Nog even een stukje over de oversteek zoals we er nu achter
het anker in de Carieb op terug kijken.
Met veel kriebels in de buik zijn we vertrokken uit Mindelo richting
Grenada, uitgezwaaid door de Shalom en de Summerwind. We zijn op weg gegaan
samen met Kaya die naar Frans Guyana gaan, de Dies Natalis (een zweedse boot)
op weg naar Martinique en nog 2 boten die naar Brazilie gaan.
Met de wind flink mee zijn we snel tussen de eilanden Sao
Vincente en ilha de Santo Antao door. Als het donker is valt de wind weg maar
houden we golven. Motor zeilend gaan we onze eerste nacht in. Na 3 uur kan de
motor ook weer uit omdat er voldoende wind staat.
Vanaf nu wordt de motor alleen nog gestart om stroom te
draaien. Er is vanaf dag 5 teveel bewolking of moet ik zeggen te weinig zon om
onze accu’s voldoende op te laden met de zonnepanelen. Een goed uur per dag is
al wel voldoende.
Met de verse groente komen we een volledige week uit voor we
onze blikvooraad moeten gaan aanspreken. Met het fruit redden we het zelfs de
volledige reis.
Elke avond is er gekookt, soms wel een soort van Fitness op
de rollende golven maar elke keer lukte het weer om een goede maaltijd te
bereiden. Het opeten ervan was soms ook wel eens een uitdaging. Vooral de
gevulde paprika’s uit de oven waren misschien wat ambitieus en ook de
Pompoensoep met kaas/uienstokbrood was misschien iets te hoog gegrepen. Maar de
Schipper waardeerde het enorm.
Brood bakken ging steeds beter, eerst met bloem, gist en
melk geprobeert maar dat werd een wel heel compact brood. Met water ging het al
beter en door er tarwemeel en maismeel bij te mengen ging het nog beter. Wel
bewaarde we het brood in de koelkast om het net iets langer lekker te houden.
Er is ook een krentenbrood en een ui/ kaasbrood gebakken.
Deze waren ook erg lekker.
Verder is een cake gebakken, popcorn, pannenkoeken, drie in de
pan en een custardpudding met rozijnen en krenten tijdens kerst bereid.
Het dierenrijk liet zich ook zien. We hebben 1 walvis
gespot, ook nog vlak naast de boot. Een paar keer zwommen er dolfijnen mee. De
eerste avond strande er een vogel in de kuip met zwempootjes, grijze donze kop
een kromme zwarte snavel en zwarte veren. Een Pedryn Gould ( volgens internet??)
waarschijnlijk nog een jonge vogel. Ook begroete een roodsnavelkeerkringvogel
en een Jan van Gent ons smorgens vanuit de lucht.
Vliegende vissen zagen we ook in alle soorten en maten
tussen de golven vliegen. Ja deze fladderen echt. Op sommige ochtenden lagen er
diverse aan het dek, we hebben er zelfs een keer 11 geteld. Sommigen hebben we
uit de kuip weer in het water terug weten te gooien. Ze stinken wel heftig dus
daarna was het flink handen wassen.
Het vangen van een vis met de hengel is niet gelukt. Na
wederom het vistuig verdwenen was heeft John zijn pogingen opgegeven.
De dagen en ook de nachten vlogen voorbij. We hadden al snel
een ritme te pakken.
Als het licht was maakten we ontbijt en zetten een
thermoskan heet water voor thee en koffie. John haalde daarna de weerberichten
op via de sateliettelefoon. Ook keken we dagelijks uit naar de mail van Hans in
Nederland die met ons meekeek naar het weer en ons een peptalk gaf. Hans was
ver weg maar het voelde alsof hij met ons mee zeilde. Super.
Met de Kaya en de Summerwind onderhielden we sms contact.
Daarna zette via de mail onze positie en een korte update op ons blog.
Dit alles koste zo anderhalf uur omdat de sateliettelefoon
niet zo snel werkt.
Dan was het tijd voor een lunch met een gezonde beker melk.
Smiddags een drankje, dan ging John voorslapen voor de nacht. Rond 4 uur werd
er al weer gekookt om voor het donker te hebben gegeten, afwas gedaan en heet
water gezet voor koffie en thee voor de nacht. Zodra het donker werd ging John
zijn eerste slaap tijd in, daarna Monique en dan weer John en dan was Monique haar
wacht er weer tot het ochtendgloren.
We waren ook blij dat de maan steeds verder te voorschijn
kwam en er dus veel licht werd verspreid.
De eerste dagen kwamen we steeds tijdens donker een zeeschip
tegen. Op weg naar Brazilie en de ander naar New York. 10 dagen hebben we geen
andere schepen gezien. Op oudjaarsavond kwamen we voor het eerst weer een
zeeschip tegen die op weg was naar Singapore. Dit alles kan je goed zien via de
AIS. Wij zijn voor hen ook zichtbaar via AIS.
We hebben tijdens onze tocht geen alchohol genuttigd. Alleen
toen we halfweg waren gunde we ons zelf een
een biertje en een glaasje Rose. Toen we ingeklaard waren en in de baai voor
anker waren gegaan hebben we de champagnefles opengetrokken op een goede
overtocht en de start van het nieuwe jaar 2018.
John had ook nog 1 oversteek biertje welke hij de volgende
dag heeft opgedronken.
Er zijn een paar reparatie klussen als we aankomen in
Bridgetown.
Sommige wat groter en andere wat kleiner. We gaan er van uit
dat we het opgelost krijgen en de andere eilanden in de Carieb kunnen gaan
bezoeken.
We liggen nu voor anker in de Carlile bay, Bridgetown is een
echte stad wat ons wat minder trekt. De baai op zich is ruim en het water is
hier als een warm bad.
Er zwemmen schildpadden rond en in de baai liggen 2 wrakken
waar je diverse tropische vissen kunt spotten. Er vliegt hier af en toe een
Fregatvogel over. Die ziet er echt wel bizar groot uit.
Water kunnen we tappen bij een kraan op de kant, dit moet
dan wel met jerrycans en de rubberboot.
We hebben ook nog wat filmmateriaal geschoten maar dat kost
wat meer tijd om dat in elkaar te zetten maar zodra we dat gedaan hebben volgt
dat ook nog.
De statistieken van deze tocht:
2007 mijl
384 uur ( 16 dagen)
22 uur op de motor (
waarvan 11 uur stroomdraaien)
5,2 knopen gemiddelde voortgang
Zeilvoering grootzeil 3e rif en voorzeil gereefd meestal
uitgeboomd.
Gemiddelde windkracht 25 knopen
Ziet er uit alsof jullie het goed hebben! Ik zal maar geen foto posten van mezelf met een kopje koffie hier in de Inktpot :D
BeantwoordenVerwijderenGroet, Marc