We hebben onrustig geslapen achter het anker. Af en toe waren er flinke windvlagen en de ankerketting maakte flink lawaai. Als John rond half 7 nogmaals wat wil veranderen aan de wijze waarop we achter het anker liggen komt er een man in een boot aangevaren. John denkt dat er liggeld gevraagd gaat worden maar het blijkt een hollander te zijn die ook nog de eigenaar van het eiland is. Als we na nog wat geslapen te hebben in de kuip aan een kop koffie zitten komt hij nogmaals langs gevaren en nodigt ons uit op het eiland om te komen kijken en bij zijn huis een kop koffie te komen drinken.
John blaast de rubberboot op, deze zullen we de komende tijd vaker nodig hebben. In dit gebied wordt er meer geankerd dan dat er marina’s zitten. We gaan aan land en lopen het pad af. We komen bij een schitterend gelegen schotse oude boerderij. We worden binnen uitgenodigd voor een kop koffie. Met het prachtige uitzicht genieten van de koffie en de levernsverhalen van de man. Hij heeft vele zeilreizen gemaakt in zijn leven.
We krijgen het advies om nog naar de top van het eiland te lopen om dan langs de dammen en de hekken weer terug naar de boot te lopen. We hebben niet helemaal goed geluisterd hoe te lopen dus het wordt een soort survival tocht door moeraslandschap, hoge varens en over beekjes en als een berggeit over leisteen klauterend om weer op zee niveau te komen en zo weer terug naar de boot te varen. We zijn het er over eens dat het ondanks dat een heerlijk onverwachte dag is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten