maandag 11 juni 2018

Vanuit de Solent naar Dover

Vanuit Lymington zeilen we de Solent over tot voorbij Cowes om dan weer met de stroom weer mee terug te zeilen naar Newton Creek. Dit is een natuur reservaat waar je kan ankeren of aan een mooring tegen een kleine betaling kan liggen.
Hier lig je in een Creek waar het getij duidelijk zichtbaar is en de vogels bij Eb scharrelen naar voedsel. Als we echter op zondagmiddag aankomen ligt de Creek overvol.
Het is de laatste dag van een Holliday weekend. Kinderen hebben afgelopen week vakantie gehad en het is ook nog eens super zomersweer.
We besluiten om buiten voor anker te gaan. Dit voelt wel erg vertrouwd. Helaas heeft het water niet de temperatuur om er een duik in te nemen. Iiemand vertelde ons dat het water 14 graden is, brrr, wel iets anders dan in de Carieb. Wel zitten we in de korte broek.
Achter het anker overnachten we en zoeken de volgende ochtend als er weer voldoende water staat om de Creek in te varen een Mooring op. Deze zijn nu nagenoeg allen vrij. Er liggen nog een paar engelsen voor anker maar die verkassen ook in de loop van de dag naar elders.



De rubberboot maar eens opblazen waarna we naar de kant varen. Het public footpath achter de kerk volgen we richting newbridge. Dit gaat door weilanden met paarden en koeien en soms wel erg hoog gras. Uiteraard lopen we heerlijk op onze Flipfops (slippers) en in onze korte broek maar hier staan wel brandnetels. Mmm, wandelschoenen waren toch een iets beter idee geweest maar we laten ons niet kennen.
Als we bijna bij het dorpje zijn is het zandpad door een traktor omgetoverd in een fikse modderpoel. We besluiten om het dorpje te laten voor wat het is en om te keren.
De Zwanen en Canadese gansen zwemmen genietend van de zomerse temperaturen in de Creek




Na Newton Creek varen we de Beulieau rivier op bij voldoende water. Helaas is het nu wat minder mooi weer. We zoeken een plekje aan de midwater steiger.





Omdat het bijna hoogwater is en we eigenlijk wel brood moeten hebben voor morgen ochtend varen we met de rubberboot naar Beulieau zelf.
Aanmeren mag hier eigenlijk alleen met toestemming van de havenmeester en tja we moeten even over een hek klauteren maar daar laten wij ons niet meer door weerhouden. Er is niet zoveel te koop maar ze hebben nog een brood in de vriezer. Dat moet dan maar.
We pruttelen weer op ons gemakje terug naar de boot. De zon is weer tevoorschijn gekomen, de korte broek kan weer aan.

We zijn precies een jaar onderweg. Toch wel een tijd geleden dat we door familie en vrienden zijn uitgezwaaid in Lelystad. Nog zo’n 6 weken om naar nederland terug te varen op ons gemak. Alles afhankelijk van weer en wind.

In Portsmouth gaan we in de Hasler marina liggen achter het groene lichtschip. Er is wel wat swell in de haven van de ferrys en grote scheepvaart op de rivier maar verder liggen we hier prima. We doen wat boodschappen en ook hier genieten we van de warme zon in de kuip en kijken naar alles wat de rivier op en af vaart.

Als we in Brigton aankomen zijn ze uiteraard weer aan het baggeren in de vaargeul. Er is sinds ons vorig bezoek in 2015 een flink aantal flats bijgebouwd. We krijgen een plek aan de kopsteiger, mooi zo geen andere boten naast ons.
Sávonds legt helaas de baggerschuit aan bij de steiger in de buurt en laat snachts zijn generator aanstaan. We vluchten de volgende ochtend als ze om 7 uur de motoren weer starten om te gaan baggeren naar Eastbourne.








We willen naar Beachy head fietsen nu we zo vroeg al in de marina van Souverein harbour liggen. Tja dat was toch echt vorig jaar eind november dat we de fietsen voor het laatst hebben gebruikt. De banden zijn dan ook erg zacht maar ja waar is die pomp nu gebleven. Die moet aan boord liggen maar na alles zo’n beetje omgekeerd te hebben is hij nog steeds foetsie.
Op het havenkantoor is er ook geen pomp dan maar naar de supermarkt en een nieuwe pomp kopen. We zullen vast nog vaker wat willen fietsen.
Uiteindelijk is de middag al aardig gevorderd en fietsen we tot aan de ijszaak om op het kiezelstrand te genieten. De wind blijft nog steeds noordoost en ook het tij is ons ongunstig gezind. We moeten wel erg vroeg weg richting Dover.

De zeehonden liggen bij laagwater voor de haven te genieten van de zon

We besluiten nog een nachtje te blijven en dan zondags een uurtje later weg te kunnen gaan, en ja nog steeds met wind tegen naar Dover.
Eerst op de motor maar voorbij Duncheness wagen we het er toch op om al kruizend naar Dover te komen. Als we voor Folkstone zitten en de stroming ons bij elke slag weer terug zet en we 2 maal de ingang van Folkstone voor ons zien als we richting kust zeilen starten we de motor om de laatste 5 mijlen toch iets sneller af te leggen.
Bij de ingang van de Haven vragen we aan Portcontrol op kanaal 74 om naar binnen te mogen. Na permissie varen we de binnenhaven in om dan toch een ander beeld te krijgen waar we heen moeten voor de Marina.
Ze zijn flink aan het bouwen voor een nieuwe overslag terminal en een geheel nieuwe marina in de kom. We houden bakboord aan en zien de groene lichten die vertellen dat we door mogen varen richting Marina. De ingang is erg smal maar als we om de hoek komen zien we toch weer het vertrouwde beeld van de marina.
We roepen via kanaal 80 op en vragen om een plekje in het Granville Dock. We blijven hier waarschijnlijk wel een paar dagen omdat de noordoosten wind ook nog gaat aantrekken volgens de weerberichten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten