeilen niet continue klapperen.

Koken gaat Monique goed af. En we hebben nog geruime tijd vers aan boord. Gisteren zoete aardappels met curry. De bananen zijn nu wel ineens rijp, dus ik moet op bananenrantsoen. Monique lust geen bananen.

Mijn visactiviteiten zijn tot nog toe zonder resultaat. Voor mij niet erg, ik lust toch geen vis😂

Gr. vanaf de FastUs.

Positie 15 56.5 N 31 46.5 W.
Koers 270
Wind ENO 20 knopen.
Afgelegd 383 mijl.

Sent from Iridium Mail & Web.

woensdag 20 december 2017

Dag 3

Dag 3 UTC 10:00

Allemaal de groeten vanaf de FastUs. Alles goed aan boord. Mooi dat ik dit kan bloggen vanaf de oceaan en jullie een beetje op de hoogte kan houden...

Afgelopen nacht beide goed kunnen slapen. Wachtschema 3 uur op 3 uur af bevalt goed.
Rustige zee. Mooie heldere sterrenhemel.
Vanochtend een walvis gespot. Die stak 20 m naast de boot zijn kop uit het water. Wilde even zien wat voor rare walvis wij waren?

Positie 16 10 N 29 17 W.
Koers 280.
Wind NO 20 knopen.
Afgelegd 240 mijl.

Sent from Iridium Mail & Web.

dinsdag 19 december 2017

Update dag 1 en 2

Oversteek dag 1 & 2.

We zijn op ma 18e om 1400 lokale tijd vertrokken uit Mindelo. We willen voor het donker de eilanden vrij gezeild hebben omdat die golven en wind beinvloeden. Dan de eerste nacht in. Altijd weer spannend. Monique maakt eerst nog macaroni voor de innerlijke mens...

S ochtends om 1000 is de eerste honderd mijl een feit. De kop is eraf. Alles wel aan boord.

Positie 16 35 N 27 05 W.

John&Monique

Sent from Iridium Mail & Web.

zondag 17 december 2017

Sprong naar het westen

Ja we gaan het toch echt doen. Dieseltank is gevuld; Verstaging gecontroleerd, Olie gepijld; Bijna alle boodschappen zijn gehaald. Morgen nog uitchecken en de laatste verse spullen op de plaatselijke markt van Mindelo kopen. Dan kiezen we met het juiste tij mee het ruime sop naar het westen.

We hadden het idee om de vele Nederlanders die ons afgelopen weken waren voorgegaan te volgen naar Suriname maar bij het nakijken in de pilots en op internet zien we dat we verplicht zijn tegen gele koorts ingeent te zijn. Dat zijn we niet.  Waren ook oorspronkelijk niet van plan via Suriname te gaan. We richten onze koers nu op Grenada het zuidelijke eiland in de Carieb.

Onderweg proberen we onze positie via de sateliet telefoon op dit blog te plaatsen zodat degene die dat leuk vinden ons kunnen volgen. Let wel op!!!  dat als er we geen bericht plaatsen dit niet betekent dat er iets mis is alleen laat de techniek ons dan even in de steek. We zullen dan proberen om zsm alsnog een bericht te plaatsen.

Wij wensen iedereen alvast hele Fijne Feestdagen en een Gezond en ondernemend 2018





zaterdag 16 december 2017

Santo Antao met de Ferry

We hebben samen met Tom (van de Shalom) en zijn vader afgesproken om met de Ferry naar het eiland aan de overzijde te gaan. Helaas is Heidi ziek en gaat daarom niet mee. Met z'n vieren staan we om 6:30 uur bij het loket van de Ferry om een kaartje te kopen. Om 7:00 uur vaart hij uit om om 8:00 uur af te meren aan de kade in Porto Novo op het eiland Santo Antao.  Als we de aankomsthal uitkomen zien we de trap vol staan met chauffeurs die je graag het eiland willen laten zien. Onze bezorgtheid over of we wel een geschikte taxi hiervoor zullen gaan vinden is dus volledig ongegrond. De politie houdt de mannen op gepast afstand zodat je toch nog enigzins kan bekijken wat je wilt gaan doen en wie je dit gunt. Wel even afdingen want ze vragen natuurlijk uit eenlopende bedragen.
John spreekt met Nelson die een mooie rode pick-up heeft met zowel mogelijkheid om binnen en buiten te zitten.

Hij lijkt wel wat engels te kunnen en ziet er relaxed uit. We dingen af naar 7000 escudo's dat is ongeveer 65 euro voor ons vieren. De route die we gaan rijden is het eiland recht oversteken naar het westen langs de vulkaankrater dan via de Kustroute terug naar de Ferry om 15:00 uur. Bijna dagvullend dus.
Bij de supermarkt kopen we nog wat drinken en wat koekjes voor onderweg. We starten heel stoer met zijn allen buiten in de achterbak op de bankjes maar als we berg op rijden komen we toch wel in wat koudere lucht terecht met flink wat bewolking. Nelson stopt af en toe voor wat mooie foto momentjes.


 Prachtige uitzichten over de ruwe rotsen en uitzicht over zee. De hoogste berg is zo'n 1500 meter.

We gaan via Ribeira Grande ( wat toch niet zo groot is) naar Ponta del Sol. Volgens de Pilot wordt hier sinds 1999 een stijgende water temperatuur gemeten en is men bedacht op een vulkaan uitbarsting in de toekomst.

Vissers staan hier grootse verhalen op de kade te houden. Er is een kleine haven waar zij aanmeren waar behoorlijke swell in staat.
We volgen de kustweg noordwaarts waar we aankomen in Paul. We kunnen hier onze lunch nuttigen. We kiezen voor de kip, best een beetje tricky, in ons achterhoofd nog Marokko, maar de kip is goed doorbakken en smaakt heerlijk. We zullen nu wel genoeg  anti stoffen hebben hopen we. We bezoeken de Paul vallei die er uit ziet als een ware oase tussen de ruwe rotspartijen.


Bomen met Bananen, Papaya, suikerriet, kokosnoten groeien hier vollop. De kustweg gaat door 2 tunnels langs punto Janela en dan weer naar het zuiden naar porto Novo waar we om 16:00 uur met de Ferry terug naar Mindelo gaan.
Als we zitten te wachten begint het flink door te regenen. Bij aankomst in Mindelo regent het flink en staan de wegen blank, taxi's zijn allen bezet. We wachten de bui even af en lopen dan terug naar de haven.
Het was een bijzonder bezoek aan een bijzonder eiland met vriendelijke mensen en een zeer mooie natuur.

maandag 11 december 2017

Eerste dagen Mindelo (Porto Grande)

We zijn echt weer in een andere wereld beland. Een beetje tegenstrijdig gevoel weer. Aan de ene kant wordt er luxe opgetuigd voor de toeristen zoals een waterfront en andere kant zijn er bedelaars die proberen geld te verdienen door bijvoorbeeld je vuilniszak in de container te gooien waar ze dan wat geld voor willen. Het is een oude portugese kolonie wat je aan sommige gebouwen afziet. Het is voor een deel wel in verval geraakt. Dat geeft een beetje treurige aanblik van de plaats.
Zaterdag en zondag is het redelijk stil op straat en de meeste winkels zitten dicht. Er zijn een paar vers markten en kleine supermarkten waar wel westerse prijzen worden gehanteerd.




Aan de steiger waar we liggen ontmoeten we nog een aantal Nederlanders op de:  Dingo, Amante, Rebel, Seahawk en de Kaya. De Summerwind en de Shalom zijn afgelopen vrijdag ook veilig aangekomen.
De marina is behoorlijk duur en echt comfortabel lig je niet aan de steiger. Je ligt met lijnen aan een mooring maar de steigers zelf bewegen behoorlijk heen en weer zodat als je er overheen loopt denkt dat je al flink wat borrels op hebt in de Floating Bar bij de ingang van de haven. Van en aan boord komen is ook elke keer weer een flinke worsteling zeker ook omdat we ivm de windvaan achterop met de punt naar voren liggen.
We besluiten toch hier nog wat nachten te verblijven voor we voor anker gaan omdat we wel wat willen gaan bezoeken op het eiland en dan ligt de boot net ff iets veiliger als je niet aan boord bent. Plus er staat de komende dagen best wel wat wind dus dan is het ook altijd de vraag of het anker voldoende houdt als je afwezig bent.

We bezoeken het strand iets naar het noorden, zo'n 15 minuten lopen. Dit wordt het Copa Cobana van Mindelo genoemd. Als we na wat industrie daar aankomen zien we wat hiermee bedoeld wordt. Er zijn ook een paar tentjes waar je wat kan drinken.


Het blijft nog steeds wat haze, zoals men dat noemt. Een beetje damping met hier dan ook nog zand in de lucht.Het maakt de omgeving wat mysterieus.
Aan de overzijde schijnt een supermooi groen eiland te liggen, echter hebben wij het nog niet gezien. De punt die je op de foto ziet is Ilheu dos Passaros tussen Sao Vincente en Santa Antao in. Tussen deze rots en het eiland zijn we binnen komen varen afgelopen vrijdag.

Vanuit Nederland krijgen we foto's met flink wat sneeuw toegestuurd.  Het ziet er super gezellig uit, maar we missen de overlast ervan zeker niet. Het kerstgevoel zit er bij ons in onze korte broek en t-shirt nog niet echt in. In de straten van Mindelo brandt s-avonds de kerstverlichting volop. Dus dat het bijna kerst is daar kunnen we niet omheen.
Gisteren heb ik dan ook de meegebrachte feestverlichting opgehangen, dit is s- avonds super gezellig als het  donker wordt  en geeft het aan boord een extra gezellige sfeer. Het is op de Kaap Verden 2 uur vroeger dan in Nederland en om ongeveer 19:00 uur donker. De kerstversiering gekregen uit Nederland is ook opgehangen en neergezet.






zondag 10 december 2017

Las Palmas naar Mindelo, Kaap Verden

We hebben na veel afwegingen besloten om de Canarische eilanden te verlaten en naar de Kaap Verden te zeilen. Dit is een zeiltocht van ongeveer 8 dagen en ruim 800 mijl. In Las Palmas doen we boodschappen voor de oversteek. Voldoende blikken groente maar vooral drinkwater slaan we flink in.


De temperatuur is namelijk overdag tussen de 25 en 30 graden dus is het belangrijk voldoende vocht tot je te nemen.  Ook de watersportwinkel wordt een aantal malen bezocht voor kaarten, net voor het fruit, gastenvlaggetje voor de kaapverden etc.
We vinden het wel spannend om nu nog iets langer op zee te gaan zijn. Van Marokko naar Lanzerote hebben we 5 dagen gezeild.
In Las Palmas liggen ook de Summerwind en de Shalom die ook naar Mindelo willen gaan zeilen. We spreken elkaar een aantal keer over de dag waarop het vertrek zal gaan plaatsvinden en wat de weersvoorspellingen aangeven. Uiteindelijk valt de dag van vertrek op 1 december. Overdag drinken we nog wat met Floor en Casper en tasten af of we ons voldoende hebben voorbereid. We willen rond 3 uur vertrekken zodat we met licht het grootste gedeelte langs Cran Canaria kunnen afleggen.


We vertrekken met weinig wind de motor blijft aan tot het donker wordt. Dan gaan we zeilen omdat we toch wat vistonnetjes hebben gezien en geen zin hebben dit in de schroef te krijgen. We houden de zeilen net vol en tja we moeten nog een stukje dus een rustige start van de tocht is prima.

Zaterdag 2 december
De nacht is heel rustig verlopen. Om beurten houden we wacht in de kuip en slapen we een paar uur. Er is nog steeds weinig wind. De dolfijnen komen ons bij het ochtendgloren begroeten en spelen rond de boot. We zetten de genaker om wat meer voortgang te hebben. We spotten een paar zeeschildpadden. Als de wind helemaal inzakt starten we toch maar de motor. Zo gaan we de nacht in. we hebben wel het grootzeil bij staan maar de motor doet het meeste werk. Als rond 3 uur snachts de wind er weer bij komt kan de motor uit.

Zondag 3 december
Er is wat meer wind maar ook wat meer golven. Best even wennen na 1,5 dag met zeer weinig wind en een zee die meer aanvoelt als de randmeren dan een oceaan. Tevens is het bewolkt en valt er af en toe een spat regen. Uiteindelijk krijgen we ook nog een echte bui regen over ons heen. We verleggen de koers richting lichtere lucht en hopenlijk ook minder regen. Via de Marifoon hebben we contact met de summerwind en de Shalom. Als we koers verleggen richting de summerwind roepen we ze op of ze nog gevuld speculaas over hebben wat ze gisteren gebakken hebben. Helaas het was zo goed gelukt en zo smakelijk dat alles opgegaan.

Maandag 4 december
De afgelopen nacht zijn er wat meer golven en wind gekomen. We maken flink voortgang. De zon is er weer bij daar zijn we blij om. We beginnen een vast dagritme te krijgen. Als het licht is een ontbijt met daarna kopje koffie. Hengel uit om te kijken of we een vis kunnen vangen. Tussen de middag lunch daarna een fruit momentje, avond eten maken en dan de afwas, koffie en dan gaan de wachten in. Het is licht van ongeveer 7 uur s-morgens tot 7 uur s-avonds. De nachten gaan ook snel. We hebben om beurten wacht van 3,3,2,2 vanaf ongeveer half 9 tot smorgens een uur of 8 a 9.

Dinsdag 5 december
Afgelopen nacht zijn we verder van de Summerwind en de Shalom gezeild. We hebben via de marifoon contact met de summerwind. We delen onze coordinaten en zien dat we nog op de zelfde koers varen alleen zij zitten 20 mijl achter ons en de Shalom daar weer een mijl of 20 achter. We raken dus het contact langzaam aan kwijt.
Bij de koffie genieten we van de pepernoten die we uit nederland hebben gekregen. Het is per slot van rekening Sinterklaas vandaag. De maan schijnt snachts ook volop, volle maan. Dit geeft de nacht wat licht en is er toch wat meer zicht. We hebben nu zo'n 400 mijl gevaren.


Woensdag 6 december
De stuurautomaat heeft flink moeten werken tot nu toe. Overdag is het wat bewolkt waardoor de accu's niet helemaal worden bijgeladen door de zonnepanelen. Als de zon echt begint te zakken draaien we een uur stroom met de motor om de nacht weer door te komen.
De zee is af en toe wat ruw en is het koken, afwassen koffiezetten een soort fitness. Aan beweging tijdens de tocht dus geen gebrek.

Donderdag 7 december
De mijlen vliegen snel voorbij en Mindelo komt steeds dichterbij. In de lucht zit heel veel zand dat vanuit de Sahara door de oosterlijke wind wordt aangevoerd. Alles aan boord ziet inmiddels redelijk geel. Ook mijn haar voelt super stug aan hierdoor. We zien al een paar dagen vliegende vissen echt vliegen. Een is er aan boord terecht gekomen en heeft het helaas niet overleefd. John vindt hem als hij de boom in het voorzeil heeft gezet.

Het is een bijzonder gezicht, en we zijn verbaasd dat ze een soort van fladderen van de ene golf naar de andere. Als John een Tonijn achter deze vissen aan ziet jagen gooit hij snel de hengel uit. Eerst is hij het aas kwijt aan de lijn, daarna is de hele lijn gewoon weg. Geen vis helaas. Een andere lijn op de vismolen en nog eens proberen. Wel weer een keer beet maar helaas bij het binnenhalen is de vis toch weer weg. Vanavond gewoon weer vlees ipv vis. We hebben nog 1 nacht te zeilen voor we in Mindelo zijn. We moeten daar rekening houden met de stroming. We kunnen of smorgens voor 9 uur binnenlopen of smiddags na 2 uur. Als we berekenen hoeveel mijl we nog moeten gaan we kijken of we smorgens er kunnen zijn.  Als we s-avonds aan ons kopje koffie zitten worden de golven ineens uitgezet. De zee is weer smooth zoals dat heet in de berichten en we hebben en mooie rustige nacht.

Vrijdag 8 december
We dreigen iets te vroeg aan te komen, We willen namelijk niet in het donker een onbekende haven aanlopen. Het laatste stuk gaan we niet slapen maar zijn samen in de kuip tot het licht wordt waarna we de haven gaan aanlopen.  Er wordt in de pilot gewaarschuwd voor een aantrekkende wind tussen de eilanden dus zetten we nog even een rif in het zeil.
De wind blijft rustig en ook de golven blijven kalm als we naar ondieper water gaan. Pas vlak bij het eiland zien we ook daadwerkelijk land want het is vandaag ook nog steeds wat heiig.
We gaan eerst voor anker op de ankerplek voor de marina om een beetje bij te komen van de tocht. Het anker hebben we laten zakken naast de Vagebond die we ook in Spanje en Portugal meerdere malen hebben ontmoet. Zij vertrekken vandaag naar Suriname. John blaast de rubberboot op na ontbijt en koffie en gaat eens in de marina kijken. Als hij terug komt geeft hij aan dat er voldoende plek is en we besluiten om te verkassen naar de Marina.
Het aanleggen is een beetje tricky ook omdat de jongen die ons helpt bij het vastleggen aan de mooring niet snel genoeg is waardoor we bijna tegen een andere boot op worden gezet door de wind. uiteindelijk liggen we goed vast met wat hulp op de steiger van andere zeilers.
We gaan inchecken bij de havenpolitie en de immigratiedienst. Krijgen weer stempels in onze paspoorten. We lopen nog een stukje door het plaatsje en dan nog melden bij het havenkantoor. Zo voor vandaag hebben we wel even genoeg gedaan. We gaan verder relaxen in de kuip met een drankje.


We hebben 6 dagen en 7 nachten gezeild, 881 mijl in 161 uur. Gemiddeld hebben we 5,5 knoop gevaren waarvan 17 uur op de motor.








woensdag 29 november 2017

Las Palmas op Cran Canaria

We krijgen bezoek vanuit Nederland. Onze zeilvrienden uit Harderwijk en Lunteren zijn een weekje op Cran Canaria. Ze nemen allerlei lekkers mee zoals drop, pepernoten en chocoladeletters. Sinterklaas is gearriveerd in Holland. Van de vrienden van de Aquavite, die niet mee zijn,  krijgen we een heus sinterklaas gedicht erbij en ook nog kerstwensen en versiering. Wat een super leuke verrassing.
Hier gaan we zeker van genieten komende weken. S- ávonds met z’n achten uit eten. Dit voelt goed en is ouderwets gezellig en vertrouwd.


We bezoeken de stad Las Palmas met de fiets. Er ligt een goed fietspad langs de kust en de oude stad is zeker de moeite waard. Daarnaast zijn er diverse moderne winkelcentra die ons minder aanspreken.




 

We maken een fietstocht naar de andere zijde naar “playa de las Canteras”. Dit strand ligt ook net onder La Isleta maar dan aan de west zijde. Het zand is hier zwart en als wij er zijn staan er flinke golven waar surfers zich uitleven.
Verder is Las Palmas een grote stad waar het heel erg druk is.

We doen wat klusjes aan de boot en John kruipt achter de naaimachine van Floor die we mogen lenen om ons zonnedoek te repareren. Bij de zeilmaker laten we er extra ogen inslaan zodat we wat extra schaduw hebben in de kuip.

De temperatuur is hier heerlijk zo rond de 25 graden met af en toe wat bewolking. De eerste week flink wat wind vanuit het zuidoosten en westen. Er staat dan ook af en toe behoorlijk wat deining in de haven. De boten op de ankerplek liggen helemaal te schudden. We wachten goede wind af om andere plekken te bezoeken.




maandag 20 november 2017

Zeilen rond De Canarische Eilanden

Lanzarote
Na een weekje Arrecife op Lanzarote waar er veel wind stond en de golven af en toe flink in de haven stonden gaan we weer eens verderop.
We kiezen ervoor om naar Papagayo point te zeilen en daar bij het strand voor anker te gaan. De pilot geeft aan dat dit een mooie ankerplek is en vanuit meerder blogs van andere zeilers vernemen we dit ook.
We zijn benieuwd of de plek beschut genoeg is omdat er nog wel wat swell staat.
Rond de punt is het water wat rommelig maar bij het strand liggen we toch wel beschut. S’avonds steekt de wind op, weer even wennen achter het anker na een maandje in de havens gelegen te hebben.
We besluiten nog een dagje te blijven liggen om te zwemmen en John wil nog wat snorkelen bij de stenen die onder water liggen. De temperatuur van het water is goed te doen. John ziet bij het snorkelen diverse vissen in diverse kleuren. Met de rubberboot gaan we naar het strand om ook vandaar te zwemmen.



Fuerteventura
We gaan verder naar Fuerteventura, de haven Gran Tarajal aan de oostzijde van het eiland. Er worden diverse weerberichten gegeven. De Navtex heeft het over 5 tot 6 Bft en de gribfiles geven 4 bft aan. We beginnen daarom met een rif in het zeil maar die kan er al snel uit. Het is een prachtig gezicht zo zeilend langs de kust van dit Vulkanische eiland. We genieten er flink van en kunnen nog niet goed bevatten dat we hier toch echt met onze eigen boot naar toe zijn gezeild.

Als we bij de punt komen waar wordt aangegeven dat er een aceleratische zone zit, ( dit is een gebied waar de wind flink kan aantrekken doordat deze de hoge bergen tegenkomt van het eiland) minderen we toch voor de zekerheid wat zeil.
De golven zijn ook af en toe redelijk dus dat maakt het iets comfortabeler. De wind trekt uiteindelijk wel iets aan maar niet extreem. We roepen de marina aan als we binnenvaren en worden door 2 vriendelijke mannen van de security opgevangen aan een vingersteiger. Ze helpen ons vastleggen en verzoeken ons over een 15 minuten met de bootpapieren en paspoorten te melden in de office. Als we wat zijn opgefrist en we naar het gebouw lopen zit alles op slot. Na een paar minuten komen de mannen er aan en blijken ze in een soort halletje kantoor te hebben waar ze onze gegevens vastleggen. Ze doen hun best om wat engels te spreken maar dat is voor de spanjaarden blijkbaar toch een erg moeilijke taal. Ze zijn in ieder geval erg vriendelijk. Van 6:30-14:00 uur heeft de havenpolitie in een iets grotere ruimte kantoor.

Er zijn overal muurschilderingen te bewonderen in het plaatsje




We vermaken ons prima hier en beklimmen ook nog een berg, John heeft een pad ontdekt aan de zeezijde en daar eerder mensen zien lopen. We gaan als ware berggeiten via een smalpaadje naar boven. Halverwege gaan we op een steen zitten en genieten van het uitzicht over land, zee en de haven.
We klauteren verder naar boven en besluiten dan om via het zandpad via de andere zijde terug te lopen. Dat gaat een stuk handiger en nu de zon weer flink zijn best doet ook een stuk minder warm.
Smiddags doen we boodschappen bij de SuperDino die ook hier tot op de steiger bezorgt dus weer flink wat water en ander drinken ingeslagen. Dat scheelt een hoop sjouw werk. Sanne en Rik van de Incentive liggen ook in de haven en komen bij ons smiddags een drankje doen in de kuip, erg gezellig.


We gaan weer een stukje verder en besluiten om naar Morro Jable te zeilen. Vandaag is er heel weinig wind maar tot de punt lukt het om wat voortgang te houden. Het laatste stuk op de motor. De ankerplek ziet er niet comfortabel uit. De boten die er liggen rollen flink op de Swell die er staat. We besluiten om de haven in te gaan.
Morro Jable is mn een resort met een haven die was bedoeld om er een moderne marina van te maken maar die plannen zijn bevroren. Erg veel plek is er dus niet.
Er is wel veel leven in de brouwerij want vanuit hier worden veel toeristische trips op land en op het water gestart op het schiereiland Jandia. Ook de vissers varen hier smorgens uit en komen met hun vangst in de middag weer terug om deze in de vishal te verkopen.

Cran Canaria
Na 2 dagen besluiten we om over te steken naar Las Palmas op Cran Canaria. Dit is de dag voor de uittocht van de ARC(Atlantic Race for Cruisers). We willen dat wel meemaken als er tegen de 300 boten vertrekken naar de overzijde, de Carieb. Het wordt helaas wel een motortocht met nog bij het eiland wat hobbelige golven. Als de zee dieper wordt gaat het wel wat beter en met het voorzeil erbij rollen we iets minder. Toch zijn we blij als de ankerplek inzicht komt. We gaan voor anker want de haven komen we vandaag nog niet in met alle boten die met de ARC meevaren. Als we voor anker liggen gaat John met de bijboot naar het havenkantoor om ons te melden met de bootpapieren en ons op de wachtlijst voor morgen te zetten om een ligplaats te krijgen.

Vertrek van de ARC op zondag 19 november, we gaan met rubberboot de haven in. John heeft de bemanning van de Mar-Jolie gesproken. Die hebben we ook bij Faro ontmoet. Hij heeft beloofd wat foto’s te maken van hun vertrek. Het is een flink feest in de haven met een drumband en muziek en iedereen die uitvaart wordt veel plezier gewenst en uitgezwaaid. Er staan ook vele toeschouwers op de kant. Het is een prachtig gezicht zoveel schepen bij elkaar.
We varen tot de buitenste pier met de rubberboot mee uit. Dan keren we om en zetten ook de Quiset nog even op de foto.



We keren terug naar onze eigen boot en wachten af tot we worden opgeroepen om de haven in te mogen. Net voor het donker kunnen we naar binnen en worden door een ploeg van de haven opgevangen bij het aanleggen. In deze haven moet je met de punt of de kont naar de steiger en dan de andere twee lijnen zitten aan een mooring onderwater vast. Omdat we de windvaan achterop hebben gaan wij met de punt naar de steiger.





vrijdag 3 november 2017

Oversteek van Rabat naar Lanzarote

Na 18 dagen Marokko besluiten we dat het tijd wordt om verder te gaan. We zien een mooi weerwindow om over te steken naar Lanzarote. Het is erg spannend maar we gaan ervoor. Na proviand en Diesel te hebben ingeslagen weer via de Douane voor uitklaring uit Marokko.
De Douane en Politie komt wederom aan boord voor inspectie en de vraag of je wapens en/ of een drone hebt. We hebben geen van beide. Er wordt ook gechecked of je bent wie je zegt wie je bent.
Formulieren moeten weer ingevuld worden en dan krijgen we fiat om Marokko te verlaten. Onder begeleiding van de pilots van de marina varen we de rivier af waar we vriendelijk worden uitgezwaaid door de vissers op de rivier.
We verlaten deze bijzondere wereld 







De overtocht gaat gepaard met  zeer weinig wind waarbij we na 28 uur motoren en nog maar een kwart tank diesel alleen maar op wind kunnen wachten. Er wordt zelfs een halve dag echt gedobberd. We worden daarbij wel door een groot aantal dolfijnen getrakteerd op een show met een hoop gespartel en flinke sprongen. We spotten tijdens onze tocht ook nog walvissen en een paar zeeschildpadden.
Op de 2e dag komt er een vogeltje aangevlogen die bij ons komt uitrusten.  Voor degene die de Volvo ocean race volgen hebben we zelfs een volvo ocean race momentje als de vogel het zo gezellig vind en op ons hoof d en schouders gaat zitten.




De 3e dag komt er wederom een vogel bij ons zitten in de kuip. Hij pikt wat vliegjes weg en kruimels. We geven hem wat water wat hij gretig opdrinkt.
We zoeken op wat voor soort het is. Het blijkt een “zwartkop” te zijn. S’nachts slaapt hij onder de buiskap gezeten op de lijnen om bij zonsopkomst nog even rond te hippen in de kuip en dan weer zijn weg al vliegend te vervolgen.


Als eindelijk de mijlen tot Arecife beginnen af te nemen en we Lanzarote zien liggen in het vroege ochtendgloren zijn we blij als we tegen het middag uur de haven binnen varen. Zeilen naar beneden halen en een plekje krijgen toegewezen aan de steiger.
Uiteindelijk doen we er 5dagen en 5 nachten over om in Arecife op Lanzerote aan te komen.
We gaan nu eerst maar eens bijkomen en ons realiseren dat we toch echt wel tot aan de Canarische eilanden zijn gezeild.




Een jaar of 8 geleden zijn we in Puerto del Carmen op Lanzarote geweest. Hebben toen al een en ander gezien van het eiland maar willen hier nog wel eens rondkijken. Misschien nog een dagje met een auto rondtoeren en uiteraard op het strand ergens gaan liggen.


dinsdag 24 oktober 2017

Rondrit Marokko (deel 2)

Deze week is echt heel indrukwekkend en eigenlijk wat we nu schrijven is maar een deel van de beleving die we mee maken in dit mooie land. We zijn aangekomen in een mooi stukje van het Atlasgebergte. Uiteraard zien we maar een heel klein stukje van dit grote stuk gebergte.

Het Atlas gebergte strekt zich uit van zuid naar oost Marokko om door te lopen in Algerije en Tunesie.
Het hoogste punt is de Toubkal(4165 m) in Marokko. Op de delen die boven de 4000 meter reiken ligt eeuwige sneeuw. (bron Wikipedia)

(We zijn gisteren op weg naar de Gorges du Dades door Ifrane gekomen waar een heuze skipiste is met een skilift.)

We gaan vandaag op pad met 2 neven die ons de “vingers van de apen”  bijzondere vormen in de bergen uitgesleten door het water, laten zien en we een berber gezin bezoeken die nog als nomaden leven. In een aantal grotten en onder overhangende stenen met hun beestenboel.





Sinds 2011 worden de berbers, Amazigh, ( vrije mensen) officieel in de grondwet van Marokko erkend. Echter willen een aantal als nomaden  blijven leven wordt ons verteld om echt vrij te kunnen zijn.

We zijn onder de indruk van de kloof en het nomade gezin dat op deze wijze leeft anno 2017. De wandeling gaat ook nog langs de oude Kasbahs van de man “Arbi” waar het dorp naar is vernoemd, Ait Arbi.
Alle gebouwen zijn van het rode steen opgebouwd waar de omgeving uit bestaat en afgesmeerd met een soort van Leem.
Het ziet er erg indrukwekkend uit, zeker ook als de middagzon begint te zakken en een soort feeriek geheel ervan maakt.

In het hotel eten we de diverse Marokaanse gerechten, Tajin van Kip en Rund, Soep en salade samen met Couscous. Er is ook aandacht voor een apart nagerecht.
De familie is super gastvrij en maakt er elke avond een feestje van met de jembee en zang.


We vervolgen onze weg richting Marakesch via prachtige natuur om eerst een overnachting in Ait ben Haddou te hebben met uitzicht op het Atlas gebergte.
De nachten zijn super stil af en toe hoor je in de verte een Ezel blaten of een haan kukelen. De temperatuur is in de bergen prima tussen de 20 en 25 graden overdag.




Onze rit naar het dal over de Atlas is wat minder mooi dan de wegen tot nu toe omdat ze hier volop aan het werk zijn. Dit gaat iets anders dan in Nederland. Gewoon rigoreus de bulldozer erdoor en je mag dan om de beurt langs de afbrokkelende wand rijden die ze ter plekke nog aan het loswrikken zijn. Dit geeft tijdens het wachten wel een bijzondere ervaring als je de rotsblokken boven je losgemaakt ziet worden. Ze denken hier anders over veiligheid dan bij ons.

De laatste overnachting doen we in de “Chill out Villa”, tussen het boerenland net onder Marakesch. Dit is een bijzondere villa met zwembad en een groen grasveld tussen het dorre landschap. We verbazen ons weer over de locatie en wat we aantreffen achter de muren als we door de poort zijn binnen gelaten.





Na een volle week komen we weer terug op de boot in de haven van Sale. We vonden het een bijzondere ervaring afgelopen week maar zijn toch ook weer blij op ons eigen "huisje" te kunnen stappen. We ruimen alles op, leveren de auto na ook boodschappen te hebben gehaald weer in en kijken terug op een week van veel indrukken.
We hebben 1900 kilometer gereden door vlak landschap en door berglandschap met soms flinke haarspeldbochten en stijgingen en dalingen. De wandelingen die we gemaakt hebben zijn gemiddeld zo’n 15 km geweest ( info Stijn) en het hoogste punt wat we hebben gereden was ongeveer 2000 meter boven zeespiegel.


We zullen nog even in Marokko verblijven en als de tijd rijp is weer de zeilen gaan hijssen.

zondag 22 oktober 2017

Rondtrip Marokko ( deel 1)

We hebben een auto gehuurd om Marokko verder te gaan verkennen. Als we dit met Yvet en Stijn van SY Amuse bespreken en hen voorstellen om dit met z'n vieren te gaan doen vinden zij dit eigenlijk wel een heel goed plan. We kijken of onze ideeen hetzelfde zijn en besluiten om de volgende ochtend samen onderweg te gaan. Dit betekent de boot een weekje in de haven achterlaten en weer even vaste grond onder de voeten voor een week.

We gaan eerst wat naar het noorden naar de blauwe stad Chefchouan. Dit plaatsje bestaat uit huisjes die dicht op elkaar gebouwd zijn en in een fel blauwe kleur zijn geschilderd. Deze blauwe kleur werkt tegen ongedierte vooral tegen muggen. Ook wordt gezegd dat deze kleur is geintroduceerd  door de joodse bevolking rond 1930 toen zij vluchten voor Hitler. (bron Wikipedia)

Het is een prachtig stadje met vele paadjes, trappetjes en doorgangetjes. En overal waar je kijkt is het blauw.




Er zijn vele winkeltjes gevestigd met kleden, sjaals, tassen en potten. Op het centrale plein waar de meeste weverijen achter zitten zijn diverse terrasjes. We bezoeken tevens het ethnografisch museum. Via Tripadviser proberen we een hotel of er nog plek is maar deze heeft nog maar 1 kamer. terug naar het plein zien we een Pension. We lopen naar binnen en vallen voor het tegelwerk en de  pitoreske inrichting.




Auto dichterbij geparkeerd ( met de daarbij behorende perikelen van zogenaamde behulpzame jongetjes) en bagage in de kamer geinstalleerd. We gaan op het plein onze eerste Tahjin proberen. John met kip/ lemon en ik met gehakt. Daarbij een heerlijk vers gemaakte Lemon Juice. Op het dak van het pension met uitzicht over de stad drinken we nog een gekocht drankje.

De volgende ochtend gaan we op het terras een Marokaans ontbijt nuttigen. Met crepe, brood, juice, thee of koffie, verse kaas, jam en honing. We halen de tassen en gaan weer met de auto naar onze volgende bestemming Fes of Fez ( beide schrijfwijze worden gehanteerd)

Het landschap is zeer divers, dan weer volledig groen en dan weer gort droog. De heuvels en bergen verkleuren van geel tot rood tot wit en weer groen. We passeren een stuwmeer. Als het lunchtijd is stoppen we langs de weg bij een station. Hier is een tankstation, supermarktje, toiletten en een soort van cafetaria gevestigd. We bestellen gegrild rundergehakt, Kefta. Het vlees wordt van het deel koe afgesneden wat aan de muur hangt en vers gemalen daarna op de grill doorgebakken, geserveerd met brood.  Even wennen zo maar het smaakt prima en tja verser lijkt het niet te worden.
In Fes parkeren we op de parkeerplaats bij de Medina. We zien daar  hotel Jardin Public. Ze hebben ook nog 2 kamers vrij. We gaan nog een stukje van Fes verkennen. We lopen een eind van de Medina af om naar de Kasbah te gaan. Via diverse straatjes komen we in de drukke souk uit en uiteindelijk in de voorheen vooral Joodse wijk. Als we wat aan het zoeken zijn is een man erg vriendelijk om ons de weg te wijzen en weet veel te vertellen over de oorspronkelijk joodse wijk. Het teken van de hand van Fatima en het hoefijzer. De synagoge en waar de Rabbijn woonde. Toen de staat Israel is opgericht zijn vele joden uit Fes daarheen vertrokken en hebben waardevolle zaken meegenomen.
Uiteraard wil de man ons weer naar de uitgang brengen tegen een vergoeding. Hij wil iets meer hebben dan wij willen geven maar brengt ons toch terug naar de plek waar hij ons heeft opgepikt. Tja proberen kan je het altijd bij de toeristen. Hij wist ons wel veel te vertellen en te laten zien.
Savonds eten we in de Medina waar we door vele restauranthouders naar binnen worden gelokt, soms zelfs in wat gebrekkig nederlands. Bij het restaurant waar we besluiten te gaan zitten weet Yvet een biertje en wijn te bestellen. Dat kan hier wel maar mag officieel niet, men zegt ook dat vergunningen erg duur zijn. Best lekker na een warme dag.




We gaan de Medina van Fes eens goed bekijken vandaag, in de lonely planet staat dat je hier makkelijk kan verdwalen omdat er wel 6000 straatjes zijn. We zien dat er borden hangen in diverse kleuren die routes door de Medina aangeven. We besluiten dat we de rode route gaan volgen.


o


Waar we ook achter zijn hoe het werkt in de toeristische delen dat als je niet laat zien dat je zoekt door bijvoorbeeld met z'n allen op een telefoon te gaan kijken je ook minder last hebt van zogenaamde gidsen of jongetjes die je wel willen helpen. Dit loopt een stuk relaxter. Je moet dus gewoon heel zeker overkomen dat je weet waar je heen gaat.
Of je loopt een beetje achter een groep mee met een gids dat scheelt ook best veel getrek want als een gids je bijvoorbeeld mee neemt naar een weverij of een looierij en je zou iets kopen dan moet de verkopende partij een percentage aan de gids afdragen.

De Medina staat bol van de geuren en kleuren, allerlei waar wordt er verkocht. We lopen eerst langs de levende kippen die als je wilt en er 1 koopt ter plekke voor je geslacht. Groente en Fruit, Kruiden, Brood en ander etenswaar. De gebouwen zijn langs zeer smalle straatjes gebouwd en gaan flink de lucht in waardoor de warmte wel goed wordt tegengehouden. We bezoeken een leerlooierij waar je een natuurlijk gasmasker in de vorm van mintblaadjes krijgt uitgereikt die je onder je neus kan houden tegen de stank. Er zijn diverse bassins waarin het leer wordt behandeld. De stank valt ons vandaag mee. De mannen staan met blote benen in sommige bassins. Dat lijkt ons niet zo gezond. Uiteraard nog even via de verkoop van de diverse lederwaren, tassen, schoenen en jassen. Nee wij reizen licht dus nee we kopen vandaag niets. Wel even afrekenen bij de man die ons de looierij heeft getoond. Ok dan maar weer. Hij brengt ons ook nog bij het theemuseum waar we wat kunnen drinken.
We bezoeken het houtmuseum en ook nog een weverij wel bij de laatste dat we wel willen kijken maar echt niets kopen. De kleden zijn echt wel mooi en ook eigenlijk niet heel duur maar ja waar laten we dat kleed de komende 9 maanden??? nee toch maar niet.
Na nog wat kriskras onze kleur rood te hebben gevolgd en ook nog een tijdje de bruine route besluiten we richting hotel terug te lopen. Het gaat nog een heleboel straatjes verder met allerlei koopwaar in de meest diverse kleuren. Heel intens allemaal.

We pakken onze spullen weer op en gaan weer verder Marokko in, het Atlasgebergte in. Het is een flinke rit door de bergen en hoogvlaktes. Ook hier weer na elke bocht of over elke kam komend een ander landschap. We worden er wel een beetje sprakeloos van. Wat een diversiteit en wat een wijdsheid. We gaan naar de Gorges des Dades dit is een Rit van ruim 7 uur. Onderweg kijkt Yvet in welk hotel we mogelijk zouden kunnen overnachten. Verbazend dat je hier bijna overal Internet hebt, niet altijd even snel maar toch er is internet zelfs al is er geen huisje in velden of wegen te bekennen. Er staan dan ook overal grote antennes op palen.
Bij de amazigh familie , een berber familie, wordt een hotel geboekt. Op de recenties en de foto's ziet het er prima uit. Het laatste stuk vanaf Tinghir een bergweggetje naar boven maar we zijn net voor het donker bij het Hotel. Prima. S'avonds na het eten worden we door de broers en neven getrakteerd op muziek met de jembee. Erg gezellig allemaal.