dinsdag 5 september 2017

Precies 3 maanden onderweg

Vandaag zijn we precies 3 maanden onderweg. We noemen het soms nog vakantie maar doordat we vanuit Nederland de berichten over werk, school etc krijgen beginnen we te beseffen dat we het wel heel luxe hebben en nog niet terug hoeven.

We zijn in Nazaré een paar dagen gebleven omdat er veel wind en swell op zee stond. We doen een paar uur strand. John vult de dieseltank mbv de jerrycan en ik doe een handwasje. Je schijnt iemand de was te kunnen laten doen maar er komt binnenkort vast een wasmachine op ons pad in een haven. We bezoeken de bovenstad met het treintje. Nazaré is op de boulevard erg toeristisch maar er achter is er niet zoveel onderhoud gepleegd. Boven in de stad is in het fort een tentoonstelling ingericht over de canyon die voor de haven onder water ligt en er in de wintermaanden voor de hoogste golven van de wereld zorgt.

 
Image result for nazare canyon

Bron: Wikipedia

The Nazaré Canyon is an undersea canyon just off the coast of Nazaré (Portugal), in the Eastern Atlantic Ocean. It has a maximum depth of at least 5,000 metres (16,000 ft) and is about 230 kilometres (140 mi) long.[1]
The canyon is being studied as part of the EU HERMES project using a remotely operated vehicle. The project is investigating the specialised canyon ecosystems, sediment transport and deposition, and the way in which the canyon influences and is affected by local ocean circulation.[


Na dit natuurfenomeen gaan we verder op weg naar het zuiden. We bezoeken Peniche. Er wordt gezegd dat de haven geen must is. Dat klopt wel. Smiddags en begin avond varen de bootjes met toeristen naar de eilanden voor de kust en de volgende ochtend worden we vroeg gewekt door de vissers die naar buiten varen. Een erg onrustige haven dus.
We doen boodschappen bij de supermarkt en bezoeken de burcht aan het begin van de haven.

We gaan de volgende ochtend dan ook snel verder naar Caiscas. Het grootste deel op de motor als we bij de kaap komen trekt de wind aan en kunnen we zeilen alleen nu trekt deze tot ruim 30 knopen dus snel een rif in het grootzeil en de fok een stuk ingedraaid. We komen goed om de kaap waarna de wind weer snel afneemt naar een lekker zeilwindje. We zijn nu snel in de ankerbaai.
We zien hier ook de Maximo en de Vagebond weer die ook voor anker liggen.
De Nimrod en de Dina Helena komen later ook nog aan en zo liggen er in  de baai weer een aantal Nederlanders.


De volgende ochtend de rubberboot opgeblazen en naar de kant. Cascais is een leuk stadje. Met veel opgeknapte straatjes en er zit een Jumbo waar we uiteraard weer boodschappen doen. Dit blijft een terugkomend ritueel vooral het brood en drinken moet vaak aangevuld worden. We kopen ook wat vlees om vanavond te bbq-en. Dat is al weer een tijdje geleden.
Als we langs een kapper lopen gaat Monique toch maar eens vragen wat het kost om de haarbos een beetje uit te dunnen. Dit valt mee en ze kan gelijk plaatsnemen in de kappersstoel. Het valt niet mee om de bos in te dammen. Bij het afrekenen doe ik er dan ook maar een fooi bij om de schaar weer te kunnen slijpen.
We kunnen er in ieder geval weer even tegen.

Het tweede ankernachtje was een stuk onrustiger in de baai door de swell en de wind die er stond de hele nacht. We ruimen de boel op en vertrekken naar de rivier Tejo om een haven in Lissabon op te zoeken.
We proberen het in doca de alcantera, De havenmeester is niet echt vriendelijk en eigenlijk zijn ze vol maar als we zeggen hoeveel nachten we precies willen blijven kan het. 2 nachten besluiten we. Pff alle papieren weer laten zien en een heel formulier invullen en nee de paspoorten mogen niet gekopieerd.
We gaan op de fiets langs de rivier terug en bekijken de gebouwen van dichtbij waar we al langs zijn gevaren vanmorgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten