Voor anker bij Geurnsey

We blijven nog een dagje op Sark. Er is wind en het is prachtig weer. John gaat de ingangen langs de baai bekijken. Je kan er best een eind invaren en bij 1 naar de andere zijde maar er staat veel stroom en voor je het weet moet je een heel eind om varen tegen stroom om bij de baai terug te keren. Dus maar weer vol gas naar buiten. Als we richting het strand in de andere baai varen zien we nog een ingang. Hier is geen uitgang aan de andere zijde. We kunnen er een flink stuk invaren. Er schijnt wel zon van bovenaf in wat een beetje mistiek licht veroorzaakt. We gaan op het strand onder de brug naar little sark in de zon zitten. John waagt het om te gaan zwemmen maar het is koud. We doen een beejte aan pootje baden en zoeken naar bijzondere stenen en schelpen. Eind van de middag keren we weer terug naar de boot.

Als we bij Geurnsey in de buitenhaven willen liggen lukt dit niet omdat er een vloot van honderd boten wordt verwacht. We gaan achter het slot voor anker liggen. We treffen nog een bevriend zeilkoppel. In de kuip genieten we van een drankje. Tegen de avond gaan we met twee rubberboten naar de kant om ergens een hapje te eten. Met z’n zessen ploeteren we de glibberige slipway op die vol ligt met zout en spekglad is. We moeten nog even om een hek heen klimmen omdat de slipway officieel is gesloten. Het eten laten we ons goes smaken waarna we de glibberige terugtocht weer aangaan.

De volgende dag gaan we toch nog maar aan de buitenpontoons liggen. De vloot is weer vertrokken naar hun volgende doel.We halen wat proviand en lunchen bij hotel Moores. Wat een uitzonderlijk weer tot nu toe tijdens deze vakantie. Tijdens een drankje op het terras ontmoeten we twee hollandse jongens die naar Portugal gaan en naar de Azoren en weer terug. Ze hebben tot oktober van dit jaar. Een bijzondere ontmoeting.

tot nu toe geen foto’s die volgen later. De wifi op de havens laten dat tot nu toe niet toe helaas.